31/07/2013
Υπάρχει αγάπη! της Μαρίας Μανωλέλη
Η ανταπόκριση στη νέα πρωτοβουλία της «σχεδίας» επιβεβαιώνει (ξανά) ότι τίποτα δεν έχει χαθεί, αλλά, αντιθέτως, πως όλοι µαζί θα τα καταφέρουµε.
της Μαρίας Μανωλέλη
OΚ, υπάρχουν λαµόγια, απατεώνες, άνθρωποι που έχουν καταχραστεί τους κόπους µας, την εµπιστοσύνη µας, τα όνειρά µας. Άνθρωποι που όχι απλά κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάµεσά µας, αλλά προβάρουν και το κουστούµι του «σωτήρα». Είναι οι ίδιοι που µας έσυραν στον πάτο. Είναι λογικό πολλοί εξ ηµών να αντιµετωπίζουν «ό,τι κινείται» µε δυσπιστία, µια καχυποψία που έχει εκτραφεί σε βάθη δεκαετιών στα εκτροφεία των σκανδάλων που µας έφεραν εδώ που µας έφεραν.
Αλλά υπάρχει και αγάπη, αλληλεγγύη και διάθεση να σταθούµε ο ένας δίπλα στον άλλον. Το νιώθουµε καθηµερινά. Ευτυχώς.
Ότι υπάρχει αγάπη είναι και το αβίαστο συµπέρασµα από την υποδοχή που επιφύλαξε η κοινωνία στη νέα πρωτοβουλία της «σχεδίας» µας: Τον «καφέ που περιµένει».
Πρόκειται για µια τόσo απλή και ανθρώπινη κίνηση. Ένα κέρασµα είναι σε έναν άγνωστο φίλο που δεν έχει πλέον ούτε για καφέ. Τόσο απλό.
Από την ηµέρα που ξεκίνησε η καµπάνια (εκεί λίγο µετά τα µέσα του Ιούλη), στα γραφεία της «σχεδίας» φτάνουν µε καταιγιστικό ρυθµό οι εκδηλώσεις ενδιαφέροντος από µαγαζιά που θέλουν να µπούνε στο δίκτυο.
Θεσσαλονίκη, Κρήτη, Γιάννενα, Καβάλα, Πάτρα. Παντού. Και βέβαια, από όλη την Αθήνα. Μηνύµατα από Γερµανία (και µάλιστα τηλεφωνικώς, και όχι µε email!), ακόµα και από Αυστραλία.
Καλή διάθεση; Ανθρωπιά; Αλληλεγγύη; Σε όποια και από τις τρεις προθέσεις να το εντάξεις, είναι µια ζεστή κίνηση προς τον συνάνθρωπο που το έχει ανάγκη. Στην πραγµατικότητα, είναι όλα µαζί. Η πρωτοβουλία «ένας καφές σε περιµένει» είναι µια απλή επιβεβαίωση πως δεν έχουν ισοπεδωθεί τα πάντα, όπως έχουµε ή µας έχουν φτάσει να πιστεύουµε. Μια επιβεβαίωση πως υπάρχει αγάπη.
Άλλωστε, είναι τόσο απλή και η ιδέα.
Ο καφές προπληρώνεται από τον πελάτη που έχει τη διάθεση να κεράσει έναν συνάνθρωπο του, και ο µαγαζάτορας σηµειώνει σε έναν πίνακα τον επιπλέον καφέ που θα δώσει στον άγνωστο φίλο που δεν έχει ούτε για καφέ και θα µπει στο κατάστηµα να τον ζητήσει:
-Υπάρχει εδώ κανένας καφές που περιµένει;
Στην πραγµατικότητα, δεν είναι απλώς ένας καφές, αλλά µια κίνηση που µπορεί να χαρίσει αισιοδοξία και ένα χαµόγελο – αντίβαρο σε µια σκληρή καθηµερινότητα.
Ο καφές απευθύνεται σε όλους εκείνους και εκείνες που µπορούν και, βεβαίως, σε εκείνους και εκείνες που δεν µπορούν να πληρώσουν ένα καφεδάκι. Ένα κέρασµα είναι, δηλαδή. Από εκείνους που µπορούν σε εκείνους που δεν µπορούν. Σεµνά, αθόρυβα, διακριτικά. Όλοι µαζί.
Σε επίπεδο γειτονιάς
Κεντρικός στόχος της πρωτοβουλίας είναι να λειτουργήσει ο «καφές που περιµένει» σε επίπεδο γειτονιάς. Να ανοίξουν οι πόρτες διαµερισµάτων που µοιάζουν στοιχειωµένα, χωρίς να είναι. Να βγουν οι άνθρωποι από τα διαµερίσµατά τους, άνεργοι και στα όρια, κι ας µην έχουν «ούτε για καφέ».
Να βγουν από το σπίτι, να πάνε –χωρίς καµία συστολή– στα καφέ της γειτονιάς. Να πουν µια «καληµέρα», να κάτσουν στο τραπέζι, να απολαύσουν το κερασµένο καφεδάκι που τους περιµένει. Να πουν µια κουβέντα. Να νιώσουν ενεργοί, ζωντανοί, ορατοί. Φίλοι.
Ο «καφές που περιµένει» είναι µια ολόκληρη κοινωνική διαδικασία, στην πραγµατικότητα. Μια άλλου τύπου απόλαυση που την έχουµε ανάγκη όλοι.
Ήδη, αυτό συµβαίνει. Στο συνεταιρικό καφενείο «6» του Θησείου (Τριών Ιεραρχών 21) έχουν πιει καφεδάκι γείτονες που βιώνουν τη σκληρή ανεργία. Εκεί, την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραµµές, περίµεναν πάνω από τριάντα καφεδάκια!
Καφεδάκια από την πρώτη µέρα υπάρχουν σε όλα τα µαγαζιά του δικτύου.
Πολλοί καφέδες περιµένουν!
Τα καταστήµατα-σύµµαχοι που συµµετέχουν βλέπουν µε πολύ αισιοδοξία την ιδέα αυτή. Μιλώντας µε τον Βασίλη, τον ιδιοκτήτη του καφέ «Στα καλά καθούµενα» στο Κουκάκι, καταλαβαίνει κανείς πως στην ουσία δεν κάνει κάτι καινούριο συµµετέχοντας. «Ούτως ή άλλως όταν έχεις µια καφετέρια, σχεδόν καθηµερινά θα δεις συνανθρώπους σου που δυσκολεύονται οικονοµικά. Το να δώσω σε έναν από αυτούς τους ανθρώπους έναν καφέ ήταν κάτι που έκανα πάντα, οπότε η ιδέα να οργανωθούν και να µπουν και οι πελάτες µέσα σε αυτό µου αρέσει πολύ. Το καφέ «Στα καλά καθούµενα» βρίσκεται στον πεζόδροµο της Δράκου, ακριβώς έξω από το µετρό Συγγρού-Φιξ. Εκεί πρωτοείδε ο Βασίλης τους πωλητές της «σχεδίας» και ενδιαφέρθηκε για αυτό που κάνουν.
Το δεύτερο κατάστηµα, το συνεταιρικό καφενείο «6», είναι ένα πανέµορφο-πολύχρωµο καφέ στην Τριών Ιεραρχών, στο Θησείο. Η Κλειώ, η Μαρία, η Γιώτα και ο Γιώργος λειτουργούν το καφέ µε κριτήριο τους να είναι µια κοινωνική και φιλική επιχείρηση. Στηρίζουν µικρούς παραγωγούς, χρησιµοποιώντας και προωθώντας τα προϊόντα τους.
Οι ίδιοι βρέθηκαν άνεργοι και αποφάσισαν όλοι µαζί να συσπειρωθούν, να φτιάξουν και να δουλέψουν οι ίδιοι αυτό το καφενείο µε την ιδιαίτερη διακόσµηση και το ύφος, διατηρώντας χαµηλές τιµές, εφόσον η επιχείρηση δεν έχει την εµπορικότητα ως γνώµονα. Στην καφετέρια παραδίδονται µέχρι και δωρεάν µαθήµατα Ισπανικών!
Για την ιδέα του «καφέ που περιµένει» µίλησαν µε ενθουσιασµό. «Όταν ξεκινάς µια τέτοια ιδέα, βάζεις µπροστά τα θετικά στοιχεία. Δεν περιµένεις να το κάνει πρώτα ό γείτονας για να δεις πώς θα πάει. Το πιστεύεις, δίνεσαι σε αυτό και εστιάζεις στα καλά στοιχεία του», θα πει η Γιώτα. «Το ιδανικό σενάριο για εµάς θα είναι να επωφεληθεί από αυτό όχι µόνο κάποιος που έχει µείνει άστεγος αλλά και ο γείτονας που πλέον, µε τα νέα οικονοµικά δεδοµένα, µπορεί να ξεµένει κυριολεκτικά και να µην µπορεί να πιει έναν καφέ», θα πει η Κλειώ, τονίζοντας πόσο σύνηθες έχει γίνει πια αυτό ανάµεσα σε ανέργους και όχι µόνο.
Στο Μεταξουργείο, σε ένα κτίριο του 1889, ψηλοτάβανο µε τεράστια παράθυρα, στεγάζεται ο «Ακροβάτης», ένα σούπερ καφέ-µεζεδοπωλείο µε πολύ φιλικό κλίµα και ύφος άλλων δεκαετιών. Το κατάστηµα ήταν το πασίγνωστο παντοπωλείο από την ταινία «ο Μπακαλόγατος» µε τον Κώστα Χατζηχρήστο. Η Έλενα, η υπεύθυνη του «Ακροβάτη», ένα γελαστό, πολιτικοποιηµένο και συνειδητοποιηµένο νέο κορίτσι, τονίζει στη «σχεδία» πως ένα κέρασµα µπορεί να φτιάξει τη µέρα κάποιου. Της αρέσει η µείξη διαφορετικών ανθρώπων, και ακριβώς αυτό θέλει να γίνει µέσα από το project «καφές σε αναµονή»: να µπορεί ο κόσµος που έχει µια σχετική άνεση να κάτσει σε ένα µαγαζί για καφέ, ποτό, µεζέ κ.λπ. και να ασχοληθεί µε λιγότερο προνοµιούχους ανθρώπους, να τους συναντήσει στον ίδιο χώρο και να τους κεράσει έναν καφέ.
Τέλος, στο project συµµετέχει το «Bar Verve» στην καρδιά της πόλης (Σόλωνος 94), γνωστό για τις soul µουσικές που δύσκολα θα ακούσεις αλλού. Ο Γιώργος και ο Αποστόλης δεν δίστασαν από την αρχή να αγκαλιάσουν την ιδέα. Ο Αποστόλης θα πει στη «σχεδία» πως αυτό που επιθυµεί είναι η ιδέα να µη χάσει το νόηµα της και να συνεχιστεί. «Μπορεί ένας καφές να µην λύνει τα προβλήµατα των ανθρώπων που αντιµετωπίζουν τόσο µεγάλες οικονοµικές δυσκολίες ή και έλλειψη στέγης ακόµη, όµως σαν κίνηση έχει έναν συµβολικό χαρακτήρα. Είναι µια χειρονοµία που µειώνει την αίσθηση απόρριψης και του κοινωνικού αποκλεισµού».
Κάθε µέρα, κάθε εβδοµάδα ωστόσο, θα προστίθενται νέα καταστήµατα στη λίστα του «καφέ που περιµένει». Η ενηµέρωση θα είναι συνεχής τόσο µέσα από την ιστοσελίδα µας (www.shedia.gr) όσο και µέσα από τα υπόλοιπα µέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου έχει παρουσία η «σχεδία» (facebook, twitter). Και βεβαίως, σταθερά µέσα από τις σελίδες της «σχεδίας». Το χαρτί θα είναι πάντα σταθερή αξία.
Επίσης, µέσα στο αµέσως επόµενο χρονικό διάστηµα, αναµένεται να στηθεί και µια ιστοσελίδα ειδικά για τον «καφέ που περιµένει». Περισσότερα σύντοµα!
Αξίζει και χωρίς λεφτά
Ο Ανδρέας Γαρυφαλάκης είναι άνεργος. Μια-δυο µέρες µετά το ξεκίνηµα του «καφέ που περιµένει», µας έστειλε ένα ηλεκτρονικό σηµείωµα. Το δηµοσιεύουµε χωρίς άλλα σχόλια. Δεν χρειάζεται:
«Καληµέρα σας παιδιά,
Είµαι κι εγώ ένας από αυτούς που είναι άνεργοι, χωρίς λεφτά και χωρίς όρεξη για να βγω από το σπίτι µου. Θέλω να σας συγχαρώ για αυτό που κάνετε µε τον “καφέ που περιµένει” και εύχοµαι να µεγαλώσει η λίστα των καφέ µε το σηµατάκι σας, για να µπορέσουµε να νιώσουµε κι εµείς ότι τελικά αξίζει να ζεις και χωρίς λεφτά. Συγγνώµη αν σας κούρασα. Καλή δουλειά…».
ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ
- Περιεχόμενα τεύχους #6
- Υπάρχει αγάπη! της Μαρίας Μανωλέλη
- Διακοπές µε νόηµα, του Σπύρου Ζωνάκη
- Δια(σ)τροφική αλυσίδα, του Βασίλη Παπακριβόπουλου
- Μαζί τα τρώµε! του Βασίλη Παπακριβόπουλου
- Το µέγεθος µετράει, της Μαρίας Ψαρά
- Για το ράµφος σου µόνο! της Ελίνας Ιατρίδου
- Ο Αρίστος και τα χαµένα εµείς, του Δηµήτρη Βασιλόπουλου
- Η µπάλα στη σέντρα, του Γκολεαδόρ
- Μια µπάλα αλλάζει ζωές, του Γκολεαδόρ
- «Οι µισοί υπουργοί δεν κάνουν ούτε γι' αντιδήµαρχοι». Συνέντευξη του Δηµάρχου Πειραιά Β. Μιχαλολιάκου στη Μαρία Ψαρά
- Μαρµελάδα για µια καλύτερη κοινωνία! Συνέντευξη των David Burns & Austin Young στην J
- Γελοιογραφία του Μιχάλη Κουντούρη
- Λόγια της πλώρης του Χρήστου Αλεφάντη
- Γελοιογραφία του Τάσου Αναστασίου
- Επικοινωνία Οι αναγνώστες µας
- Γελοιογραφία του Βαγγέλη Χερουβείµ
- Παραδοξολογίες του Βαγγέλη Χερουβείµ
- Για δυνατούς λύτες της Αναστασίας Σιµιτσιάδη
- Συναντήσεις, του Σπύρου Ζωνάκη
- ΕΣΤΙΑΖΩ, της Μαρίας Μπουκαούρη
- Επείγοντα περιστατικά, του Γιώργου Μπαζίνα
- Aστικοί µύθοι, του Άγγελου Τσέκερη
- Out & About, του Νέστορα Πουλάκου
- Φθηνός σκούφος, του Χρήστου Κωστή
- Πατριδογευσία, του Νίκου Φρούσου
- StreetNews, της Αναστασίας Σιµιτσιάδη
- Πρόσωπα, του Γιώργου Αράπογλου
Newsletter