Shedia

EN GR

02/11/2018

Επικοινωνία οι αναγνώστες μας

Οι αναγνώστες μας
Ξεπερνώντας το φόβο
 
Αγαπητοί φίλοι καληµέρα,
Σήµερα αγόρασα κάποια περιοδικά από κάποιον πωλητή σας και του είπα να τα χαρίσει στους περαστικούς. Με έκπληξη διαπίστωσα πως δεν τα έπαιρνε κανείς. Φόβος; Ανασφάλεια; Καχυποψία; 
Στη συνέχεια τα πήρα ο ίδιος στα χέρια µου (είχα δηλώσει συµµετοχή και στη δράση του περασµένου Φεβρουαρίου «γίνε πωλητής για µια ώρα», αλλά, τελικά, δεν µπόρεσα να παραβρεθώ) και δοκίµασα να τα δώσω και εγώ στους περαστικούς. Το αποτέλεσµα ήταν το ίδιο. 
Είδα πρακτικά τη δυσκολία του εγχειρήµατος. Σεβόµουν και εκτιµούσα τους πωλητές της «σχεδίας». Τώρα, τους σέβοµαι και τους εκτιµώ ακόµη περισσότερο. 
Συνεχίστε την καλή δουλειά.
Με εκτίµηση για το έργο σας,
Γιάννης Παναγιωτόπουλος
 
Φωτισµένη θέση
Αγαπητοί άνθρωποι της «σχεδίας»,
Παίρνω το περιοδικό από την αρχή σχεδόν της κυκλοφορίας του. 
Χάρηκα για την έκδοση της «σχεδίας», και ως κάποια που συµµετείχε στην έκδοση του περιοδικού δρόµου «Δροµολόγια» που έβγαινε παλιότερα.
Γράφω τώρα για να επαινέσω την ευρύτητα αντίληψης και τον ρεαλισµό µε τον οποίο διαλέγετε τα θέµατα του περιοδικού.
Και την τόλµη επίσης να προβάλλετε «δύσκολα» ή «όχι καθωσπρέπει» ή «ανορθόδοξα» ή αφανή πρόσωπα και ζητήµατα. Μαθαίνουµε από αυτά.
Ειδικά, όµως, στέλνω την εκτίµησή µου για την επιλογή σας να δώσετε βήµα σε έναν άνθρωπο του πνεύµατος όπως ο Σταύρος Ζουµπουλάκης, για να ακούσουµε το στοχασµό του γύρω από τη θρησκεία και τις εφαρµογές της. Δεν έχω διαβάσει από άλλον µια τόσο φωτισµένη και στοχαστική και προσγειωµένη κριτική θέση για τη θρησκευτική ζωή στην κοινωνία όπου ζούµε. Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές πού βρίσκονται οι σκεπτόµενοι αλλά και ένθεοι άνθρωποι στη χώρα για να αρθρώσουν ένα λόγο που να µην είναι γεµάτος από φανατισµό, εµπάθεια, και κυρίως αλαζονεία, αλλά να µιλάει µε κρίση και σοβαρότητα για πράγµατα που τα καταλαβαίνουµε νοµίζω όλοι. Υπάρχει ανάγκη γι’ αυτό. 
Άργησα να διαβάσω τη συγκεκριµένη συνέντευξη («Το ίχνος του Θεού στο πρόσωπο το άλλου», τεύχος 25, Απρίλιος 2015), αφού όµως είδα και τις αντιδράσεις τις οποίες τόσο δηµοκρατικά, βέβαια, παραθέτετε στο τεύχος Μαΐου, για να ακουστεί ο αντίλογος, τελικά σας γράφω ευχαριστώντας για το έργο σας και σας εύχοµαι καλή δύναµη σ’ αυτό.
 Νίκη Σταυρίδη 
 
Πιο βαρετή «σχεδία» 
Γεια σας, γεια σας,
Στέλνω το µήνυµα αυτό ως ένδειξη διαµαρτυρίας. Βρίσκοµαι σε περίοδο εξετάσεων και προσπαθώ να εστιάσω στα µαθήµατά µου. Όµως, το περιοδικό σας µε αποσπάει συνεχώς, και την τελευταία εβδοµάδα έχω καταλήξει να διαβάζω ξανά και ξανά το νέο τεύχος σας ή ακόµα και προηγούµενα. Τη συµπεριφορά αυτή την αποδίδω στο γεγονός ότι το περιεχόµενο των σελίδων σας µου κεντρίζει ιδιαίτερα το ενδιαφέρον, σε αντίθεση µε την πλήξη που µου δηµιουργούν τα σχολικά µαθήµατα. Για το γεγονός αυτό και για το λόγο ότι δεν γίνεται στην κόλλα αναφοράς ως απάντηση να δώσω τη συνέντευξη «Η τέχνη που κλέβει την ψυχή», αν και κατά τη γνώµη µου θα ήταν πολύ πιο εποικοδοµητικό, θα σας παρακαλούσα το επόµενο τεύχος σας να είναι βαρετό όσο γίνεται, µπας και καταφέρω να συγκεντρωθώ στα µαθήµατά µου. Ευχαριστώ.
Με αγάπη και ενθουσιασµό,
Ματώ Μπ.