Shedia Το οτοστόπ

27/01/2022 Το περιοδικό

Το οτοστόπ

«Ήμουν εννιά χρονών κι εκείνο το φθινοπωρινό κυριακάτικο πρωινό αποφάσισαν οι γονείς μου να πάμε εκδρομή στην Έδεσσα. Δεν ήταν πρώτη φορά. Οι καταρράκτες ήταν θεαματικοί, η ορμή που έπεφταν τα νερά από ψηλά δημιουργούσε μια αίσθηση θαύματος αλλά προκαλούσε και λίγο φόβο. Το αυτοκίνητό μας ήταν Πεζώ 403, λευκό και ογκώδες που επέλεξε η μητέρα μου, μια κι ήταν η οδηγός της οικογένειας. Ελάχιστες γυναίκες οδηγούσαν εκείνη την εποχή. Η μητέρα μου ήταν η μόνη από τις φίλες της που είχε δίπλωμα, από το ‘58. Ο πατέρας μου δεν οδηγούσε. Πριν πάρει δίπλωμα η μητέρα μου, αλλά και μετά, ο «Γιώργος ο σοφέρ», οδηγός ταξί, τον πήγαινε όπου ήθελε. Ξεκινήσαμε, η μητέρα μου οδηγός, αυτός δίπλα της και εγώ στο πίσω κάθισμα.

Λίγο μετά τα Γιαννιτσά, ένας τουρίστας με σακίδιο έκανε οτοστόπ. Ο πατέρας μου είπε στη μητέρα μου να σταματήσει. Ρώτησε σε σπασμένα ελληνικά αν πηγαίναμε προς την Έδεσσα και μπήκε στο αυτοκίνητο. Νέος ήταν, δεν ήξερα να προσδιορίσω ηλικία, αλλά σίγουρα δεν ήταν μεγάλος, ίσως γύρω στα 25. Φορούσε μπουφάν και γαλάζιο πουκάμισο, ανοιχτό στο γιακά. Ευχαρίστησε στα αγγλικά και τοποθέτησε το σακίδιό του δίπλα μου. Τα αγγλικά δεν τα μιλούσαμε στο σπίτι. Τα γαλλικά τα γνώριζαν καλά κι οι δυο γονείς μου κι εμένα, από γεννησιμιού μου σχεδόν, μου είχαν μια γαλλομαθή δεσποινίδα. Η μητέρα μου, Κερκυραία, ήξερε ιταλικά και ο πατέρας μου τη γλώσσα των Σεφαραδιτών Εβραίων, τα λαντίνο. Ρώτησαν τον τουρίστα από πού ήταν και απάντησε πως ερχόταν από τη Γερμανία.

Ο πατέρας μου άρχισε να συνομιλεί μαζί του στα γερμανικά, εγώ δεν καταλάβαινα λέξη και δημιουργήθηκε στο αυτοκίνητο ένα ευχάριστο κλίμα, οι δυο τους αστειεύονταν και γελούσαν. Η μητέρα μου, που δεν ήξερε τη γλώσσα, δεν συμμετείχε, οδηγούσε και πρόσεχε το δρόμο. Οι λέξεις Σαλονίκη και Έδεσσα ακούστηκαν πολλές φορές, ο πατέρας μου μάλλον του εξηγούσε για τους καταρράκτες. Λίγο πριν φτάσουμε, ο τουρίστας ρώτησε κάτι, δεν κατάλαβα τι, αλλά ξαφνικά όλη η ατμόσφαιρα στο αυτοκίνητο άλλαξε, πάγωσε, ο νέος έχασε το χρώμα του και ζάρωσε στη γωνιά του. Σε λίγα λεπτά, στο κέντρο της Έδεσσας, ζήτησε να σταματήσουμε, ευχαρίστησε και βγήκε, κλείνοντας μαλακά την πόρτα.

Ο πατέρας μου έγινε πάλι βλοσυρός. Τον ρώτησα τι είχε συμβεί με τον τουρίστα, κάτι μου είχε φανεί περίεργο στη συμπεριφορά του πριν κατέβει. Χωρίς να με κοιτάξει, είπε: "Με ρώτησε από πού ξέρω τόσο καλά γερμανικά και του απάντησα: από το Άουσβιτς"».

Απόσπασμα από το κείμενο του Μπένης Νατάν, με τίτλο «Το οτοστόπ» το οποίο φιλοξενείται στο τεύχος #97 της «σχεδίας» (Φεβρουάριος 2022) που λόγω των ακραίων καιρικών συνθηκών κυκλοφόρησε εκτάκτως σήμερα στους δρόμους της πόλης.

*Η σημερινή είναι Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος.

Στη φωτογραφία το μνημείο Ολοκαυτώματος στο Βερολίνο. Φωτογράφος: Alessio Maffeis/ Unsplash

comments powered byDisqus

Αρχειο

Κατηγοριες

Το περιοδικό

Shedia

Το οτοστόπ

Διαδωστε το

Αρχειο

Κατηγοριες

Το Newsletter της Σχεδιας

ΣΧΕΔΙΑ TWEETS