Shedia

EN GR

25/12/2013

Επείγοντα περιστατικά του Γιώργου Μπαζίνα

Σκίτσο του Williams
 
Γιατί ο κόσμος δεν τελείωσε το περασμένο Σάββατο
 
Λόγοι ευψυχίας είναι, τελικά, αυτοί που μας κρατάνε ζωντανούς. 
 
Η αδελφή μου έφερε να κρατήσω το γάτο της. Θα ‘λειπε για μερικές μέρες, κι ήμουν ο μόνος έγκριτος για ένα τέτοιο καθήκον. Γνωριζόμασταν με το γάτο, και δεν χρειάστηκαν συστάσεις. Αυτό ήταν καλό, γιατί ο Χουρχούρης, βγαίνοντας από την τσάντα μεταφοράς, ήταν μάλλον εκνευρισμένος. Συμφωνήσαμε μόνο σε ορισμένες κοινά αποδεκτές κόκκινες γραμμές συμβίωσης. Θα έκανε τις ανάγκες του αποκλειστικά στην άμμο του, και όχι στην τουαλέτα, κι εγώ αποκλειστικά στην τουαλέτα, και όχι στην άμμο του. Δεν επιτρεπόταν να ανεβαίνει στο γραφείο μου όταν εγώ δούλευα σ’ αυτό, εκτός κι αν το ήθελε πολύ. Δεν θα καθόταν στην πολυθρόνα μου όταν θα καθόμουν εγώ, κι εγώ δεν θα καθόμουν σ’ αυτή όταν καθόταν αυτός. Είχαμε αμοιβαία το δικαίωμα ο ένας να κάθεται στην αγκαλιά του άλλου, παρόλο που πρακτικά δεν ήταν εφικτό εγώ να κάτσω στην αγκαλιά του. Επίσης, και αυτό ήταν πραγματική κόκκινη γραμμή, εγώ δεν θα έτρωγα ποτέ από το φαγητό του και αυτός ποτέ από το δικό μου, εκτός κι αν του άρεσε πάρα πολύ.
 
Σιγουρεμένος ότι είχα επιβάλει αυστηρούς και απαράβατους όρους, άφησα την καθημερινή ρουτίνα μου να κυλήσει αισιόδοξα.
 
Σκίτσο του Rico
 
Ήμασταν, λοιπόν, μακάρια ξαπλωμένοι στην κουνιστή μου πολυθρόνα, εγώ με τον Χουρχούρη αγκαλιά, και αναλογιζόμασταν πολλά και διάφορα, όχι κοινού, πάντως, ενδιαφέροντος υποθέτω, όταν εμφανίστηκε από το πουθενά ένα απρόσκλητος επισκέπτης, μαύρος και φτερωτός, που θα ‘παιρνα όρκο ότι ήταν μια καρακάξα, αλλά δεν ήταν. 
 
«Χαιρετώ τον Ύπατο Αρμοστή του πλανήτη», είπε η καρακάξα.
 
«Δεν νομίζω», είπα. «Κάποιο λάθος πρέπει να κάνετε».
 
«Πείτε στο δίποδό σας να βγάλει το σκασμό!» αντιμίλησε η καρακάξα, «μην τον εξαερώσω πρόωρα».
 
Και τότε, έγινε ένα πράγμα απίστευτο. Μίλησε ο Χουρχούρης. Και η φωνή του είχε το κύρος μιας φωνής που έβγαινε από κάποιον που τον βάραινε μεγάλη ευθύνη και ήταν φορέας εξαιρετικά μεγάλης εξουσίας.
 
«Μην δίνεις σημασία, Γαλαξιακέ Εντολοδοφορέα, και ανέφερε το σκοπό και το λόγο της επίσκεψής σου στον πλανήτη μου!»
 
Ωστόσο, η καρακάξα δεν δίστασε να θαυμάσει: «Εξοχότατε, επιτρέψτε μου να εκφράσω το θαυμασμό μου! Η κάλυψή σας είναι τέλεια. Σε ένα τόσο ασήμαντο σπίτι, σε μια ανυπόληπτη, χρεωκοπημένη χώρα, ποιος θα το φανταζόταν!»
 
Σκίτσο του Williams
 
Ατυχής εξάλειψη
 
Τώρα, βέβαια, είναι απορίας άξιο πως τα καταλάβαινα όλ’ αυτά, αλλά έχω την εντύπωση ότι τα μηνύματα έρχονταν κατευθείαν στον εγκέφαλό μου, χωρίς να χρειάζεται άλλη μεταφραστική παρέμβαση. Και υποθέτω ότι με έκαναν κοινωνό της συνομιλίας τους, θεωρώντας με αμελητέα ύπαρξη που δεν ήταν σε θέση να αντιληφθεί τη σημασία των διαμειφθέντων.
 
Δεν είμαι σε θέση να μεταφέρω με ακρίβεια τους διαλόγους, γι’ αυτό θα περιγράψω συνοπτικά και όσο μπορώ καλύτερα τα όσα ελέχθησαν.
 
Καταρχάς, υπήρξε μια έκφραση μεγάλης συμπάθειας για τους δεινόσαυρους και την ατυχή τους εξάλειψη. Όπως το διατύπωσε η καρακάξα, που ήταν εντεταλμένη με βαθμό κλητήρα να επιδώσει προειδοποίηση απόφασης εξάλειψης της παρούσας ζωής από τον πλανήτη Γη, το αρχικό συμβόλαιο εκχώρησης χρήσης του πλανήτη ήταν υπογεγραμμένο επ’ ονόματι των δεινοσαύρων, για τους οποίους υπήρχε η βεβαιότητα της βιολογικής τους εξέλιξης ως κυρίαρχου είδους. Η ατυχής εξέλιξη των πιθηκοειδών ήταν μη αναμενόμενη. Το Ανώτατο Διαγαλαξιακό Συμβούλιο επέδειξε μεγάλη ανοχή και υπομονή και είχε υπογράψει καινούριο συμβόλαιο με κάποιους Μάγια σε άλλη ήπειρο, προ 1300 ετών. Το συμβόλαιο είχε λήξει προ ενός γήινου έτους, την 21η Δεκεμβρίου του τοπικού ημερολογίου, αναζητήθηκαν αλλά δεν ευρέθησαν οι ενοικιαστές στην διεύθυνση που είχαν δηλώσει, και ουδείς είχε αιτηθεί κάποια ανανέωση εντός των νομίμων προθεσμιών. Ως εκ τούτου, η εξοχότητά του, ο Χουρχούρης, θα έπρεπε να συναινέσει και να υπογράψει τα αναγκαία έγγραφα για την οριστική εξάλειψη της μιασματικής και έκνομης πλέον ανθρώπινης κοινωνίας, για να αποδοθεί ο πλανήτης σε νέους ενοικιαστές.
 
Ο Εξοχότατος Χουρχούρης, ως εκ της θέσεώς του ως ύπατος Αρμοστής και εντολοδόχος του Διαγαλαξιακού Συμβουλίου, υποστήριξε ότι αντίκειται στο Κοσμογονικό Δίκαιο μια μαζική εξάλειψη ζωικού είδους που έχει προσεγγίσει, τουλάχιστον, τον μίνιμουμ βαθμό τεχνολογικής εξέλιξης, πράγμα που το καθιστούσε ικανό να χαρακτηριστεί συμβατό με τις προδιαγραφές διατήρησης γαλαξιακού είδους, και ότι εν πάση περιπτώσει, η εξέλιξη της Γης αποτελούσε ένα πείραμα κατά λάθους εξέλιξης είδους, από το οποίο θα αντλούσε η Κοσμογονία πολύτιμες πληροφορίες για μελλοντικές χρήσεις. Ως εκ τούτου, απαγόρευε κάθε είδους πρόωρης εξάλειψης του κυρίαρχου είδους και πλειστηριασμού του πλανήτη σε τυχόν ενδιαφερόμενους ενοικιαστές, έως ότου ολοκληρωθεί το πείραμα. Το οποίο, βεβαίως, δεν θα αργούσε να ολοκληρωθεί, κατά πρόβλεψη, σε μια προθεσμία μικρότερη του ενός αιώνα.
 
Μπορούμε και μόνοι μας
 
Όπως εξήγησε ο εξοχότατος Χουρχούρης, η ανθρώπινη οργάνωση ήταν δομημένη με τέτοιον τρόπο, που οδηγούσε με στατιστική ακρίβεια στην πλήρη εξαθλίωση του μέγιστου ποσοστού του πληθυσμού, την ερημοποίηση ολόκληρων ηπείρων, την εξάντληση των πηγών ενέργειας, την μη αναστρέψιμη μόλυνση και την ολοκληρωτική καταστροφή κάθε είδους ισορροπίας των κλιματικών συνθηκών. Πέρασε, πλέον, ανεπιστρεπτί η ευκαιρία για μια διαφορετική κοινωνική οργάνωση. Οι προβλεπόμενοι πόλεμοι για την επιβίωση των φτωχότερων και την επιβολή των συμφερόντων των ισχυρότερων θα περιορίσουν δραστικά το ποσοστό του ανθρώπινου πληθυσμού και η εξάπλωση μολυσματικών επιδημιών προβλέπεται, επίσης, να επηρεάσει αυτό το ποσοστό. 
 
Υπήρχαν, επίσης, οι αστάθμητοι παράγοντες  που μπορούσαν να συντελέσουν σε μια γρηγορότερη επιτάχυνση της διαδικασίας. Η εξάρτηση από την τεχνητή νοημοσύνη ενέχει κινδύνους ολοκληρωτικής κατάρρευσης των συστημάτων επικοινωνίας, ενέργειας και ελέγχου των πυρηνικών εγκαταστάσεων. Σεισμοί, καταποντισμοί ή τρομοκρατικές ενέργειες μπορούν να συντελέσουν σε μη ελεγχόμενα πυρηνικά ατυχήματα και φρενοβλαβείς ή απλώς ηλίθιοι ηγέτες μπορούν να πυροδοτήσουν μιαν ανεξέλεγκτη εμπλοκή σε έναν τελικό παγκόσμιο καταστροφικό πόλεμο.
 
Δεν χρειαζόταν να γίνει εξάλειψη με αναγκαστικά μέτρα εκ μέρους του Διαγαλαξιακού Συμβουλίου.  Λόγοι ευψυχίας θα έπρεπε να ληφθούν σοβαρά υπόψη. Αλλά, βεβαίως, θα πρέπει να συνυπολογιστεί ότι και η ίδια η ανθρωπότητα έχει προφανή προορισμό την αυτοεξόντωσή της, το συντομότερο δυνατόν. Όταν το ποσοστό επιβίωσης του ανθρώπινου είδους περιοριστεί σε ένα μονοψήφιο ποσοστό ευημερούντων ατόμων, τότε η ευθανασία του είδους θα είναι τόσο αναγκαία όσο και δίκαιη, και αν μη τι άλλο, θα είναι ευπρόσδεκτη από το μέγιστο ποσοστό του ιδίου του υπό εξάλειψη είδους.
 
Μόνον εάν και εφόσον αυτό δεν επιτευχθεί εντός της προθεσμίας ενός αιώνα από σήμερα, 21η Δεκεμβρίου του 2013 του γήινου ημερολογίου, τότε συνυπογράφει την επιβολή των αναγκαίων μέτρων.
 
Αυτά είπαν οι δυο γαλαξιακοί εκπρόσωποι, μάρτυρας υπήρξα εγώ, ορκίζομαι ότι δεν τα φαντάστηκα, είμαι απολύτως σίγουρος ότι απέδωσα σωστά τις αιτιάσεις και τα επιχειρήματα των δυο πλευρών, και πρέπει να διακόψω γιατί πρέπει να φροντίσω ο εξοχότατος Χουρχούρης να τραφεί με τον πλέον εύγεστο τρόπο. Νομίζω ότι ήταν σοφός και δίκαιος, και ότι όλοι του οφείλουμε την ύπαρξή μας, που όσο άθλια ενδεχομένως κι αν είναι, τέτοιοι που είμαστε τέτοια μας αξίζει.

ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ