Shedia

EN GR

26/06/2013

Σπίτια της µιας Στερλίνας, του Σέργιου Μήλη

Στο Λίβερπουλ της Μ. Βρετανίας οι δημοτικές αρχές εκχωρούν έναντι συμβολικού ποσού κατοικίες, προσβλέποντας στην αναζωογόνηση παρηκμασμένων γειτονιών.
 
του Σέργιου Μήλη
 
Σπίτια που πωλούνται έναντι μόλις ενός ευρώ και αγροκτήματα που νοικιάζονται έναντι ενός ευρώ την εβδομάδα. Πώς θα μας φαινόταν ως ιδέα;  Είτε ως ένας από τους τρόπους αντιμετώπισης του ζητήματος των αστέγων, είτε ως μια πρόταση για κωμοπόλεις και χωριά που έχουν ερημώσει ή ακόμα και ως τρόπος αντιμετώπισης της εγκληματικότητας σε έρημες γειτονιές μεγαλύτερων πόλεων, όπως κι αν το δει κανείς πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα εναλλακτική που αξίζει να την εξετάσουμε. 
 
Ίσως να μοιάζει τρελό και απίθανο σε μια κοινωνία εθισμένη στους τίτλους ιδιοκτησίας και στα «ράλι» των αγορών ακινήτων. Κι όμως, συμβαίνει. Και όχι μόνο συμβαίνει αλλά σε αρκετές  χώρες του κόσμου τα προγράμματα παραχώρησης εγκαταλειμμένων  σπιτιών σε συμβολική τιμή, υπό συγκεκριμένους όρους, ξεπετάγονται τα τελευταία χρόνια το ένα μετά το άλλο. 
 
Μια λίρα το σπίτι!
Πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό του  Λίβερπουλ της Αγγλίας, όπου ο δήμος τρέχει αυτή την εποχή ένα πρόγραμμα παραχώρησης είκοσι εγκαταλειμμένων σπιτιών προς μία στερλίνα το καθένα, υπό τον όρο ο νέος ιδιοκτήτης να το ανακαινίσει και να μείνει σε αυτό για τουλάχιστον πέντε χρόνια. Αυτές είναι οι δύο βασικότερες  προϋποθέσεις για την αγορά ενός σπιτιού σε όλα τα προγράμματα αυτού του τύπου ανά τον κόσμο. Ο ιδιοκτήτης που αγοράζει το σπίτι πρέπει να έχει τη δυνατότητα να το ανακαινίσει, να το κάνει κατοικήσιμο και το έχει ως μόνιμη και βασική κατοικία για τουλάχιστον πέντε χρόνια. 
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο νέος ιδιοκτήτης παίρνει ένα δάνειο με πολύ ευνοϊκούς όρους για να μπορέσει να προχωρήσει στις εργασίες ανακαίνισης. Στο Λίβερπουλ η τελική λίστα με τους όρους και τις προϋποθέσεις θα διαμορφωθεί μέσα στο Μάη, ενώ η ζήτηση είναι ήδη μεγάλη. Κατά σύμπτωση μάλιστα η μία από τις τρεις περιοχές της πόλης στις οποίες βρίσκονται τα προς παραχώρηση σπίτια, το Κένσιγκτον, έχει το ίδιο όνομα με την ακριβότερη περιοχή του Λονδίνου (μέση τιμή σπιτιού 1.5 εκατομμύρια λίρες)!
 
Εφόσον το πρόγραμμα ολοκληρωθεί και θεωρηθεί επιτυχημένο ο δήμος σκέφτεται να το επεκτείνει για τα περισσότερα από τα 179 κτίρια που διαθέτει και είναι κενά. Παράλληλα, έχει σχεδιαστεί κι ένα δεύτερο, εναλλακτικό πλάνο, κατά το οποίο κάποια από τα σπίτια που θα πουληθούν προς μία λίρα, αφού ανακαινιστούν από τους καινούριους ιδιοκτήτες, θα είναι δυνατό να μεταπωληθούν σε τιμή 25% χαμηλότερη από τις τιμές της αγοράς ακινήτων.
 
Αγροικίες στην Αυστραλία
Στην Αυστραλία πολλές μικρές πόλεις προσπαθούν ν’ αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της συρρίκνωσης του πληθυσμού πουλώντας ή νοικιάζοντας ιδιοκτησίες προς ένα δολάριο. Εκεί μάλιστα εμπλέκονται και οι ιδιώτες οι οποίοι σε συνεργασία με τις τοπικές κοινότητες νοικιάζουν τις αγροικίες με τις οποίες δεν μπορούν ν’ ασχοληθούν οι ίδιοι, αντί ενός δολαρίου την εβδομάδα. Οι ενοικιαστές μένουν και εργάζονται σε αυτές  και παράλληλα δίνουν πνοή στις πόλεις. Εννιά στους δέκα δεν ξαναφεύγουν ποτέ, μένουν στο νέο τόπο κατοικίας τους και μαζί με τις οικόγενειές τους τον κρατάνε ζωντανό. Τα σχολικά λεωφορεία είναι γεμάτα, οι δάσκαλοι έχουν δουλειά και οι έμποροι έχουν πελατεία.
 
Ανάλογα προγράμματα υλοποιούνται στον Καναδά και στις ΗΠΑ. Στις ΗΠΑ μάλιστα το υπουργείο Οικισμού και Αστικής Ανάπτυξης σε συνεργασία με τις τοπικές κυβερνήσεις εφαρμόζει το πρόγραμμα «σπίτια του ενός δολαρίου». Πρόκειται για μονοκατοικίες τις οποίες η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Στέγασης διαθέτει, σε οικογένειες χαμηλού ή μέτριου εισοδήματος,  αντί ενός δολαρίου και οι οποίες προηγουμένως έχουν μείνει για έξι μήνες απούλητες.  Οι κατοικίες ανακαινίζονται και η τοπική κοινότητα αναζωογονείται καθώς νέοι κάτοικοι κι επιχειρήσεις εγκαθίστανται στις πόλεις.
 

ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ