Shedia

EN GR

29/05/2013

Κοντά στη φύση µάς στέλνει η κρίση, του Σέργιου Μήλη

Η μικρή κοινότητα των εραστών του ελεύθερου κάμπινγκ μεγαλώνει. Ας είναι καλά η οικονομική δυσπραγία.
 
του Σέργιου Μήλη
 
Πρωινό ξύπνημα με τζιτζίκια. Πρώτη κίνηση της ημέρας, βουτιά στη θάλασσα. Καφές στο γκαζάκι ή στο σέικερ. Τελευταία εικόνα πριν το βραδινό ύπνο, το φεγγάρι. Λατρεία για την επαφή με τη φύση, αίσθηση ελευθερίας, οικονομία, ή απλά φιλοσοφία για τις διακοπές. Για όποιο λόγο κι αν γίνεται, η ελεύθερη κατασκήνωση έχει πιστούς υποστηρικτές, οι οποίοι μάλιστα αυξάνονται με γοργούς ρυθμούς ένεκα της οικονομικής κρίσης. 
 
Η σταθερή προτίμηση πολλών σε αυτό το είδος διακοπών, σε συνδυασμό με τις νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, είναι ίσως και μια ευκαιρία να εδραιωθεί  η ελεύθερη κατασκήνωση ακόμα περισσότερο στη συνείδηση του κόσμου και να διεκδικήσει τα πλήρη δικαιώματά της, κόντρα σε νόμους και γραφές που επιμένουν να θεωρούν το στήσιμο της σκηνής στην παραλία παράνομο και απειλή για το φυσικό περιβάλλον! Απειλή, στην πραγματικότητα, αποτελεί για την «ανάπτυξη», όπως έχουμε μάθει να την εννοούμε σ’ αυτόν τον τόπο, με καταπατήσεις δημόσιων εκτάσεων, παράνομες διανοίξεις ιδιωτικών δρόμων, χτίσιμο στα καμένα δάση και ξεφύτρωμα τουριστικών μονάδων κάθε είδους και μεγέθους δίπλα ή πάνω στις παραλίες.
 
 
Για να έχει βέβαια νόημα η διεκδίκηση αυτή και η απαίτηση για κατάργηση των νόμων που απαγορεύουν το ελεύθερο κάμπινγκ, οφείλουν οι ίδιοι οι κατασκηνωτές να προστατεύουν και να στηρίζουν την επιλογή τους. Η μετατροπή των χώρων γύρω από την κατασκήνωση σε υπαίθριες χωματερές ή ανοιχτούς βόθρους, η χρήση σαπουνιών και απορρυπαντικών μέσα στη θάλασσα, το παρκάρισμα αυτοκινήτων πάνω στην παραλία (για να είναι δίπλα στη σκηνή…), το κόψιμο δέντρων για καύσιμη ύλη (αντί για ξερά κλαδιά), η φασαρία, η καταπάτηση προστατευόμενων περιοχών, παραπέμπουν σε εικόνες μεγαλούπολης-χαβούζας και όχι σε αγάπη για το περιβάλλον και την όμορφη φύση…
 
Η αυτοοργάνωση, η συνυπευθυνότητα, η συνεργασία των κατασκηνωτών μπορεί αφενός να καλύψει την έλλειψη οργανωμένων υπηρεσιών και αφετέρου να βοηθήσει και όσους δεν σέβονται το χώρο που τους φιλοξενεί, να κατανοήσουν ότι πρέπει και οι επόμενοι να τον βρουν όπως τον βρήκαν οι ίδιοι. Μέσω της αυτοοργάνωσης και της αυτοπροστασίας του δικαιώματος στην κατασκήνωση, ακυρώνεται και η όποια «παρέμβαση» των ένστολων που με πρόσχημα το νόμο θα έρθουν συνήθως αξημέρωτα (γιατί η κατασκήνωση απαγορεύεται μόνο από την ανατολή ως τη δύση του ήλιου), θα ψάξουν τη σκηνή (αν και η σκηνή θεωρείται κατοικία, καλύπτεται από άσυλο και η είσοδος αστυνομικού οργάνου επιτρέπεται μόνο με ένταλμα) και θα σας τραβολογήσουν στο αυτόφωρο για να εισπραχθεί το ανάλογο χαράτσι-πρόστιμο. Η μικρή κοινότητα που μπορεί να δημιουργηθεί μέσα σ’ ένα χώρο κατασκήνωσης θα αποτρέψει πιο εύκολα τέτοιες παρεμβάσεις, απ’ ότι αν παλεύει ο καθένας μόνος του και θα κάνει την πρωινή βουτιά στη θάλασσα και τον καφέ αμέσως μετά ακόμα μεγαλύτερες απολαύσεις!!
 
 
Για πού το βάλαμε;
 
Για τους νεόκοπους, πάντως, ακολουθούν κάποιες προτάσεις για όσο πιο όμορφες διακοπές. Και καλές βουτιές.
 
 
Τήλος – Παραλία Ερίστου
 
Πρόσβαση: Το δύσκολο είναι να φτάσεις στο νησί, όχι στην παραλία. Άπαξ και φτάσεις το οδικό δίκτυο είναι μια χαρά.
 
Γιατί να πάω; Γιατί είναι μια πολύ ωραία παραλία –η ωραιότερη και μεγαλύτερη του νησιού– , με αμμουδιά και αρκετά αρμυρίκια με πλούσια σκιά. Από εκεί ξεκινάει μονοπάτι που οδηγεί σε δύο πανέμορφους κολπίσκους με κόκκινο χώμα για μεγαλύτερη απομόνωση. Πάνω απ’ όλα όμως έχει τη μοναδικότητα να παρέχει όλες τις ανέσεις για ελεύθερη κατασκήνωση, χάρη στη στήριξη της δημοτικής αρχής και των κατοίκων και χωρίς τον κίνδυνο επίσκεψης των «οργάνων της τάξης». Ας ελπίσουμε αυτή η υποστήριξη να συνεχιστεί και μετά τον πρόσφατο χαμό του δημάρχου που δημιούργησε αυτές τις συνθήκες.
 
Τι έχει γύρω; Με πρωτοβουλία της τοπικής κοινότητας έχουν φτιαχτεί στη μία άκρη της παραλίας τουαλέτες και ντουζιέρες που διατηρούνται σε πολύ καλή κατάσταση και είναι στη διάθεση των κατασκηνωτών. Το μόνο που έχουν να κάνουν εκείνοι είναι να φροντίζουν να τις διατηρούν καθαρές και να συγκεντρώνουν τα σκουπίδια τους στους πολλούς κάδους που υπάρχουν και αδειάζονται συχνότατα. Πολύ κοντά στην παραλία υπάρχει ταβέρνα που λειτουργεί όλη μέρα με εξαιρετικό φαγητό και καλές τιμές, καθώς και μίνι μάρκετ για όλα τα απαραίτητα. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
 
Γαύδος – Παραλίες Αϊ Γιάννης & Σαρακήνικο.
 
Πρόσβαση: Στο νησί με καραβάκι από την Κρήτη φυσικά και δη από τα Σφακιά ή την Παλαιοχώρα αρκεί να το επιτρέπει ο καιρός. Δεν αποκλείεται λόγω αέρα να πάτε και να μην μπορείτε να φύγετε, όχι πολύ άσχημη προοπτική, έτσι; Στις παραλίες με λεωφορείο από το λιμάνι, ενώ στον Αϊ Γιάννη πάει και μονοπάτι από το Σαρακήνικο, γύρω στη μία ώρα περπάτημα.
 
Γιατί να πάω; Για να ξεφύγεις από τα «καλά» του πολιτισμού και να βρεθείς πολύ κοντά στη φύση, για να πας παντού με τα πόδια, για να ζήσεις κάποιες ώρες το βράδυ χωρίς ρεύμα, γιατί δεν έχει μαγαζιά για ψώνια κι αυτοκίνητα, ούτε χρειάζεται να κλείσεις τραπέζι στις γραφικές ταβέρνες του νησιού που έχουν μπόλικο ψαράκι και θαλασσινά. Και φυσικά για τις υπέροχες παραλίες της με τα θαυμάσια νερά (Ευρώπη από τη μία, Αφρική από την άλλη) από τις οποίες ξεχωρίζουν για στήσιμο σκηνής το Σαρακήνικο και ο Αϊ Γιάννης. Ειδικά η παραλία του Αϊ Γιάννη είναι μοναδική. Απόμερη, με φοβερή αμμουδιά, κέδρους και περίεργα βράχια κι όλα αυτά σ’ ένα άγριο αφρικάνικο τοπίο. 
 
Τι έχει γύρω; Στο Σαρακήνικο υπάρχουν τα πάντα. Ταβέρνες, μίνι μάρκετ, ενοικιαζόμενα δωμάτια, γι’ αυτό και μαζεύει πιο πολύ κόσμο. Στον Αϊ Γιάννη υπάρχουν δύο ταβέρνες, μίνι μάρκετ  κι ένα πηγάδι για νερό στη γειτονική παραλία του Λαβρακά, οπότε προσφέρεται για όσους θέλουν περισσότερη απομόνωση και ησυχία. Διαλέγετε και παίρνετε!
 
 
Σαμοθράκη – Θέρμα ή Λουτρά
 
Πρόσβαση: Οδικώς από την Παλαιόπολη χωρίς προβλήματα. Τα λεωφορεία είναι ανύπαρκτα οπότε ή φροντίζεις να έχεις μεταφορικό μέσο ή απολαμβάνεις τη χαμένη μαγεία του ωτοστόπ –συνηθίζεται πολύ στο νησί και οι ντόπιοι είναι ευγενέστατοι και πολύ πρόθυμοι.
 
Γιατί να πάω; Για τη φοβερή φυσική ομορφιά. Πράσινο παντού, πολλά ποτάμια και οι περίφημες βάθρες, μικρές φυσικές πισίνες μέσα στα βράχια που δημιουργούνται από τους καταρράκτες που σχηματίζουν τα νερά των πηγών. Το στήσιμο σκηνών δίπλα στις βάθρες είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο, αλλά θέλει προσοχή γιατί οι χείμαρροι φουσκώνουν εύκολα όταν βρέξει και γίνονται επικίνδυνοι. Οι πιο φημισμένες είναι της Γριάς Βάθρας, του Φονιά και του Γρηγοράκη. Για κατασκήνωση προσφέρονται επίσης όλες σχεδόν οι παραλίες του νησιού, κάποιες από τις οποίες είναι προσβάσιμες μόνο μέσω θάλασσας. Τέλος, υπάρχει και το δημοτικό ημιοργανωμένο κάμπινγκ, «Κάμπινγκ Ελεύθερης Διαβίωσης» όπως λέγεται, με ένα μικρό αντίτιμο και κάποιες υποδομές. Βρίσκεται στο ενάμισι χιλιόμετρο από τα Θέρμα μέσα σ’ ένα πανέμορφο δάσος μεγάλης έκτασης και με πολλή σκιά από τα ψηλά δέντρα του.
 
Τι έχει γύρω; Για όσους κατασκηνώνουν στις βάθρες υπάρχουν ταβέρνες στη διαδρομή, μέσα στα πλατάνια, αλλά καλό είναι να έχουν και κάποιες προμήθειες. Για τα υπόλοιπα υπάρχουν τα ποτάμια… Για τις περισσότερες βάθρες η πρόσβαση γίνεται από σημασμένα μονοπάτια που ξεκινούν από τα γειτονικά χωριά. Όσοι προτιμήσουν το κάμπινγκ ελεύθερης διαβίωσης εκτός από σκιά θα βρουν τουαλέτες και υπαίθριες ντουζιέρες με κρύο νερό κι ένα μίνι μάρκετ με ευγενικούς υπαλλήλους, αλλά πολύ αγενείς τιμές.
 
Νότια Εύβοια – Παραλίες Αρμυρίχι, Ποτάμι
 
Πρόσβαση: Οδικώς μέσω Χαλκίδας, παντού πάει ασφαλτοστρωμένος δρόμος. Ειδικά για το Αρμυρίχι μπορεί να πάει κανείς με φέρυ ως τα Νέα Στείρα και μετά οδικώς.
 
Γιατί να πάω; Για την ωραία φύση και τα καθαρά νερά, γιατί οι παραλίες είναι πολύ ωραίες και γιατί θα βρείτε χώρο να στήσετε τη σκηνή σας. Το Αρμυρίχι είναι η πιο απομονωμένη και λιγότερο γνωστή από τις παραλίες. Είναι σε κλειστό κολπίσκο, δεν την πιάνει ο αέρας και δεν έχει σκιά. Σκιά δεν έχει και στο Ποτάμι, αλλά η παραλία σε αποζημιώνει. Επίσης στις παραλίες αυτές δε συνηθίζονται οι πρωινές επισκέψεις «οργάνων»…
 
Τι έχει γύρω; Στο Αρμυρίχι καντίνα και ταβέρνα, προτιμάμε την καντίνα για το υπέροχο φαΐ και τις καλές τιμές, αλλά και γιατί έχει βάλει ντουζιέρες και τουαλέτες. Στο Ποτάμι ταβέρνα και καντίνα μέσα στο δάσος, πίσω από την παραλία.
 
Υπάρχουν κι άλλες παραλίες…
 
Νότια Κρήτη (γενικά): Πιο γνωστά σημεία κατασκήνωσης η Σούγια, το Κεδρόδασος και το Γαϊδουρονήσι απέναντι από την Ιεράπετρα, αλλά όταν μιλάμε για τόσο μεγάλη έκταση όρεξη να’χεις να ψάχνεις.
 
Δονούσα:  Σε δύο παραλίες. Στον Κέδρο κοντά στο λιμάνι για όσους θέλουν κοντά υποδομές και στο Λιβάδι όπου πας με βάρκα ή ποδαρόδρομο και πρέπει να έχεις μαζί σου προμήθειες για όσους προτιμούν πιο άγριες καταστάσεις.
 
Κίμωλος: Μέχρι πριν από λίγα χρόνια πήγαινες σε όποια παραλία του νησιού ήθελες, τώρα σε κάποιες οι κάτοικοι τσινάνε. Πάντως, υπάρχουν ακόμα αρκετές επιλογές, προτιμήστε τα Ελληνικά, απομονωμένη, χωρίς μαγαζιά κοντά, αλλά όμορφη παραλία με λίγα δέντρα και καθόλου αέρα.
 
Πελοπόννησος: Σε πολλά μέρη, όρεξη να έχει κανείς για εξερεύνηση. Στον Καϊάφα, από Πύργο μέχρι Κυπαρισσία για την ακρίβεια, ακτογραμμή 60 χλμ. περίπου με αμμουδιές και πεύκα, σε όσα σημεία γλίτωσαν από τις μεγάλες πυρκαγιές του 2007. Στη Λακωνία: στην παραλία Μαρμάρι στο Ακροταίναρο και στη Μονεμβασιά, στον Άγιο Φωκά. Στη Μεσσηνία: στη Χρυσή Άμμο κάτω από την Τραγάνα και στην παραλία Φονιάς, μετά την Καρδαμύλη.
 
 
Μικρός & πρακτικός οδηγός
 
Τι να πάρω μαζί μου:
Φακό
Γκαζάκι, μπρίκι και γενικά σύνεργα για καφέ
Θερμός για νερό
Σουγιά - σπάγκο
Φαρμακείο πρώτων βοηθειών και αντικουνουπικό
Σαπούνι, χαρτί υγείας και σακούλες σκουπιδιών
Όσο το δυνατόν λιγότερα ρούχα
Ομπρέλα, τέντα ή μεγάλα παρεό για να κάνετε σκιά
Σκηνή λίγο μεγαλύτερη από τον αριθμό των ατόμων που θα φιλοξενήσει, αλλιώς μπορείτε να αφήσετε τα πράγματα έξω και να κοιμηθείτε μέσα ή το αντίθετο.
 
Τι να προσέξω:
Να στερεώσω καλά τη σκηνή μην την πάρει ο αέρας.
Τον προσανατολισμό της σκηνής αν δε θέλω να με ξυπνάει η πρώτη ηλιαχτίδα.
Τη βραδινή ψύχρα. Μπορεί να είναι καλοκαίρι, αλλά η φύση δεν αστειεύεται.
 
Τι μπορεί να μου συμβεί:
Να γνωρίσω ενδιαφέροντες ανθρώπους και να περάσω ωραίες βραδιές στην παραλία .
Να με ξυπνάει το κύμα και όχι τα αυτοκίνητα ή η μουσική του γείτονα.
Να συναντήσω πολλά άγνωστα ζωύφια και έντομα. Επειδή προέρχομαι από την πόλη δε σημαίνει ότι πρέπει να εξολοθρεύω ό,τι κινείται, ας προσπαθήσω να συνυπάρξω μαζί τους.
Το συμπαθητικό τετράποδο του γείτονα κατασκηνωτή να κάνει την ανάγκη του έξω από τη σκηνή μου. Αν έχω κι εγώ τετράποδο ας μην ανταποδώσω.
 
 

ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ