30/04/2014
Λόγια της πλώρης του Χρήστου Αλεφάντη
Μόνο για άντρες
Δεν είμαι σίγουρος αν πρόκειται περί επαγγελματικής διαστροφής, αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ. Δευτέρα του Πάσχα, δεν έχει καν μεσημεριάσει, και αποσύρομαι διακριτικά από την καταπληκτική σε όλα της παρέα, που με έναν ζεστό καφέ ανά χείρας επιχειρηματολογούσε πως «καλό ήταν μωρέ και στην πόλη το Πάσχα». Η σκέψη είχε γίνει εμμονή. Ήθελα οπωσδήποτε να μάθω αν τρίτωσε το... χαριτωμένο.
Η μηχανή αναζήτησης στον παλιό υπολογιστή πρόθυμα υποδέχεται τις λέξεις-κλειδιά: «Κλάους- Αθανασιάδης-άντρες».
Ποιος είναι ο «Κλάους-Αθανασιάδης»; Για όσους δεν γνωρίζουν, είναι ένας ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ (διεθνής μάλιστα) που έκανε –τολμώ να πω– τις πιο συγκλονιστικές δηλώσεις, εξηγώντας σε μας τους αδαείς τι ακριβώς συνέβη στο περίφημο ματς (ή κατς) ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός για τον ημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδας.
«Το ποδόσφαιρο είναι για άντρες» ήταν η πρώτη πολυσήμαντη δήλωση του ανδρός. Τι λες; Είναι ένα άθλημα, λοιπόν, που αυτομάτως αποκλείει το 50% του πληθυσμού της γης. Κι εμείς που πιστεύαμε ότι είναι το «πιο δημοκρατικό παιχνίδι»...
Και τα δεκάδες εκατομμύρια κοριτσάκια που κυνηγούν τη χαρά πίσω από μια μπάλα, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, τι να τα κάνουμε; Κάποιος πρέπει να τα ενημερώσει. Και αυτά και τους γονείς, τους προπονητές και όλους εκείνους που τα ενθαρρύνουν να συμμετέχουν σε ένα αποκλειστικά αντρικό παιχνίδι. Να τα σταματήσουν!
Αλλά, θα πρέπει ο Αθανασιάδης να κινηθεί και κατά της διεθνούς ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας (FIFA) με κάποιον τρόπο. Να σταματήσει, επιτέλους, να διοργανώνει Παγκόσμια Κύπελλα και άλλα διεθνή τουρνουά για γυναίκες.
Να μπει ένα φρένο και στα είκοσι εννέα εκατομμύρια γυναικών που παίζουν μπάλα σε επίσημο, υψηλό επίπεδο (στοιχεία της FIFA, για το 2011). Να βρεθεί μια λύση.
Αλλά, προχώρησε και σε νέα δήλωση ο Κλάους. «Δεν έγινε κάτι φοβερό, απλά εμείς φανήκαμε πιο άνδρες», είπε, σε δεύτερο χρόνο, για τα γεγονότα της Τούμπας.
Τώρα, ο κυνικός οπαδός θα σχολίαζε: «Σωστά. Πολλοί πιο άνδρες. 40.000 εναντίον 11». Αλλά, αυτό θα ήταν σαν να παίζεις στο γήπεδο που θέλει (ο Κλάους και οι φίλοι του) να σε πάνε. Και ένας λογικός άνθρωπος δεν τσιμπάει.
Αλλά, μέρες που ήταν, δεν βρέθηκε και ένας χριστιανός δημοσιογράφος να ρωτήσει τον Κλάους πώς ακριβώς εκφράζεται αυτός ο τύπος αντρισμού; Και πότε μας ρώτησε εμάς τους υπόλοιπους «άντρες», αν εκφραζόμαστε μέσα από αυτή την αθλιότητα;
Πέρα από την πλάκα, οι δηλώσεις του κ. Αθανασιάδη είναι η επιτομή του προβλήματος.
Δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Και το χειρότερο είναι ότι –όπως φαίνεται- δεν τον ενδιαφέρει να έχει επαφή.
Πάντα πίστευα ότι κάτι θα πρέπει να γίνει και με τους ποδοσφαιριστές. Τους νέους εκείνους ανθρώπους, δηλαδή, με τα εκατομμύρια θαυμαστών. Είναι βαρύ φορτίο να σε «θαυμάζουν» μικρά παιδιά. Είναι σοβαρό. Θα πρέπει να φροντίζουν οι σύλλογοι να τους κρατούν εντός πραγματικότητας. Να καταλάβουν ότι η ζωή δεν είναι μπάλα, φραπέ και αυτόγραφα. Να μάθουν να σκέφτονται έξω από ποδοσφαιρικές τακτικές και συστήματα. Οι επισκέψεις σε ιδρύματα τις παραμονές των μεγάλων γιορτών της Χριστιανοσύνης δεν αρκούν.
Θα πρέπει να τους έχουν σε επαφή με την αληθινή ζωή και τους «κανονικούς» ανθρώπους. Να τους διαπλάθουν, να επιμορφώνονται καθημερινά. Ας φωνάζουν «ειδικούς», δασκάλους, εκπαιδευτές, ψυχολόγους, απλούς ανθρώπους, όποιους τέλος πάντων, να τους μιλούν και για άλλα θέματα, πέρα από το «4-4-2» και το «πριμ πρόκρισης».
Αλλά, για να το κάνουν αυτό οι άνθρωποι που κρατούν στα χέρια τους τις τύχες του ελληνικού ποδοσφαίρου, θα πρέπει πρώτα να ξεκινήσουν τα σεμινάρια με τους ίδιους τους τους εαυτούς.
Μέχρι να γίνει αυτό, όλο και περισσότερο οι παρέες μας θα συνεχίσουν να στριμώχνονται στις μπιραρίες της πόλης για δυο ώρες διασκέδασης με αγγλικό ποδόσφαιρο επί της οθόνης. Μοιάζει τόσο μακρινά αγνός και αθώος εκείνος ο κόσμος. Τόσο ελκυστικός ως παιχνίδι και ως πρόταση ψυχαγωγίας και διασκέδασης. Για άντρες και γυναίκες.
Πώς τα έχουν καταφέρει, διάολε, και εμείς δεν μπορούμε;
ΥΓ.: Ελπίζω με αυτό το εντιτόριαλ να μην αποκλείσαμε το 50% των αναγνωστών.
ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ
- Περιεχόμενα τεύχους #15
- Ενωµένοι στο προαύλιο, της Δέσποινας Μερκούρη
- «Λίγα λεφτά, αλλά τίµια» του Κώστα Πέτρου
- Σχέση στοργής, της Μαρίας Μανωλέλη
- Πολιτιστική εκδροµή στον Άγιο Παντελεήµονα, της Ελευθερίας Κουµάντου
- Επιλεκτικές ευαισθησίες, του Βασίλη Παπακριβόπουλου
- Ο «χασογκόλης» προπονητής! του Γκολεαδόρ
- Αλληλεγγύη στο πεντάγραµµο, της Ελευθερίας Κουµάντου
- «Αν δεν το πιστέψεις, δεν θα αλλάξει τίποτα». Συνέντευξη του Στέφανου Δασκαλάκη στην Ελεωνόρα Ορφανίδου
- «Πριµοδοτώ το φως!». Συνέντευξη της Όλιας Λαζαρίδου στη Ντόση Ιορδανίδου
- «Δεν µπορείς να εµπιστευτείς κανέναν στον Λευκό Οίκο». Συνέντευξη της Joan Baez στην Jane Graham
- Γελοιογραφία του Πέτρου Ζερβού
- Λόγια της πλώρης του Χρήστου Αλεφάντη
- Σκυλοκέφαλοι του Soloup
- Εστιάζω του Κωστή Μπακόπουλου
- Επικοινωνία Οι αναγνώστες µας
- Παραδοξολογίες του Βαγγέλη Χερουβείµ
- Για δυνατούς λύτες της Αναστασίας Σιµιτσιάδη
- Αυτοσχέδια του Μιχάλη Κουντούρη
- Συναντήσεις του Σπύρου Ζωνάκη
- Επείγοντα περιστατικά του Γιώργου Μπαζίνα
- Γελοιογραφία του Βαγγέλη Χερουβείµ
- Out & About του Νέστορα Πουλάκου
- Φθηνός σκούφος του Nέστορα Πουλάκου
- Πατριδογευσία του Σπύρου Ζωνάκη
- Street News της Αναστασίας Σιµιτσιάδη
- Πρόσωπα, του Γιώργου Αράπογλου
Newsletter