Shedia

EN GR

26/06/2013

Κανένας άνθρωπος στο δρόµο, του Βασίλη Παπακριβόπουλου

Η γαλλική κυβέρνηση προωθεί νόμο που θα απαγορεύει τις εξώσεις των αποδεδειγμένα καλόπιστων ενοικιαστών που λόγω κρίσης αδυνατούν να πληρώνουν το νοίκι.
 
του Βασίλη Παπακριβόπουλου
 
Καθώς η οικονομική κρίση αρχίζει να πλήττει τη Γαλλία, ήταν λογικό να αρχίσει να συζητείται το ζήτημα των εξώσεων αμέσως μόλις μπήκε ο Απρίλιος, καθώς από την 1η Οκτωβρίου έως την 31η Μαρτίου απαγορεύονται οι εξώσεις, επειδή θεωρείται αδιανόητο να πεταχτεί κάποιος στο δρόμο κατά τη διάρκεια του ψυχρότερου εξαμήνου του χρόνου. 
 
Αυτήν ακριβώς την περίοδο επέλεξε και η Σεσίλ Ντιφλό, η «πράσινη» υπουργός Στέγης για να αποσπάσει από τον Φρανσουά Ολάντ ένα αντιστάθμισμα για την συμμετοχή του κόμματός της σε μια αντιδημοφιλή κυβέρνηση. Παρά την έντονη αντίδραση του υπουργείου Οικονομικών (και του παραιτηθέντα φοροφυγάδα Καϋζάκ), πήρε το πράσινο φως για την δημιουργία ενός «ταμείου αλληλεγγύης» που θα αναλαμβάνει τη συνέχιση της καταβολής του ενοικίου των καλόπιστων ενοικιαστών οι οποίοι αποδεδειγμένα αδυνατούν να το πληρώσουν λόγω ανεργίας ή κάποιου άλλου πολύ σοβαρού λόγου. 
Με αυτήν την κοινωνική ασφάλιση της κατοικίας εκτιμάται ότι θα ανακοπεί το κύμα των εξώσεων που θα παρατηρηθεί αναπόφευκτα στη χώρα. Ήδη, τα διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία για το 2011 κάνουν λόγο για 145.000 εξώσεις λόγω μη πληρωμής των οφειλόμενων ενοικίων και, σύμφωνα με την μελέτη μιας κρατικής υπηρεσίας, το 70% των εξωσθέντων ήταν καλόπιστα άτομα που όντως αδυνατούσαν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.
 
Φυσικά, τίθεται το ερώτημα ποιος θα πληρώνει τα 500 περίπου εκατομμύρια ευρώ που απαιτούνται για την υλοποίηση του προγράμματος. Μια πρόταση προβλέπει την επιβολή φόρου 1-2% –κατά το ήμισυ στον ιδιοκτήτη και κατά το ήμισυ στον ενοικιαστή– στο ύψος του ενοικίου των 11,7 εκατομμυρίων μισθωτηρίων συμβολαίων της χώρας (6,6 εκατομμύρια αφορούν κατοικίες του ιδιωτικού τομέα και τα υπόλοιπα 5,1 κοινωνικές κατοικίες, δηλαδή δημοτικά διαμερίσματα που ενοικιάζονται με χαμηλό ενοίκιο και με κοινωνικά κριτήρια σε άτομα με χαμηλά εισοδήματα). 
 
Το κατάλληλο κατάλυμα
 
Μια άλλη πρόταση προβλέπει την υποχρεωτική ασφάλιση κάθε ενοικιαζόμενου διαμερίσματος σε ένα κρατικό ασφαλιστικό φορέα ο οποίος και θα αναλαμβάνει την καταβολή του ενοικίου σε περίπτωση αδυναμίας πληρωμής του ενοικιαστή. Φυσικά, ο ενοικιαστής δεν θα απαλλάσσεται εντελώς από την πληρωμή του: θα οφείλει αυτό το ποσό στο κράτος και, όταν αποκατασταθούν τα οικονομικά του, θα το ξεπληρώνει με χαμηλές δόσεις.
 
Επίσης, οι υπηρεσίες του υπουργείου θα βοηθούν ενεργά αυτήν την κατηγορία ενοικιαστών να μετακομίσει σε κατάλυμα που θα ανταποκρίνεται καλύτερα στα νέα τους οικονομικά δεδομένα, επισπεύδοντας μάλιστα την παραχώρηση μιας κοινωνικής κατοικίας. Εξυπακούεται δε ότι θα θεσπιστεί επίσης ένας αυστηρός ελεγκτικός μηχανισμός και βαρύτατες ποινές, έτσι ώστε να αποφεύγεται η κατάχρηση των ευεργετικών διατάξεων του συστήματος από κακόπιστους ενοικιαστές. Πιστεύεται ακόμα ότι το μέτρο θα βοηθήσει στη μείωση των κλειστών κατοικιών καθώς δεν είναι λίγοι οι ιδιοκτήτες οι οποίοι –λόγω του πολύ προστατευτικού για τον ενοικιαστή νομικού καθεστώτος και ύστερα από κακές εμπειρίες με κακοπληρωτές ενοικιαστές– προτιμούν να κρατούν τα διαμερίσματά τους κλειστά. 
 
Αναμένεται ότι το καλοκαίρι θα ληφθούν οι τεχνικού χαρακτήρα αποφάσεις και –αν δεν μεσολαβήσει η παροιμιώδης αναβλητικότητα κι οι υπαναχωρήσεις που αποτελούν το σήμα κατατεθέν του Ολάντ– το νομοσχέδιο θα έχει κατατεθεί το φθινόπωρο στην Βουλή. Ακόμα και στη χειρότερη περίπτωση όμως, θα έχει ανοίξει μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση… 
 

ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ