01/12/2014
Επικοινωνία Οι αναγνώστες µας
Συµβουλές και ενστάσεις
Αγαπητοί συντάκτες,
Αγοράζω κάθε εβδοµάδα τη «σχεδία», και µάλιστα δύο φορές, µία για µένα και µία για να τη συστήσω σε ένα φίλο ή γνωστό να γίνει σε περισσότερο κόσµο γνωστή. Όµως, στα τελευταία τεύχη υπάρχουν άρθρα που θεωρώ τελείως λάθος και ότι προωθούν συγκεκριµένες πολιτικές-κοινωνικές θέσεις που σίγουρα δεν εκφράζουν όλους τους αναγνώστες. Για παράδειγµα, αναφέροµαι στην ολοσέλιδη διαφήµιση προεκλογικά ενός συγκεκριµένου κόµµατος, που όσο και να δικαιολογείται από την οικονοµική προσφορά από αυτό το κόµµα (λογικό να θέλετε περισσότερα έσοδα) δεν παύει να είναι αντιδεοντολογική ενέργεια για τέτοιο περιοδικό. Στο άρθρο του καλοκαιρινού τεύχους για τη χορήγηση υπηκοότητας στην Αυστραλία σε όσους γεννιούνται ακόµα και πετώντας πάνω από τη χώρα, ακόµα και αν είναι αλήθεια, δεν λαµβάνει υπόψη τη διαφορετικότητα της Ελλάδας, όπως παρατήρησε και άλλος αναγνώστης στο τεύχος 18. Αλλά και στο άρθρο στο τεύχος 18 για τα αυτοδιαχειριζόµενα και δήθεν «ελεύθερα» σχολεία. Ειδικά για αυτό το θέµα, θα ήθελα να πω ότι δεν αναφέρονται και κάποιες δοκιµές που είχαν γίνει σε σχολεία µε απόλυτη αποτυχία (π.χ. Δανία), που οδήγησαν σε αναθεώρηση της όλης σκέψης. Από την άλλη πλευρά, ό,τι γίνεται στην Ευρώπη και στον δυτικό κόσµο είναι οπωσδήποτε σωστό και επιτυχηµένο; Τότε, δεν θα είχε φτάσει η Ευρώπη σε αυτά τα χάλια. Ειδικά για αυτά τα σχολεία διερωτώµαι ως απλός άνθρωπος: Υπάρχει άραγε κάποιο φυσιολογικό παιδί που θα προτιµήσει να κάνει µάθηµα έστω και στη φύση αντί να παίξει ή να δει τηλεόραση; Είναι δυνατό να έχει ένα 10χρονο ή 14χρονο παιδί ψήφο ισοδύναµη µε του καθηγητή για να αποφασίζει τι θα πρέπει να κάνει; Ας κρατήσουµε την κοινή λογική και τον ορθολογισµό και ας αφήσουµε τον παραλογισµό στην άκρη. Ή µήπως οι εµπνευστές τέτοιων σχολείων θέλουν πολίτες αµόρφωτους για να µπορούν να τους ελέγχουν; Το περιοδικό αυτό δεν έγινε για να προωθήσει τις πολιτικοκοινωνικές απόψεις των συντακτών (ούτε βέβαια και τις δικές µου). Έγινε για να στηριχθούν κάποιοι άνθρωποι που η κρίση τούς άφησε άνεργους-άστεγους. Η ύλη του, εποµένως, πρέπει να µπορεί να αγκαλιάζει όσο το δυνατόν περισσότερο κόσµο που θα αγοράζει µε ευχαρίστηση το περιοδικό, δίνοντας σ’ αυτούς τους ανθρώπους τη δυνατότητα να αντιµετωπίσουν µε αξιοπρέπεια τα προβλήµατά τους. Αν αυτό δεν επιτευχθεί, στην καλύτερη περίπτωση θα πηγαίνουµε να δίνουµε τα 3 ευρώ κατευθείαν στους συµπαθέστατους πωλητές χωρίς να παίρνουµε το περιοδικό. Δεν νοµίζω, όµως, να είναι αυτή η επιθυµία τους.
Αστέριος Πόδας
Παραφωνία οι διαφηµίσεις
Αγαπητή «σχεδία»,
Βρίσκω το περιοδικό εξαίρετο και αξιοθαύµαστο.
Οι διαφηµίσεις είναι, κατά τη γνώµη µου, µοναδική αλλά σηµαντική παραφωνία – για λόγους που, ευελπιστώ, είναι σε πολλούς προφανείς. Θα χαιρόµουν να δω τη «σχεδία» χωρίς διαφηµιστικά µηνύµατα, ιδίως αυτά στην παρούσα µορφή του περιοδικού: ολοσέλιδες, οπτικά ισχυρές καταχωρίσεις, συνήθως από µεγάλες επιχειρήσεις/οµίλους, συχνά δραστηριοποιούµενες σε «κοινωνικά ευαίσθητες» αγορές. Πιστεύω πως αξίζει να εξετασθεί κατά πόσο η σχετική απώλεια εσόδων αντισταθµίζεται µε µια µικρή αύξηση της τιµής πώλησης, π.χ. στα 3,5 ή 4 ευρώ. Πιστεύω ότι µια µικρή ανατίµηση θα είχε µηδενική έως ανεπαίσθητη επίπτωση στη µηνιαία κυκλοφορία. Επίσης, το κόστος παραγωγής µπορεί να περιορισθεί επιλέγοντας διαφορετική εκτύπωση (χαρτί, χρώµατα) – κάτι που µε καλό σχεδιασµό µπορεί να βελτιώσει παρά να βλάψει την αισθητική και την ελκυστικότητα του περιοδικού. Όσο για τη δυνατότητα επιχειρηµατικών ή άλλων φορέων να προβάλλουν τις κοινωνικές δράσεις τους, αυτή ουδόλως βλάπτεται αλλά παραµένει, όπως για το σύνολο της ύλης, υπό την ευθύνη της συντακτικής λειτουργίας.
Γ. Χαµηλοθώρης
Απάντηση: Τα 3,5 ή 4 ευρώ ίσως να αποτρέψουν κάποιους συµπολίτες µας από το να αγοράσουν το τεύχος και να έχουν αυτή την άµεση επαφή µε τον άνθρωπο-πωλητή. Όπως συµβαίνει και µε όλα τα περιοδικά, οι διαφηµίσεις είναι στοιχείο κρίσιµο για τη βιωσιµότητά µας. Χωρίς αυτές, θα υπάρχει θέµα. Τόσο απλά. Το ζητούµενο είναι οι όποιες διαφηµιστικές καταχωρίσεις να µη συνοδεύονται από οποιασδήποτε µορφής δηµοσιογραφικό συµβιβασµό. Η «σχεδία» είναι και θα παραµείνει ένα βαθιά ανεξάρτητο δηµοσιογραφικό περιοδικό.
SMS
Αυτό το µήνα, αναδηµοσιεύουµε µηνύµατα που φτάνουν στο ηλεκτρονικό µας γραµµατοκιβώτιο µέσω του twitter.
Δύο στιγµές ατόφιας ευγένειας και συγκίνησης από τους οδηγούς της @_shedia σε µια ώρα; Κύριε Παναγιώτη, εκεί στο Μέγαρο, σας ευχαριστώ.
Έλενα Παπαδηµητρίου
Είµαστε περήφανοι που η «σχεδία» αναδηµοσίευσε τη συνέντευξη του Kevin Gopal µε τον Τζούλιαν Ασάνζ. Ευχαριστούµε «σχεδία»! «The Big Issue North».
@bigissuenorth
Η «σχεδία» σε ταξιδεύει και αξίζει. Την αγοράζω από ένα παλικάρι στο σταθµό Εθνικής Άµυνας, λέµε και τις καληµέρες µας.
@Chchairop
Στηρίζουµε τους πωλητές της @_shedia, δίνοντάς τους κίνητρο για να ξαναχτίσουν τη ζωή τους. #World Homeless Day.
@vozemberg
Ο κ. Λευτέρης στο πόστο της Κατεχάκη @_shedia (που δεν έχει Ε9) µου χαµογέλασε πιο πλατιά από άλλους που έχουν.
@AKalantzakou
Όσοι κινείστε µε µετρό και συναντάτε τους πωλητές της, πάρτε τη @_shedia. Πέραν της κίνησης, είναι κι ένα εξαιρετικό περιοδικό πάντα.
Lida Roumani @idalito
Την ώρα που ο αριθµός των άνεργων εκπαιδευτικών είναι τεράστιος, ο υπουργός Παιδείας ζητά... εθελοντές καθηγητές για να καλυφθούν τα κενά. Ο «Τζάµπας» ζει και βασιλεύει.
Μιχάλης Καµούκης
ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ
- Περιεχόμενα τεύχους #21
- Τα φρουτάκια της βιτρίνας
- Υπερευαίσθητος Άι Βασίλης
- Διαδροµές κόντρα στον εφησυχασµό
- Η χειραγώγηση της επιθυµίας
- Ο θείος έπαιξε σε Μουντιάλ!
- «Σχεδία» σε ρότα κοινή
- Αλληλεγγύης το ανάγνωσµα
- «Ο Μπερκίν ήταν το παιδί όλων»
- Η «σχεδία» στο σανίδι
- «Δεν ζεις όµορφα µέσα στο µέτριο»
- Τα παιδία κάνουν Τέχνη
- Γελοιογραφία του Τάσου Αναστασίου
- Λόγια της πλώρης
- Εστιάζω του Κωστή Μπακόπουλου
- Επικοινωνία Οι αναγνώστες µας
- Γελοιογραφία του Πέτρου Ζερβού
- Για δυνατούς λύτες
- Παραδοξολογίες
- Αυτοσχέδια του Μιχάλη Κουντούρη
- Συναντήσεις
- Επείγοντα περιστατικά
- Γελοιογραφία του Βαγγέλη Χερουβείµ
- Τρίλιζα στα άιπαντ
- Out & About
- Φθηνός σκούφος
- Πατριδογευσία
- Street News
Newsletter