Shedia

EN GR

28/05/2014

Χόκεϊ για να λιώσουν οι πάγοι, του Βασίλη Παπακριβόπουλου

Η εθνική Σομαλίας στο… μπάντι προέρχεται από το Μπόρλαντζ της Σουηδίας. Για λόγους κοινωνικής συνοχής!
 
Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Μπάντι (μιας παραλλαγής του χόκεϊ στον πάγο) είθισται να συμμετέχουν κάθε φορά οι 14 καλύτερες ομάδες στον κόσμο. Το πιθανότερο δε είναι ότι ελάχιστοι μη Βόρειοι θα ενδιαφέρονταν για το φετινό πρωτάθλημα που διεξήχθη στη Σιβηρία εάν σε αυτές δεν είχε προστεθεί –τιμής ένεκεν– και μια 15η ομάδα: η Εθνική… Σομαλίας!
 
Φυσικά, αν οι παίκτες της αποτελούνταν από καλοζωισμένα πλουσιόπαιδα που προσπαθούν να αγνοήσουν την πείνα, την εξαθλίωση και τους εμφύλιους πολέμους που μαστίζουν αυτήν την αφρικανική χώρα εδώ και 25 περίπου χρόνια επιδιδόμενοι σε χειμερινά σπορ στα πιο κοσμικά χιονοδρομικά κέντρα, είναι βέβαιο ότι δεν θα είχαν τύχει αυτής της ευνοϊκής μεταχείρισης. 
 
Μάθημα αθλητισμού
 
Αντίθετα, τα μέλη της είναι όλοι τους σομαλοί πρόσφυγες, τους οποίους οι δρόμοι του ξεριζωμού οδήγησαν στο Μπόρλαντζ, μια μικρή πόλη 50.000 κατοίκων βόρεια της Στοκχόλμης. Καθώς η σομαλική κοινότητα της πόλης είχε αυξηθεί με ραγδαίο ρυθμό, φτάνοντας τα 3.000 άτομα και πυροδοτώντας κρούσματα ξενοφοβίας και ρατσισμού, ο δήμαρχος αναζητούσε τρόπους για να τους εντάξει στην τοπική κοινωνία. Σε μια συζήτησή του με τον πρόεδρο της τοπικής ομάδας μπάντι προέκυψε η εξής πρωτότυπη ιδέα: μια που οι Σουηδοί λατρεύουν το μπάντι κι αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της εθνικής τους ταυτότητας, γιατί να μην διδάξουν στους νεοφερμένους Αφρικανούς  το αγαπημένο τους άθλημα; Γιατί, ο πραγματικός αθλητισμός ενώνει τους ανθρώπους. 
 
Στη συνέχεια, προέκυψε μια πολύ πιο τρελή ιδέα: να ζητήσουν από τον Περ Φόσχογκ (Per Fosshaug) –τον σουηδό θρύλο του μπάντι που έχει συμμετάσχει σε εννέα παγκόσμια πρωταθλήματα και στη συνέχεια εργάστηκε ως προπονητής– να αναλάβει τη συγκρότηση και την προπόνηση αυτής της ιδιόρρυθμης ομάδας. Όπως δήλωσε ο σαρανταοκτάχρονος παλαίμαχος αθλητής που έζησε μέχρι τα είκοσι πέντε του χρόνια στην πόλη, «στην αρχή νόμιζα ότι μου έκαναν πλάκα. Όμως, αυτή η ιδέα ήταν τόσο παλαβή, που ήταν δύσκολο να αντισταθεί κανείς στον πειρασμό. Και, τελικά, αποδείχθηκε μια λαμπρή ιδέα. 
 
[…]. Βρήκα συναρπαστικό αυτό το σχέδιο κοινωνικής ενσωμάτωσης. Δείτε το κλίμα που επικρατεί αυτή τη στιγμή στη Σουηδία… οι Σουηδοί Δημοκράτες (τι ευφημισμός αλήθεια για ένα ακροδεξιό ρατσιστικό κόμμα) γνωρίζουν μεγάλη άνθηση. Θεριεύει ο φόβος. Γι’ αυτόν το λόγο, είναι πολύ σημαντικό να συναντηθούν οι άνθρωποι, να γνωριστούν. Κι όταν το ζητούμενο είναι να δημιουργηθούν δεσμοί ανάμεσά τους, τίποτε δεν μπορεί να συγκριθεί με τον αθλητισμό. Μετά, όλα τα άλλα γίνονται πιο εύκολα. Στο Μπόρλαντζ, το κλίμα έχει αλλάξει. Αυτό το σχέδιο έκανε πολύ καλό στην πόλη».
 
Ο δήμος αρωγός
 
Οι Σομαλοί άρχισαν να αθλούνται στις εγκαταστάσεις της τοπικής ομάδας, της οποίας τα μέλη καλωσόρισαν τους αναπάντεχους συναθλητές. Μεγάλο ρόλο έπαιξε σε αυτήν την εξέλιξη το γεγονός ότι ο Περ Φόσχογκ έρχεται μια φορά την εβδομάδα στην πόλη τους γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό. Κι ο Δήμος αγκάλιασε την ομάδα και τη βοήθησε να μετατραπεί σε Εθνική Σομαλίας και να συμμετάσχει σε διεθνείς διοργανώσεις, ενώ οι ντόπιοι έχουν αρχίσει να νιώθουν περήφανοι για την ομάδα που φιλοξενεί η μικρή τους πόλη και τη φήμη που έχει αρχίσει να τους προσδίδει.  
Όσο για τον Περ Φόσχογκ, ο οποίος αισθάνεται υπερήφανος για τον τίτλο του προπονητή της, κατέληξε στο εξής συμπέρασμα: «Τελικά, όταν ένας στόχος μοιάζει αδύνατον να επιτευχθεί, τα πράγματα είναι ευκολότερα, γιατί υπάρχει πολύ λιγότερη πίεση. Πράγματι, ακόμα δεν έχω καταλήξει εάν αυτή ήταν η ευκολότερη ή η δυσκολότερη αποστολή που μου ανατέθηκε ποτέ».
 
Πηγή: «Aftonbladet»/«Courrier International»
 

ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ