Shedia

EN GR

27/02/2013

Υπερασπιζόμενοι εστίες, του Σέργιου Μήλη

Η εθνική ποδοσφαιρική ομάδα αστέγων δίνει «στέγη» και ελπίδα στους πιο σκληρά δοκιμαζόμενους. 
 
του Σέργιου Μήλη
 
Μα καλά υπάρχουν άστεγοι στην Ελλάδα; Αυτή η ερώτηση που σήμερα ακούγεται (τουλάχιστον) εκτός τόπου και χρόνου ήταν η πρώτη που άκουγαν οι άνθρωποι της πρωτοβουλίας «Γκολ στη Φτώχεια» όταν, το Μάρτη του 2007, έκαναν την πρώτη προπόνηση της ελληνικής ποδοσφαιρικής ομάδας αστέγων στο γήπεδο του Ρουφ. 
 
Σήμερα, έξι χρόνια μετά, όλα είναι διαφορετικά. Η ερώτηση είναι και εντός τόπου και εντός χρόνου. Οι άστεγοι, οι νεοάστεγοι, οι νεόπτωχοι, οι άνθρωποι που τρώνε στα συσσίτια είναι πολλοί και είναι δίπλα μας. Κάποιοι ίσως να ήταν και στο σπίτι μας. 
 
Στην ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα αστέγων, η οποία από το 2007 συμμετέχει ανελλιπώς στο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων (ναι, υπάρχει και Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων) συμμετέχουν άστεγοι, πρόσφυγες και  πρώην χρήστες ναρκωτικών ουσιών που βρίσκονται πλέον στο στάδιο της επανένταξης. Είναι η εθνική των απόκληρων. Είναι μια ευκαιρία για αθλητισμό, αλλά πρωτίστως για επανεκκίνηση στη ζωή. Οι παίκτες της ομάδας κλωτσάνε μια  μπάλα και βάζουν γκολ στη φτώχεια, στον κοινωνικό αποκλεισμό και στους λόγους που τους οδήγησαν σε ένα σκοτεινό «αλλού». Να κάνουν το πρώτο βήμα για την επανένταξη, όπως την εννοεί ο καθένας. 
 
Δεν παίζουν για να ξεχάσουν, αλλά για να μην ξεχαστούν. 
 
«Δεν είναι το ζήτημα να ‘ξεχάσουν’ παίζοντας ποδόσφαιρο! Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Παίζουν ποδόσφαιρο για να μην ξεχάσουν, αλλά και να μην ξεχαστούν», ήταν η απάντηση ενός εκ των συντονιστών της καμπάνιας σε σχόλιο δημοσιογράφου, κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης ραδιοφωνικής συνέντευξης, ότι «οι άνθρωποι παίζουν ποδόσφαιρο και ξεχνούν τα προβλήματά τους». Δεν έχουν σπίτι, δουλειά, λεφτά, αλλά έχουν ελπίδες και όνειρα και, πάνω απ’ όλα, αξιοπρέπεια. Αξιοπρέπεια που βγαίνει στο γήπεδο κάθε Κυριακή στις προπονήσεις της ομάδας. Όλοι μαζί παίζουν, ανεξαρτήτως ηλικίας-χρώματος-φυλής-θρησκείας, όλοι μαζί μαζεύουν τα ρούχα και τα παπούτσια μετά το τέλος της προπόνησης, όλοι μαζί φροντίζουν να αφήνουν το γήπεδο και τα αποδυτήρια καθαρά. 
 
Ο σεβασμός μεταξύ των μελών της ομάδας και η τήρηση του fair play είναι οι δύο βασικοί κανόνες που τηρούνται αυστηρά σε όλες τις δραστηριότητες της ομάδας. Δεν είναι τυχαίο ότι στην πρώτη συμμετοχή της ελληνικής ομάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων, στην Κοπεγχάγη το 2007, της απονεμήθηκε το κύπελλο του fair play! Το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι περνάει σε δεύτερη μοίρα και τα αποτελέσματα λίγο ενδιαφέρουν. Άλλωστε, τα κριτήρια επιλογής των παιχτών που πάνε κάθε χρόνο στο Παγκόσμιο Κύπελλο είναι πρωτίστως κοινωνικά και όχι ποδοσφαιρικά.
 
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο ξεκίνησαν και πάλι εδώ και λίγες βδομάδες οι προπονήσεις γι’ αυτή την ποδοσφαιρική χρονιά, στο τέλος της οποίας η ελληνική ομάδα αστέγων θα πάρει μέρος στο 11ο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων που θα διεξαχθεί από 10-18/8 στο Πόζναν της Πολωνίας, με στόχο να βάλει άλλο ένα γκολ στη φτώχεια και να σηκώσει και πάλι την (καλή) κούπα, αυτή του fair play!
 
Είναι όλοι ευπρόσδεκτοι.
 

ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ