Shedia

EN GR

27/08/2014

Επικοινωνία Οι αναγνώστες µας

Δέκα ρίζες ντοµάτες... 
 
Αγαπητή  «σχεδία»,
 
 Εδώ και καιρό, αγοράζω το περιοδικό σας και οµολογώ ότι µε εκπλήσσει ευχάριστα το περιεχόµενό του. Όµως, θα ήθελα να σας γράψω τις σκέψεις µου για τον άνεργο. Γιατί υπάρχει τόση απογοήτευση για κάποιον που έχασε τη δουλειά του; Μήπως δεν έχει χέρια να εργαστεί σε άλλη εργασία, ή περιµένει να έρθει η δουλειά στην πόρτα του; Δεν σκέφτηκε ποτέ αν µπορεί να πάει να ζήσει σε επαρχία; Όλοι έχουµε ρίζες σε κάποιο µακρινό χωριό της Ελλάδας. Κατά καιρούς, επισκέπτοµαι ένα ορεινό χωριό –κάπου στην ‘Ηπειρο– και βλέπω πώς ζει ο κόσµος εκεί. Λοιπόν, δεν υπάρχει φτώχεια ακραία (ούτε ζει κανείς στο δρόµο), τουλάχιστον µε τη µορφή που βλέπουµε εδώ, ακόµη και αν είναι ένας γέρος συνταξιούχος των 360 ευρώ. Ο κάθε χωρικός που θέλει να εργαστεί  καλλιεργεί ένα κοµµάτι γης, έχει και µερικές κατσίκες και κότες και τα βγάζει αρκετά καλά πέρα. Το σηµαντικότερο είναι πως εξασφαλίζει την καθηµερινή του τροφή για όλο σχεδόν το χρόνο και ζει σε µια καθαρή ατµόσφαιρα…Η ευλογηµένη γη σού δίνει τα πάντα, αρκεί να την αγαπήσεις  και να φροντίζεις αυτά που φυτεύεις µε πόνο και µεράκι. Θα βάλεις 10 ρίζες ντοµάτες και θα µαζέψεις 10 κιλά, λίγα φασόλια και θα έχεις τα φασόλια,  όχι µόνο για το καλοκαίρι αλλά και για όλη τη χρονιά, γιατί το περίσσευµα θα το αποθηκεύσεις… Έχω  µια συγγενή, 83 χρονών σήµερα, που έχει έναν υπέροχο µικρό κήπο δίπλα από το σπίτι της. Αν και το χώµα δεν ήταν κατάλληλο, µε λίγη κοπριά από τις κατσίκες της το έκανε γόνιµο και καρπερό…. 
Σε άλλο ένα κοµµάτι γης, που είναι µια ώρα µακριά από το σπίτι της,  έχει βάλει πατάτες, αρακά, κουκιά, φασόλια για ολόκληρη τη χρονιά και δεν διστάζει να  πηγαίνει πολλές φορές την εβδοµάδα να τα περιποιείται. Οι κατσίκες τής δίνουν γάλα και κρέας και οι κότες  τα αυγά…Αναρωτιέµαι, γιατί όλοι αυτοί που τους στηρίζετε µε το περιοδικό σας προτιµούν να ζουν στη µεγαλούπολη µέσα στο θόρυβο και τον απατηλό πλούτο των  άλλων και όχι να γίνουν οι ίδιοι δηµιουργοί, να πιάσουν την τύχη στα χέρια τους και να νικήσουν… Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και περιµένω τον αντίλογο…                        
Φιλικά,  
Θεόδωρος Ζ.  
teozolo15@hotmail.com 
 
Ανόµοιες συγκρίσεις
 
Αγαπητοί φίλοι,
Στο τεύχος #13 (Μάρτιος 2014) εξυµνείτε την Αυστραλία, που µόλις γεννηθήκατε σας έδωσε αυστραλιανή υπηκοότητα και κατακεραυνώνετε την Ελλάδα για τον µεταναστευτικό νόµο. Παραλείπετε να πείτε αν η µητέρα σας ήταν στη χώρα νόµιµα, εποµένως Αυστραλή ή όχι. Επιπλέον, αποσιωπάτε το γεγονός ότι: α) η Αυστραλία χρειάζεται ανθρώπους για να αναπτύσσεται, αφού οι κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόµετρο είναι κάτω από 3, ενώ στην Ελλάδα είναι πάνω απο 70 και β) αν υπάρχουν λαθροµετανάστες, ποια η αναλογία επί τοις εκατό, µε δεδοµένο ότι στην Ελλάδα υπερβαίνει το 10 τοις εκατό. Συνεπώς, το ότι σας χορηγήθηκε η υπηκοότητα µε τη γέννησή σας  δεν οφείλεται στη µεγαλοθυµία της χώρας, αλλά στην εξυπηρέτηση των συµφερόντων της.  Όταν αισθανθεί ότι οδηγείται σε κορεσµό, θα αναπροσαρµόσει τη νοµολογία της. Καλό, εποµένως, είναι να συγκρίνουµε όµοια πράγµατα. Αν θέλετε, µπορείτε να το δηµοσιεύσετε, χάριν της διαφορετικής άποψης.
Ιάσων Αρβανίτης
 
ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ
 
Όταν  ήµουν παιδί, µεγάλωσα µε τον µικρό ήρωα, ένα µυθικό πρόσωπο. Σήµερα, όµως, συναντώ  σε κάθε γωνιά της πόλης της Θεσσαλονίκης µας τους αληθινούς µικρούς ήρωες της ζωής, τους ανθρώπους της «σχεδίας», που µε την ευγένεια και το ήθος τους µε κάνουν καλύτερο άνθρωπο, και τους ευχαριστώ για αυτό. 
Ντότα Μπαλαφούτη 
 
Έχω µιλήσει µε δύο διανοµείς. Χάρµα ανθρώπων. Η πόλη έχει µέλλον.
@haikalis  
 
Στηρίζουµε τους άστεγους αγοράζοντας το περιοδικό δρόµου «σχεδία»! 
Mary Theodoridou @MaryTeod  
 
Reading the greek equivalent of the UK's Big Issue, @_shedia. Well done on a wonderful initiative!
Eleni @sousloudi  
 
Rain, thunder and lightning in Athens yesterday. Went into a local hairdresser’s and saw a copy of @_shedia in stack
Marginal Issues
@marginalissues  
 
Πολύ ενδιαφέρουσα η συνέντευξη του κ. Τσιόλκα στη «σχεδία». Δυστυχώς, όµως, ένα ακόµα µεγάλο µυαλό της χώρας µας ζει έξω από τα σύνορά της.
Χριστίνα Αγγελοπούλου
 

ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ