Shedia

EN GR

02/04/2015

Street News της Αναστασίας Σιµιτσιάδη

Μαζί µετά από τρεις δεκαετίες
 
Τα αδέλφια Μαντλέν και Γιοργκ είχαν χάσει επαφή για 27 χρόνια, όταν η τότε 5χρονη Μαντλέν µετακόµισε από την Ανατολική Γερµανία προς τη Δύση µε τους γονείς της, ενώ ο µεγαλύτερος ετεροθαλής αδελφός της Γιοργκ έµεινε πίσω. Το «σιδηρούν παραπέτασµα» που χώριζε τότε τη Γερµανία κατέστησε σχεδόν αδύνατο για τα δυο αδέρφια να κρατήσουν επαφή όλα αυτά τα χρόνια. Αφού έµαθε για το θάνατο του πατέρα τους, ο Γιοργκ άρχισε να ταξιδεύει και, χωρίς µόνιµη διεύθυνση, οι δυο τους έχασαν εντελώς επαφή. Τώρα, έχουν βρει ο ένας τον άλλο και πάλι, χάρη σε ένα ρεπορτάζ του γερµανικού περιοδικού δρόµου «HEMPELS», που ανέφερε τον Γιοργκ ως έναν από τους πωλητές του στην πόλη Λιούµπεκ. Το «HEMPELS» φιλοξένησε και ένα ρεπορτάζ στην ιδιαίτερα φορτισµένη συναισθηµατικά επανασύνδεσή τους.
 
Πηγή: HEMPELS/Γερµανία
 
Πωλητής δρόµου στη Ν. Κορέα
 
 
Ο κ. Ο –επίσης γνωστός ως «Δολοφονικό Χαµόγελο»–  έµεινε άστεγος όταν η οικογενειακή του επιχείρηση χρεοκόπησε και ο ίδιος αγωνίστηκε πολύ για να βρει δουλειά. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, είναι πωλητής του περιοδικού δρόµου «The Big Issue» της Νότιας Κορέας, στην πρωτεύουσα Σεούλ. Παρόλο που η χώρα έχει γίνει µια ραγδαία αναπτυσσόµενη οικονοµική δύναµη, εξακολουθεί να ταλανίζεται από την έλλειψη στέγης και την ανεργία. Το «The Big Issue»  της Νότιας Κορέας παρέχει στέγαση και υποστήριξη για την ανεύρεση εργασίας και οργανώνει πολιτιστικές δραστηριότητες για τους πωλητές του. Ο Πάτρικ Ουίτον (Patrick Witton), συντάκτης του «The Big Issue» της Αυστραλίας, συναντήθηκε πρόσφατα µε τον κ. Ο και ανακάλυψε πως το να πουλά το περιοδικό τον βοήθησε να βρει ένα σπίτι και να επανασυνδεθεί µε την οικογένειά του.
 
Πηγή: «The Big Issue»/Αυστραλία
 
Μπάλα κατά της παιδικής φτώχειας
 
 
Τον ερχόµενο Αύγουστο θα πραγµατοποιηθεί στο Κάιρο της Αιγύπτου ένα φιλανθρωπικό τουρνουά ποδοσφαίρου για παιδιά που ανήκουν σε ευπαθείς κοινωνικές οµάδες από όλο τον κόσµο. Υπό την αιγίδα διάσηµων ποδοσφαιριστών της Μέσης Ανατολής, η καλοκαιρινή εκδήλωση, που θα πραγµατοποιηθεί στο Cairo Indoor Stadium, θα συγκεντρώσει οκτώ οµάδες αγοριών ηλικίας 14-15 ετών. Η φιλανθρωπική οργάνωση SATUC, που βρίσκεται πίσω από την εκδήλωση, πιστεύει ότι µε αυτόν τον τρόπο θα δηµιουργήσει νέες ευκαιρίες και θα δώσει πνοή και ελπίδα στη ζωή των παιδιών που προέρχονται από µερικά από τα πιο δύσκολα αστικά περιβάλλοντα του κόσµου. 
 
Πηγή: INSP
 
Μόνη ελπίδα το άσυλο
 
 
Για τους περισσότερους κατοίκους της Σρι Λάνκα που ζητούν άσυλο στην Αυστραλία, δεν τους περιµένει ένα «δοχείο του χρυσού στο τέλος του ουράνιου τόξου», αλλά ένα θλιβερό ταξίδι επιστροφής στο σπίτι. Από τότε που η Αυστραλία ξεκίνησε την  επιχείρηση «Κυρίαρχα Σύνορα» («Operation Sovereign Borders»), το Σεπτέµβριο του 2013, τουλάχιστον 15 σκάφη έχουν εντοπιστεί καταµεσής της θάλασσας και εξαναγκαστεί να επιστρέψουν στο σηµείο εκκίνησης. Πέρυσι, µόνο ένα πλοίο φέρεται να έφτασε στην Αυστραλία. Αξιωµατούχοι υποστηρίζουν ότι αυτή η νέα διαδικασία σώζει ζωές και διαβεβαιώνουν ότι η αυστραλιανή πολιτική χορήγησης ασύλου δεν αφήνει περιθώρια για καταχρήσεις του συστήµατος. Η πολιτική έχει επικριθεί σφοδρά από ακτιβιστές και υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωµάτων, οι οποίοι τονίζουν ότι καµία πολιτική δεν µπορεί να αποτρέψει τους απελπισµένους που αναζητούν άσυλο. «Δεν υπάρχει καµία ελπίδα εδώ. Ακόµα και διακινδυνεύοντας να πεθάνεις [για να φτάσεις στην Αυστραλία], αξίζει τον κόπο», λέει ένας νεαρός από τη Σρι Λάνκα.
 
Πηγή: IPS
 
Καθολικά δικαιώµατα
 
 
Μια γνωστή αµερικανική καθολική οµάδα υπεράσπισης των δικαιωµάτων των οµοφυλόφιλων απήλαυσε VIP µεταχείριση για πρώτη φορά σε ακρόαση µε τον πάπα Φραγκίσκο, κάτι που τα µέλη της κίνησης είδαν ως ένα σηµάδι αλλαγής στη στάση της Ρωµαιοκαθολικής Εκκλησίας. Μια οµάδα προσκυνητών 50 οµοφυλόφιλων καθολικών βρέθηκαν στην πλατεία του Αγίου Πέτρου και κάθισαν σε ένα εµπρόσθιο τµήµα, µαζί µε αξιωµατούχους και ειδικές καθολικές οµάδες. «Αυτή η ενέργεια αποτελεί ένδειξη ότι υπάρχει κινητικότητα στην Εκκλησία µας, είναι µια κίνηση καλωσορίσµατος ανθρώπων από “έξω” πιο κοντά στο εσωτερικό», είπε η αδελφή Ζανίν Γκράµικ (Jeannine Gramick), συνιδρυτής του «New Ways Ministry», ενός οργανισµού που υποστηρίζει τους οµοφυλόφιλους καθολικούς και προωθεί τα δικαιώµατα των οµοφυλόφιλων στα περίπου 1,2 δισεκατοµµύρια των µελών της Εκκλησίας.
 
Πηγή: Reuters
 
Προσθετική µόδα
 
 
Παρά την εκτίµηση ότι περίπου 80.000 άνθρωποι στην Ιαπωνία χρησιµοποιούν προσθετικά άκρα, το «στίγµα» του ακρωτηριασµού παραµένει σε µια χώρα που εξακολουθεί να διακατέχεται από αρνητικές αντιλήψεις σχετικά µε την αναπηρία. Ο Φούµιο Ουσούι (Fumio Usui), ο οποίος είναι κατασκευαστής προσθετικών µελών, ελπίζει να αλλάξει τις απόψεις της κοινής γνώµης και να δώσει στους ακρωτηριασµένους µια νέα ποιότητα ζωής, παρουσιάζοντας τη νέα σειρά σχεδίων του. «Θα σας κάνει να ξεχάσετε την αναπηρία», είπε σε µια επίδειξη µόδας για τη νέα συλλογή του. «Θέλω να δείξω ότι τα πρόσθετα µέλη µπορεί να είναι όµορφα και, µερικές φορές, ακόµη και χαριτωµένα», πρόσθεσε η 33χρονη Σάτο (Sato), επίσης άτοµο µε αναπηρία, που πόζαρε µε ένα προσθετικό πόδι ζωγραφισµένο µε άνθη κερασιάς, το οποίο έτυχε ιδιαίτερης υποδοχής από πολλούς ιάπωνες θαυµαστές. «Θα ήταν υπέροχο αν οι άνθρωποι ένιωθαν ότι τα πρόσθετα µέλη µπορούν να είναι αντικείµενα µόδας».
 
Πηγή: Reuters 
 
Με νότες κόντρα στο έγκληµα
 
 
Κάθε άνοιξη από το 2007, η αµερικανική πόλη του Σιάτλ στην Ουάσινγκτον προσλαµβάνει µουσικούς του δρόµου να παίξουν σε κάποια από τα πιο επικίνδυνα πάρκα της πόλης που µαστίζονται από την εγκληµατικότητα. Όλα αυτά σε µια προσπάθεια να τα µετατρέψουν σε ένα ασφαλέστερο και πιο «ζωντανό» µέρος. Οι µουσικοί δεν βγάζουν πολλά χρήµατα, αλλά αυτό δεν φαίνεται να τους ενοχλεί. Ένας, µάλιστα, δηλώνει: «Σε δέκα χιλιάδες χρόνια από τώρα, θα υπάρχουν ακόµα άνθρωποι που θα κάθονται να παίζουν ακουστικά όργανα, θα εξακολουθούν να θέλουν να απολαύσουν αυτές τις πλευρές της ζωής». Ο Χαρτ Χόρνερ (Hart Horner), από την εφηµερίδα δρόµου του Σιάτλ «Real Change», µίλησε µε κάποιους από τους 25 µουσικούς του δρόµου που χρησιµοποιούνται από το πρόγραµµα, παίζοντας µουσική για τους τουρίστες, για τους εργαζόµενους που κάνουν το µεσηµεριανό διάλειµµά τους, αλλά και για τους άστεγους που κοιµούνται στο πάρκο.
 
Πηγή: Real Change/ΗΠΑ
 

ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ