Shedia

EN GR

02/05/2015

Επικοινωνία οι αναγνώστες μας

Θέλει κουράγιο η ζωή
 
Αγαπητή σύνταξη,
 
Ας ξεκινήσω από την αρχή. Όταν έµαθα πως έρχεται περιοδικό δρόµου στην Ελλάδα, σκέφτηκα «επιτέλους». Ήξερα τι είναι και γιατί υπάρχει. Κάθε µήνα συνειδητά αγοράζω το περιοδικό. Μέχρι τώρα το ζήταγα, έπαιρνα τα ρέστα, χαµογελούσα, έλεγα µια καληµέρα κι έφευγα. Επειδή µένω και µακριά, η µισή «σχεδία» έφευγε µέχρι να φτάσω µε το λεωφορείο στο σπίτι. Στις τελευταίες σελίδες είχε πάντα κάτι για τους πωλητές που ανυποµονούσα να το διαβάσω. Ήρθε κι ο Γενάρης και διάβασα το θέµα για τους πωλητές που βρήκαν δουλειά. Ένιωσα τόσο καλά. Ήταν υπέροχο! Μια νέα αρχή! Μια νέα αρχή είναι εφικτή, αρκεί να ελπίζεις. Άρχισα να σκέφτοµαι τους πωλητές πιο πολύ. Και να τους θαυµάζω ακόµη περισσότερο. Θέλει κουράγιο να αρχίσεις ξανά. Να µην παραιτηθείς και να ελπίζεις.
Όλα αυτά στριφογύριζαν στο µυαλό µου, ώσπου τελειώνει το τεύχος µια Παρασκευή βράδυ που έµπαινα στη σχολή για µάθηµα και σκέφτοµαι... «άραξε, σε λίγες µέρες θα βγει το επόµενο!»
Βγαίνοντας από την τάξη, το θέµα για την επόµενη εργασία µου ήταν «Μία υπόσχεση για την Αθήνα». Δεν έκανα πολλές ερωτήσεις στον δάσκαλο και έφυγα ακόµη πιο σκεπτική. Την άλλη µέρα, κατεβαίνω για κάτι δουλειές στο κέντρο και σταµατάω να πάρω έναν καφέ για το δρόµο. Παίρνω τον καφέ και πάω να τον απολαύσω µε τον ελάχιστο ήλιο που είχε ξεµυτίσει έξω από τη Βιβλιοθήκη στην Πανεπιστηµίου. Εκεί που χαζεύω, πετυχαίνω το κόκκινο γιλέκο... Θυµάµαι το αφιέρωµα... Η υπόσχεση για την Αθήνα! Αυτό είναι!
 
Μπόρεσα να βιντεοσκοπήσω τη µέρα που αναγνώστες και εθελοντές της «σχεδίας» φορούσαν το γιλέκο. Όλες οι ώρες που πέρασα µε τους πωλητές ήταν υπέροχες. Έµαθα τόσα πράγµατα, άκουσα κι άλλα τόσα. Ο κ. Νίκος, που τον πέτυχα στην Καπνικαρέα, µου είπε: «µη νοµίζεις, δεν είναι πάντα εύκολο κάποιος να σου χαµογελάσει, όσο κι αν εσύ θαυµάζεις αυτό που κάνει και βλέπεις µια υπόσχεση. Είναι µέρες που κάποιος µε όσα του συµβαίνουν δεν του βγαίνει ...».
Τους ευχαριστώ όλους για το χρόνο που µου χάρισαν και για το χαµόγελό τους, που µπορεί να βγήκε δύσκολα αλλά µου το χάρισαν κι αυτό. Και για όσα µου έµαθαν, που δεν κατάλαβαν πως µου τα έµαθαν. Τώρα πια παίρνω τη «σχεδία» και κάθοµαι µαζί τους λίγο παραπάνω. Ρωτάω τους πωλητές πώς πήγε η µέρα, αν πούλησαν, τι έχει το τεύχος, τι κάνουν και αν είναι καλά. Και ακόµη πιο πολύ µ'αρέσει που κάποιους πια τους ξέρω µε το όνοµά τους και τους χαιρετάω.
 
Συνεχίστε το υπέροχο έργο. Ξέρω δεν είναι πάντα εύκολο...
 
Φιλιά σε όλους, αγάπη και ελπίδα.
Ιωάννα Γιακουµάτου
 
Σηµείωση σύνταξης: Η Ιωάννα Γιακουµάτου µας έστειλε αυτή την επιστολή µε αφορµή την ολοκλήρωση µιας εργασίας που έπρεπε να ετοιµάσει στο πλαίσιο των σπουδών της. Στην εργασία µε τίτλο «Γελάς πιο δυνατά» πρωταγωνιστές ήταν οι άνθρωποι της «σχεδίας». Και τα χαµόγελά τους. Από αυτά εµπνεύστηκε, όπως λέει και η ίδια. Το βίντεο µε τα χαµόγελα των πωλητών της «σχεδίας» µπορείτε να το δείτε εδώ: www.youtube.com/watch?v=T0cKFgGvN-k
 
 
Και σε φούρνους
 
 
Καλησπέρα σας,
 
Συγχαρητήρια για τις εξαιρετικές πρωτοβουλίες που παίρνετε για τη βοήθεια ανθρώπων µε οικονοµικά προβλήµατα. Είµαστε αναγνώστες της «σχεδίας» και, βλέποντας την πρωτοβουλία στο περιοδικό σας «Ένας καφές σε περιµένει», σκεφτόµασταν αν η ίδια ιδέα θα µπορούσε να επεκταθεί και σε άλλου είδους προϊόντα, όπως για παράδειγµα σε φούρνους. Να είστε καλά.
 
Λάζαρος Π.
 
Συντομογραφείες
 
Εξαιρετική συνέντευξη µε τον Σταύρο Ζουµπουλάκη! Αξίζει να διαβαστεί, ανεξάρτητα από θρησκευτικές και άλλες ιδεολογικές θέσεις. 
 
@toraki 
 
 
Ένα µεγάλο µπράβο στη «σχεδία». Πάνω από όλα, συγχαρητήρια στην κα Δήµητρα Πιάγκου που µε την υπέροχη αύρα της µε έκανε φανατική αναγνώστρια 
 
Σοφία, Παγκράτι  306987***975
 
 
Αγόρασα στις 31 Μαρτίου πρώτη φορά το περιοδικό σας από µια γλυκύτατη κυρία που το πουλούσε στο Μοναστηράκι. Εύχοµαι να έχει όλος ο κόσµος υγεία και συνεχίστε το αξιόλογο έργο σας. 
 
Με εκτίµηση, 
Ελένη Σκουτελάκη
 
 
Θα µεταφέρετε σας παρακαλώ τα πολλά ευχαριστώ µου στην κα Μαίρη και τον κο Στάθη που φρόντισαν να µου έρθει περιποιηµένο το τεύχος; 30/3/2015. 
 
@mkoromila
 
 
Γκουρµέ, µπουτίκ για σκύλους; Οι Γερµανοί θα µας τρελάνουν; Δεν σχολιάζω ότι «δίπλα» λειτουργεί αυτό που λειτουργεί! Και όπως λέει ο λαός µας: Ο άδειος τενεκές κάνει τον µεγαλύτερο θόρυβο. 
 
Maritaki Zomb 
 
 
Aπό τον κ. Kώστα πήρα το περιοδικό. Ενας γλυκύτατος άνθρωπος, όπως και όλοι οι πωλητές που δουλεύουν όλη µέρα, κάθε µέρα! Μπράβο σε όλους! 
 
Μαρία Λ. Παπαδοπούλου
 

ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ