Shedia

EN GR

29/01/2014

Aστικοί µύθοι του Άγγελου Τσέκερη

Οδηγός επιβίωσης
 
Πέντε απλά και εύκολα βήματα για έξοδο στις λαϊκές αγορές της Ελλάδας, αλλά και της Μαλαισίας.
 
Επειδή οι μέρες που περνάμε γίνονται ολοένα και πιο δύσκολες, η «σχεδία» προσφέρει στους αναγνώστες της έναν Οδηγό Επιβίωσης. Ο Οδηγός περιέχει απλά και έξυπνα κόλπα με τα οποία μπορεί κανείς να αυξήσει λίγο το εισόδημά του και να αντιμετωπίσει τις αντιξοότητες της εποχής μέχρι να βγει η χώρα στις αγορές και να αρχίσει η ανάκαμψη. 
 
1. Ιδρύστε μια εταιρεία, κατά προτίμηση με εντυπωσιακό διεθνές όνομα τύπου «L.A.Moya Ανώνυμος Αδιευκρίνιστη Συμμετοχών». Πάρτε από μία δημόσια τράπεζα ένα δάνειο 17 εκατ. για να την χρηματοδοτήσετε. (Σημαντικό: φροντίστε να μην δώσετε εγγυήσεις). Κατόπιν, ιδρύστε με την ίδια την τράπεζα μια εταιρεία πράσινης ανάπτυξης, βάζοντας την L.A.Moya μέτοχο με ποσοστό 50%, και μπείτε διευθύνων σύμβουλος με αποκλειστικό δικαίωμα υπογραφής για τα πάντα. Ορίστε ως έδρα της εταιρείας το σπίτι σας στο χωριό. Ακολούθως, βάλτε την τράπεζα να εξαγοράσει το μερίδιο σας, κρατήστε τα χρήματα και κηρύξτε την L.A.Moya σε πτώχευση. 
 
2. Κλείστε για λογαριασμό του Δημοσίου μια σειρά εξοπλιστικών προγραμμάτων. Ανοίξτε προσεκτικά τη σακούλα που θα σας φέρει στο γραφείο αντιπρόσωπος ενδιαφερόμενης εταιρείας και θα βρείτε μέσα 600.000 ευρώ για τις άμεσες ανάγκες σας. Από απόστρατο αξιωματικό που θα σας προσεγγίσει για λογαριασμό γερμανικής εταιρείας, πάρτε κάτω από το τραπέζι φακελάκι 1,7 εκ. ευρώ. Επαναλάβατε τουλάχιστον για 10 εξοπλιστικά προγράμματα, φροντίζοντας τα λεφτά να κατατεθούν σε τράπεζες του εξωτερικού. 
 
 
3. Πάρτε από το Δημόσιο 40 δις για την ανακεφαλαιοποίηση της τράπεζάς σας. Βάλτε την κυβέρνηση να περάσει μια πράξη νομοθετικού περιεχομένου, με την οποία οι μετοχές θα επανέρχονται στα χέρια σας έναντι 18 δις. Κρατήστε τα υπόλοιπα 22 στην άκρη. Επαναλάβατε όσες φορές χρειαστεί. Μην ανησυχείτε, το Δημόσιο θα τα δανειστεί και θα τα μετακυλήσει σε μέτρα περικοπής μισθών και συντάξεων, καθώς και σε μια ευρύτατη γκάμα ευρηματικών χαρατσιών.  (Tip:  Για να βοηθήσετε, είναι καλό να δημοσιεύετε μια φορά τη βδομάδα ένα «Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων», στο οποίο θα εξηγείτε γιατί ο κατώτατος μισθός πρέπει να πέσει στα 300 ευρώ, γιατί πρέπει να μπει εισιτήριο 25 ευρώ στα νοσοκομεία και γιατί ο πλούτος και τα μερίσματα δεν πρέπει να φορολογούνται. Όσο πιο χοντρά τα λέτε, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχετε να προβληθούν οι θέσεις σας από τα κανάλια…)
 
4. Πάρτε μια γενναία κοινοτική επιδότηση για ανέγερση τουριστικού καταλύματος και χτίστε ένα σπίτι στο χωριό. Για να πηγαίνετε χωρίς περιττά έξοδα, καταθέστε τις πινακίδες από την τζιπούρα, σταματήστε να πληρώνετε ασφάλεια και τυπώστε πλαστές με το ίδιο νούμερο. Αν παρ’ ελπίδα σάς τσακώσουν, φύγετε για ολιγοήμερες διακοπές στη Μαλαισία μέχρι να ξεχαστεί κάπως το ζήτημα. 
 
5. Θα ήταν θετικό να επιδιώξετε μια θέση μερικής απασχόλησης ως αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος κάποιας τράπεζας. Ο μισθός σας θα είναι περίπου 580.00 ευρώ το χρόνο συν έξοδα και μπόνους. Αν παραιτηθείτε μετά από 19 μήνες υπηρεσίας, δικαιούστε και αποζημίωση ύψους 2.75 εκατομμυρίων ευρώ, με την οποία μπορείτε να καλύψετε τα βασικά έξοδα του μήνα.  Αναζητείστε, κατόπιν, μια καλύτερη θέση, όπως αυτή του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας. Μια τέτοια κίνηση μπορεί να βελτιώσει αρκετά το επίπεδο διαβίωσής σας, ειδικά αν την συνδυάσετε με άλλα μέτρα εξοικονόμησης, όπως να φτιάχνετε μόνοι σας τα ρούχα σας, να ζεσταίνεστε καίγοντας παλιά έπιπλα ή να καλλιεργείτε στη βεράντα σας φακές και μαρούλια. 
 
Ούτως η άλλως, η ανάκαμψη είναι πάρα πολύ κοντά. Η χώρα βρίσκεται, ήδη, σε ανάπτυξη το 2011 (σύμφωνα με τις προβλέψεις του 2010) ή έστω το 2012 (σύμφωνα με τις προβλέψεις του 2011), ή για τους πλέον κακόπιστους το 2013 (σύμφωνα με τις προβλέψεις του 2012). Τώρα, όμως, τα ψέματα τελείωσαν: Από 1ης Ιανουαρίου 2014, η χώρα έχει μπει και  επισήμως σε τροχιά ανάπτυξης, οι αγορές μάς περιμένουν και οι επενδυτές έχουν αρχίσει, ήδη, να σχηματίζουν ουρές στα σύνορά μας. Βεβαίως, τα αποτελέσματα της ανάπτυξης στην πραγματική οικονομία θα γίνουν αισθητά λίγο αργότερα, όταν οι μισθοί θα πέσουν στα επίπεδα της Ταϊλάνδης και η ανεργία ξεπεράσει το 85%. Μέχρι τότε, οφείλουμε να έχουμε υπομονή και αυτοσυγκράτηση, προκειμένου να βγει η χώρα από το αδιέξοδο. 
 

ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ