Shedia

EN GR

30/04/2014

Επικοινωνία Οι αναγνώστες µας

«Είμαστε εδώ και δρούμε!»
 
Αγαπητοί φίλοι,
Η «σχεδία», για μένα, έχει πετύχει μία αξιοσημείωτη ισορροπία. Αποτυπώνει την πραγματικότητα με τις δύσκολες πτυχές που όλοι/ες (άλλοι/ες περισσότερο, άλλοι/ες λιγότερο βιωματικά) γνωρίζουμε, δεν προσφέρει «δρόμους διαφυγής» μέσω lifestyle κ.λπ. Παρ’όλ’αυτά, όμως, καταφέρνει να με κάνει να αισθάνομαι όμορφα διαβάζοντάς την. Ξέρετε, το στιλ ότι «εδώ είμαστε, δρούμε». Συνδυασμός... ψυχοθεραπείας με καλλιέργεια συνείδησης ενεργού πολίτη/ίσσας, πέραν της ουσιαστικής υποστήριξης των πωλητών/τριών. Δεν είναι και μικρό πράγμα! 
Φιλικά, 
 
Ελένη Νταλάκα
 
Τα παγκάκια
 
Κ. διευθυντή,
Πολύ συχνά, παρέα με την γυναίκα μου περπατάμε, παίρνοντας το δρόμο παράλληλα με το Ολυμπιακό Στάδιο και, μέσα από ήσυχους δρόμους, φτάνουμε στην πλατεία Χαλανδρίου. Στην πλατεία, πάντα είχαμε τη συνήθεια να ξαποσταίνουμε για λίγο στα παγκάκια της κάτω από της λεύκες μαζί με τους μόνιμους θαμώνες της και συνεχίζαμε τον περίπατό μας στα μαγαζιά του Χαλανδρίου, μέχρις ότου πάρουμε το δρόμο της επιστροφής 
Εδώ και δύο περίπου μήνες, από τα έξι παγκάκια που είχε η πλατεία έχουν μείνει μόνο ένα στη μία άκρη, και μάλιστα κάποια από τα ξύλα που το συγκροτούν έχουν σπάσει,  και άλλα δύο στην άλλη άκρη, αντικριστά και άβολα, έτσι ώστε αυτοί που θα τα χρησιμοποιήσουν πρέπει να είναι παρέα, διαφορετικά θα πρέπει να γίνουν. Είναι τόσο κοντά, που θα πρέπει να τα χρησιμοποιήσει μία οικογένεια. Έτσι, πολύ συχνά, βλέπει κανείς πολίτες να κάθονται στα σκαλιά της πλατείας, με άμεση συνέπεια να λερώνουν τα ρούχα τους. Όσοι δεν επιθυμούν κάτι τέτοιο έχουν δύο λύσεις: είτε να φύγουν από την πλατεία είτε να κάτσουν στα μαγαζιά της πλατείας, όπου είναι πανάκριβα και –σε τελική ανάλυση– δεν είναι απαραίτητο για να ξεκουραστούν οι πολίτες σε μία πλατεία να πρέπει να πληρώσουν.
Θα έλεγε κανείς ότι η δημοτική αρχή θέλει να διώξει από την πλατεία τους πολίτες που δεν θέλουν να κάτσουν στα μαγαζιά. Δίνει την εντύπωση ότι η πλατεία είναι μόνο για τα μαγαζιά και όχι για τους πολίτες. Ας μας απαντήσει η διοίκηση του Δήμου ποια είναι τα σχέδιά της. Δεν μπορεί να αφαιρέθηκαν τα παγκάκια εν μέσω προεκλογικής περιόδου, αδιαφορώντας για τους χρήστες της πλατείας τους πολίτες της. 
Με εκτίμηση, 
Κώστας Στουμπιάδης 
 
Πετρολούκας και Γκούντμαν
 
Αγαπητοί κύριοι,
Θαυμάζω το περιοδικό σας και την όλη προσπάθεια. Όχι μόνο για ηθικούς και συναισθηματικούς λόγους, αλλά γιατί το πράττειν υπερτερεί του σκέπτεσθαι. Διαβάζω με προσοχή κάθε άρθρο σε κάθε νέα έκδοση. Μία παρατήρηση για το άρθρο στον Πετρολούκα Χαλκιά. Από όσο γνωρίζω, ο Μπένι Γκούντμαν δεν αναφερόταν σε αυτόν αλλά στον μεγάλο Τάσο Χαλκιά. Οι οικογένεια του τελευταίου το έχει επισημάνει, ενώ υπάρχει και σχετική μνεία σε ντοκιμαντέρ εύκολα ευρέσιμο στο youtube, που παρουσιάστηκε από το κανάλι της Βουλής των Ελλήνων. Λίγο μεγαλύτερη προσοχή στη λεπτομέρεια ίσως γλιτώσει από κάποιες πιθανές παρεξηγήσεις. Σας παρακαλώ-προσκαλώ-προκαλώ να το ερευνήσετε περαιτέρω. 
Ευχαριστώ και συγχαρητήρια! 
Χρήστος Τσενές
 
ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ
 
Είμαι μαζί σας απο το πρώτο τεύχος του περιοδικού και θα ήθελα, πραγματικά, να σας ευχαριστήσω για την προσπάθεια που κάνετε.  Το περιοδικό όσο περνάει ο καιρός γίνεται όλο και καλύτερο.  
Σοφία Ρεμπότη
 
Πολλές φορές συμβαίνει να μη μπορείς να εκφράσεις σε ένα κομμάτι χαρτιού συναισθήματα που ζεις στην καθημερινότητά σου. Σήμερα, όμως, βλέποντας ένα νέο παιδί με καθαρό βλέμμα και αξιοπρέπεια, με έπεισε να κάνω το αυτονόητο: να ταξιδέψω μαζί του με ένα υπέροχο περιοδικό. 
Σας ευχαριστώ! 
Ντότα Μπαλαφούτη 
 
Ένα «ευχαριστώ» στο περιοδικό, που σε αυτή τη ζούγκλα που βιώνουμε μας δείχνει το δρόμο να νιώθουμε άνθρωποι και να χαμογελάμε, βλέποντας κάποιους αγωνιστές της ζωής και προσφέροντάς τους μια συμβολική βοήθεια. Καλή δύναμη για τη συνέχεια. Ελπίζω κάποτε να γίνει εβδομαδιαίο το περιοδικό. 
liakosantoniadis@gmail.com
 
Καλή δύναμη σε όλους τους συντελεστές του περιοδικού, αλλά κυρίως σε αυτούς τους απίθανους τύπους και τύπισσες με τα κόκκινα γιλέκα που αγωνίζονται να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Δίνουν δύναμη σε όλους μας να αντέξουμε μέχρι να αλλάξουν τα πράγματα, γιατί δεν μπορεί! Η ΖΩΗ θα νικήσει... Να είστε καλά!
Katerina Kanta 
 

ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ