Shedia

EN GR

02/11/2018

Πρώτες Βοήθειες

Το έκτακτο στο κατάστρωµα
 
Αναγνώστης της «σχεδίας» αναρωτιέται πόσο να στοιχίζει, άραγε, στο πλοίο της γραµµής ένας γιατρός γενικής ιατρικής µε τον µικρό στοιχειωδώς εξοπλισµένο χώρο του.
Κείμενο: Τάσος Απηλιώτης
 
Καλοκαιριάτικο πρωινό. Από τα µεγάφωνα του πλοίου για τις Κυκλάδες, ανακοινώνεται η αναχώρησή του, σε πέντε λεπτά. Αραχτός σε µια πολυθρόνα µπροστά από ένα τραπεζάκι στο υπαίθριο 7ο κατάστρωµα, απολαµβάνω την κίνηση και τις φωνές του κόσµου, που τρέχει αριστερά δεξιά να βρει κάποια θέση να βολευτεί και να χαρεί το ταξίδι.
Πολυτελές, µεγάλο πλοίο, πρόσφατης ναυπήγησης, καθαρό, όµορφο, απλωτοί χώροι. Άνεση και πολιτισµός. Επιτέλους, η Ευρώπη στη χώρα που τη γέννησε.
Δεν προλαβαίνω να αφοµοιώσω όλη αυτή τη χαρά, και από τα µεγάφωνα ανακοινώνεται: «Αν υπάρχει γιατρός στο πλοίο, παρακαλείται να προσέλθει στη ρεσεψιόν...».
Αυτόµατα, µου έρχονται εικόνες από τη ζωή µου, που κι εγώ κάποτε ως νέος γιατρός, σε τυχαία συµβάντα στο δρόµο, προσέτρεχα να βοηθήσω, να σωθεί κάποιος άνθρωπος που έπεσε ξαφνικά, ενεργοποιώντας τις γνώσεις της ιατρικής χωρίς εργαλεία, της ιατρικής άµεσης ανάγκης, ή αλλιώς της ιατρικής του δρόµου.
Αυτόµατα, µου έφυγε όλη η καλή διάθεση. Χάθηκε κι από µπροστά µου η Ευρώπη, και αυτό το ωραίο καλοκαιρινό πρωινό ψιλοµαύρισε. Συνέχισε να χαλάει, µάλιστα, η διάθεσή µου όταν η ανακοίνωση για την αναζήτηση γιατρού έγινε και στα αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γερµανικά. Ρεζίλι, δηλαδή, επί ευρωπαϊκού επιπέδου.
Τι µπορεί να προσφέρει, άραγε, ένας γιατρός χωρίς εργαλεία και χωρίς φάρµακα, πέραν της κάλυψης του ψυχολογικού κοµµατιού µιας ασθένειας από τις εκατοντάδες που απασχολούν τον άνθρωπο;
 Πόσο στοιχίζει, άραγε, ένας µικρός χώρος επάνω στο πλοίο, εξοπλισµένος µε έναν καρδιογράφο, έναν µικρό υπερηχογράφο, ένα σύστηµα τηλε-ιατρικής, λίγα απλά χειρουργικά εργαλεία, µια συσκευή καρδιακής ανάταξης, ένα στοιχειώδες φα-ρµακείο και έναν µόνιµο γιατρό γενικής ιατρικής, κυρίως κατά τους µήνες µεγάλης πληρότητας του πλοίου, αλλά και γιατί όχι για όλο το χρόνο;
Επειδή, κύριε πλοιοκτήτη, πιστεύω πως εσείς δεν σκεφθήκατε να ασχοληθείτε µε το θέµα, θα προσπαθήσω να σας πω εγώ.
Τον εξοπλισµό είναι πολύ πιθανόν να σας τον κάνει δώρο η κατασκευάστρια ναυπηγική εταιρεία, ως µπόνους που την προτιµήσατε έναντι άλλης, εκεί, στα πολλά ναυπηγεία της Άπω Ανατολής. 
Στα παζάρια, εξάλλου, ως γνωστόν, είµαστε µαγκιώροι. Πρώτη ναυτιλιακή δύναµη στον κόσµο γαρ. Τον γιατρό θα σας τον έκανε δώρο η ανεργία. Χιλιάδες οι άνεργοι γιατροί στη χώρα µας και άριστοι.
Υπολογίζω ότι ο γιατρός δεν θα σας στοίχιζε πολλά, συγκριτικά ακόµα και µε τα καθηµερινά προσωπικά σας έξοδα.
 Η πρόθεσή µου δεν είναι να σας διδάξω τι σηµαίνει σύγχρονη ιατρική, ούτε να υποδείξω σε κανέναν τι σηµαίνει αξιοπρέπεια στον σύγχρονο κόσµο. Η πρόθεσή µου είναι να σας υπενθυµίσω πως είστε κι εσείς ανθρώπινο ον, όπως και όλοι εµείς. Που σηµαίνει πως έρχεται η στιγµή που, εν µέσω καταστάσεων που δεν έχουν σχέση ούτε µε το χρήµα ούτε µε την καλοκαιρία, θα βρεθείτε κι εσείς κάποτε αλαλάζων «έναν γιατρό, ρε παιδιά, έναν γιατρό». 
Και τότε;                                                         
*Ο Τ. Απηλιώτης είναι συνταξιούχος γιατρός.
 

ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ


ΓΙΝΕ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ

©ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΜΚΟ - ΝΙΚΙΟΥ 2 - 10560 ΑΘΗΝΑ

Τηλ: +30 213 023 1220 Email: info@shedia.gr

DotByDot