31/07/2013
Η µπάλα στη σέντρα, του Γκολεαδόρ
Η ελληνική οµάδα αστέγων βρίσκεται µεταξύ των 64 χωρών που, στα µέσα Αυγούστου, θα ενώσουν τις δυνάµεις τους για να βάλουν «γκολ στη φτώχεια».
του Γκολεαδόρ
«Σας ευχαριστώ που µου φέρεστε µε σεβασµό, σας ευχαριστώ που µε αντιµετωπίζετε σαν ανθρώπινο ον». Αυτά είναι τα λόγια ενός παίκτη της εθνικής αστέγων της Κροατίας προς το διαιτητή του αγώνα µε την Ιταλία, στο Παγκόσµιο Κύπελλο Αστέγων (ΠΚΑ) του 2008 στη Μελβούρνη. Διαιτητής ήταν ο Χάρι Μίλας, ένας Ελληνοαυστραλός, που συµµετείχε στη διοργάνωση για πρώτη φορά ως εθελοντής κι έκτοτε ανήκει στο σταθερό γκρουπ των διαιτητών του Παγκοσµίου Κυπέλλου Αστέγων. Στα λόγια του νεαρού Κροάτη περιέχεται όλο το νόηµα της διοργάνωσης του ΠΚΑ: σεβασµός στον άνθρωπο, σεβασµός σε αυτόν που για κάποιους λόγους βρέθηκε στο περιθώριο και ο κόσµος γύρω του τον αντιµετωπίζει σαν να µην υπάρχει.
Το ΠΚΑ είναι έτοιµο και πάλι να υποδεχθεί ανθρώπους από όλα τα µέρη του πλανήτη, στο Πόζναν της Πολωνίας, από τις 10 ώς τις 18 Αυγούστου. Για ενδέκατη συνεχόµενη χρονιά, παρά τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες για την πραγµατοποίηση της διοργάνωσης, οι αποκλεισµένοι της γης θα δώσουν τη δική τους κλωτσιά στη φτώχεια και τον ρατσισµό. Αντιξοότητες και δυσκολίες που προκύπτουν -από τι άλλο;- από την έλλειψη πόρων. Βλέπετε, σε αυτό το Παγκόσµιο Κύπελλο οι χορηγοί δεν «στριµώχνονται» για το ποιος θα πρωτοδιαφηµιστεί, η τηλεόραση είναι απούσα, οι κυβερνήσεις –φυσικά– σφυρίζουν αδιάφορα. Όλους αυτούς θα τους δούµε να τρέχουν να δώσουν το παρών µε κάθε τρόπο του χρόνου, στο άλλο Παγκόσµιο Κύπελλο, στη Βραζιλία, αυτό των ακριβών συµβολαίων, των εταιρειών που αποφασίζουν ακόµα και για το πώς θα αναπνεύσουν οι παίκτες και της αµφιλεγόµενης ΦΙΦΑ…
Ας τους αφήσουµε αυτούς, όµως. Εµείς την µπαλίτσα µας, το αληθινό ποδόσφαιρο, όπως συνηθίζουν να λένε οι συµµετέχοντες στο ΠΚΑ. Το πρώτο Παγκόσµιο Κύπελλο έγινε το 2003 στο Γκρατς, µε τη συµµετοχή 18 οµάδων και συνολικά 144 παικτών. Η διοργάνωση διεξάγεται κάθε χρόνο σε διαφορετική χώρα. Μετά το Γκρατς ακολούθησαν κατά σειρά το Γκέτεµποργκ, το Εδιµβούργο, το Κέιπ Τάουν, η Κοπεγχάγη, η Μελβούρνη, το Μιλάνο, το Ρίο ντε Τζανέιρο, το Παρίσι, και πέρσι η Πόλη του Μεξικού. Φέτος, στο Πόζναν, θα πάρουν µέρος 48 αντρικές ή µεικτές οµάδες (στις αντρικές οµάδες µπορούν να συµµετέχουν και γυναίκες) και 16 γυναικείες (ξεχωριστό γυναικείο τουρνουά διεξάγεται από το 2008 στη Μελβούρνη).
Το ξεκίνηµα
Ο άνθρωπος που πρωτοστάτησε στην ιδέα της δηµιουργίας του Παγκοσµίου Κυπέλλου Αστέγων ήταν ο Σκωτσέζος Μελ Γιανγκ, ιδρυτής και πρόεδρος της διοργάνωσης, όπως και του σκωτσέζικου περιοδικού δρόµου «The Big Issue». Να πώς το αφηγείται ο ίδιος: «Όλα ξεκίνησαν κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου για τα “περιοδικά δρόµου”, το 2001, στο Κέιπ Τάουν. Όλοι οι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτόν τον τοµέα βρέθηκαν εκεί. Κατά τη διάρκεια µιας κουβέντας που είχα µε τον Χάραλντ Σµιντ του αυστριακού "Megaphon", συνειδητοποιήσαµε ότι την επαφή που είχαµε εµείς µεταξύ µας δεν την είχαν οι πραγµατικοί πρωταγωνιστές, δηλαδή οι άστεγοι. Αναρωτηθήκαµε πώς θα µπορούσαν να επικοινωνήσουν µεταξύ τους οι άστεγοι όλου του κόσµου, ψάξαµε να βρούµε µια διεθνή γλώσσα, και ξαφνικά καταλάβαµε ότι υπήρχε ήδη: Δεν ήταν άλλη από το ποδόσφαιρο. Είπαµε, λοιπόν, να διοργανώσουµε έναν αγώνα ανάµεσα στη Σκωτία και την Αυστρία, για αρχή. Μέχρι το τέλος της βραδιάς, η ιδέα του Παγκοσµίου Κυπέλλου Αστέγων είχε γίνει πραγµατικότητα. Αποφασίσαµε να προχωρήσουµε, και 18 µήνες αργότερα διεξήχθη το πρώτο τουρνουά, στο Γκρατς, µε τη συµµετοχή 18 χωρών. Τα αποτελέσµατα ήταν εντυπωσιακά, πέρα από κάθε προσδοκία».
Ποιοι έχουν δικαίωµα συµµετοχής
Δικαίωµα συµµετοχής στο Παγκόσµιο Κύπελλο Αστέγων, έχουν τα άτοµα, άνδρες ή γυναίκες, τα οποία είναι τουλάχιστον 16 χρονών και πληρούν µία τουλάχιστον από τις παρακάτω προϋποθέσεις:
-Είναι άστεγοι ή υπήρξαν άστεγοι για κάποιο χρονικό διάστηµα µεταξύ δύο διοργανώσεων.
-Το εισόδηµά τους προέρχεται από την πώληση περιοδικών δρόµου (street papers), όπως είναι η «σχεδία».
-Είναι πρόσφυγες στους οποίους έχει χορηγηθεί πολιτικό άσυλο ή πρόσφυγες των οποίων η απόφαση για τη χορήγηση ασύλου εκκρεµεί.
-Είναι ενταγµένοι σε πρόγραµµα απεξάρτησης από ψυχότροπες ουσίες ή αλκοόλ και υπήρξαν άστεγοι για κάποιο χρονικό διάστηµα τα τελευταία δύο χρόνια.
Κοινωνικά αποτελέσµατα
Έξι µήνες µετά το 5ο Παγκόσµιο Κύπελλο Αστέγων στην Κοπεγχάγη, τα αποτελέσµατα της κοινωνικής έρευνας («Impact Report») για τη µετέπειτα πορεία των συµµετεχόντων ήταν εντυπωσιακά:
-Το 93% δήλωσε πως η συµµετοχή του αποτέλεσε σοβαρό κίνητρο για ένα νέο ξεκίνηµα στη ζωή του (354 παίκτες).
-Το 83% βελτίωσε τις κοινωνικές του σχέσεις (316 παίκτες).
-Το 71% δήλωσε ότι η ζωή του άλλαξε προς το καλύτερο (271 παίκτες).
-Το 29% βρήκε µόνιµη θέση εργασίας (110 παίκτες).
-Το 38% βελτίωσε τις συνθήκες διαβίωσής του (improved housing) (145 παίκτες).
-Το 32% επέλεξε να (επαν)ενταχθεί στο εκπαιδευτικό σύστηµα (122 παίκτες).
-118 παίκτες ολοκλήρωσαν προγράµµατα απεξάρτησης από ψυχότροπες ουσίες.
Ας δούµε, όµως, και τι λένε οι άνθρωποι της διοργάνωσης: « Το πιο σηµαντικό κίνητρο για να είµαι κάθε χρόνο εκεί είναι για να συναντήσω τους καινούριους παίκτες, να επικοινωνήσω µαζί τους, να ακούσω τις ιστορίες τους και τα όνειρά τους για το µέλλον», µας λέει ο Χάρι Μίλας. Και συνεχίζει: «Θέλω να δείξω σεβασµό στους παίκτες και να εµπνευστώ από το κουράγιο και τη θέλησή τους να ζήσουν τη ζωή τους. Μου αρέσει να είµαι ένα µικρό κοµµάτι της δικής τους έµπνευσης και να τους δείξω ότι όλοι µπορούµε να προσφέρουµε αγάπη, σεβασµό και ανθρωπιά».
Όσο για το πώς νιώθει ο εµπνευστής της ιδέας, Μελ Γιανγκ, τα λόγια του είναι χαρακτηριστικά: «Η διοργάνωση έχει ήδη ξεπεράσει τις προσδοκίες µας. Ξεκινήσαµε να κάνουµε µόνο ένα τουρνουά. Όµως, βλέποντας ότι η συντριπτική πλειοψηφία των παικτών δηλώνει ότι αλλάζει η ζωή τους, αποφασίσαµε να προχωρήσουµε ακόµη πιο πολύ. Το γεγονός αυτό εµπνέει ανθρώπους από τόσες πολλές χώρες να δώσουν το παρών, να ασχοληθούν µε το ποδόσφαιρο των αστέγων και να δώσουν κίνητρο σε πολλές χιλιάδες ανθρώπους παγκοσµίως. Μια λαµπρή διοργάνωση έχει γεννηθεί».
Η ιστορία της ελληνικής οµάδας
Κι ενώ οι προπονήσεις εν όψει της συµµετοχής της ελληνικής οµάδας στο Πόζναν συνεχίζονται εντατικά και η «σχεδία» φροντίζει σε κάθε τεύχος να σας ενηµερώνει και να µεταφέρει τις µικρές ιστορίες που «βγαίνουν» από το γήπεδο του Ρουφ, ας δούµε τη «βαριά» κληρονοµιά που θα κουβαλάει στις πλάτες της η αποστολή για την Πολωνία!
Η πρώτη συµµετοχή της ελληνικής οµάδας στη διοργάνωση, στο πλαίσιο της καµπάνιας «Γκολ στη Φτώχεια», ήταν το 2007 στην Κοπεγχάγη, µε προπονητή τον πρώην ποδοσφαιριστή Περικλή Παπαπαναγή και τιµ µάνατζερ (και γενικώς υπεύθυνο για τα πάντα) τον Χρήστο Αλεφάντη, που είναι και ο εµπνευστής της δηµιουργίας της οµάδας. Στην Κοπεγχάγη, η ελληνική οµάδα κατέλαβε την 35η θέση σε σύνολο 48 οµάδων, το σηµαντικότερο, όµως, ήταν η κατάκτηση του Kυπέλλου Fair Play στην πρώτη κιόλας παρουσία της στη διοργάνωση! Αυτός είναι και ο βασικός µας στόχος κάθε χρόνο: να ευχαριστιόµαστε τη συµµετοχή και να είµαστε στους υποψηφίους για το Κύπελλο Fair Play. Μαζί µας χαίρονται και οι υπόλοιπες οµάδες, που µας φιλοδωρούν µε αρκετά γκολάκια, αλλά δεν πειράζει, εµείς θέλουµε όλο τον κόσµο χαρούµενο! Η καλύτερη θέση που έχουµε πάρει µέχρι τώρα πάντως, είναι η 24η ,στο Μιλάνο το 2009.
Από την Κοπεγχάγη κύλησε αρκετό νερό στο αυλάκι. Οι προπονητές έρχονται και παρέρχονται, ο τιµ µάνατζερ, όµως, παραµένει σταθερός και ως καλός ποδοσφαιροπαράγοντας δίνει το χαρτάκι µε τη σύνθεση και µετά φορτώνει τα άσχηµα αποτελέσµατα στον εκάστοτε προπονητή… Άλλωστε, ο Χρήστος, µε τις εµψυχωτικές κραυγές του προς τους παίκτες, αποτελεί το σήµα κατατεθέν της ελληνικής οµάδας στη διοργάνωση! Από το 2007 η ελληνική οµάδα δεν έχει λείψει ποτέ και δεν θα λείψει ούτε φέτος, παρά το γεγονός ότι για δεύτερη συνεχόµενη χρονιά δεν έχει χρηµατοδότηση από πουθενά...
Τα κριτήρια για την επιλογή των παικτών, όπως σας έχουµε ξαναπεί από τις σελίδες της «σχεδίας», δεν είναι κατά κύριο λόγο αγωνιστικά.
Οι παίκτες που επιλέγονται δεν είναι σώνει και καλά οι καλύτεροι µπαλαδόροι και γκολτζήδες. Είναι οι άνθρωποι εκείνοι που φαίνεται ότι έχουν µεγαλύτερη ανάγκη να κάνουν αυτό το ταξίδι και οι οποίοι θα ωφεληθούν περισσότερο από τη συµµετοχή τους στη µεγάλη αυτή γιορτή. Είναι, επίσης, όσοι έδειξαν µεγαλύτερη συνέπεια στις προπονήσεις, διάθεση για συµµετοχή στις υπόλοιπες εκδηλώσεις της οµάδας, και φυσικά όσοι, κατά τη γνώµη των υπευθύνων της οµάδας, θα βοηθήσουν µε το χαρακτήρα τους στην καλή λειτουργία του συνόλου που κάνει αυτό το ταξίδι και δεν θα δηµιουργήσουν προβλήµατα στην αποστολή.
Η αποστολή για το Πόζναν
Η επιλογή των οκτώ της αποστολής είναι µια πραγµατικά επίπονη διαδικασία. Ποιον να πρωτοδιαλέξεις; Μέσα στη χρονιά, από τις προπονήσεις συνολικά πέρασαν πάνω από εκατό άτοµα.
Γύρω στα τριάντα ήταν τα άτοµα που επέδειξαν υποδειγµατική συνέπεια στις «αγωνιστικές τους υποχρεώσεις»! Κάθε εβδοµάδα, σε κάθε προπόνηση ήταν εκεί, παρόντες. Και παρούσες! Παρούσες γιατί φέτος, µετά από χρόνια προσπαθειών, στο ποδοσφαιρικό και κοινωνικό αυτό κάλεσµα ανταποκρίθηκαν περισσότερα κορίτσια από κάθε άλλη φορά.
Βλέπετε, το Παγκόσµιο Κύπελλο Αστέγων απευθύνεται και στα δύο φύλα, όπως και στα δύο φύλα «απευθύνεται» και ο κοινωνικός αποκλεισµός.
Ορθοδοξία η πρώτη!
Ήταν ένας φανερός (και όχι κρυφός) καηµός των ιθυνόντων της καµπάνιας «να πείσουν» και κορίτσια να δουν το ποδόσφαιρο ως παιχνίδι και να µπουν στο γήπεδο να παίξουν µε τα υπόλοιπα παιδιά της οµάδας.
«Ζηλεύαµε» αποστολές όπως εκείνες των Αυστραλών που έχουν µεικτές οµάδες και αξιοποιούν το ποδόσφαιρο και τη διοργάνωση ως εργαλεία κοινωνικά που συµβάλλουν στην ένταξη και επανένταξη συνανθρώπων µας σε µια ζωή πιο φυσιολογική.
Φέτος, λοιπόν, φτάσαµε κι εµείς στο σηµείο να έχουµε και έξι µε επτά κορίτσια στις προπονήσεις µας. Η Μπέσυ, η Άννα, η Ορθοδοξία, η Ελευθερία µπήκαν στο νόηµα και, µαζί, στο «οικογενειακό δίτερµα». Μπήκαν, αυτοµάτως, κι αυτές στη διαδικασία της επιλογής.
Και κάπως έτσι, φτάσαµε στο όνοµα της Ορθοδοξίας Σκούρα. Η 20χρονη σέντερ φορ (!) µας είναι στο δίκτυο των πωλητών της «σχεδίας» και µέλος της ποδοσφαιρικής οµάδας των αστέγων από τα µέσα περίπου της σεζόν.
Η Ορθοδοξία, που κατά δήλωσή της αγαπάει από µικρό παιδί το ποδόσφαιρο, είναι η πρώτη κοπέλα στην ιστορία της πρωτοβουλίας «Γκολ στη Φτώχεια» που περιλαµβάνεται στην αποστολή που θα συµµετάσχει στην τελική φάση του Παγκοσµίου Κυπέλλου Αστέγων!
Ορθοδοξία, η πρώτη λοιπόν!
Ο Θανάσης Βούρβος, ο Δηµήτρης Γούγου, ο Αντώνης Ζαχαράς, ο Εριόν Μεµέτ, ο Ζαµπέ Χαµπίµπ, ο Κωνσταντίνος Τσακίρης και ο Χρήστος Ασηµάκης είναι τα υπόλοιπα παιδιά που συνθέτουν την αποστολή της εθνικής αστέγων για το Παγκόσµιο Κύπελλο Αστέγων του Πόζναν. Μάλιστα, ο Κωνσταντίνος Τσακίρης και ο Χρήστος Ασηµάκης είναι δύο παιδιά από το Βόλο, µιας και το πρόγραµµα έχει ήδη εδώ και δύο χρόνια βγει εκτός των ασφυκτικών τειχών της πρωτευούσης, και σε συνεργασία µε τοπικούς φορείς δίνει µια ευκαιρία και σε άλλα παιδιά να παίξουν µπάλα και να βάλουν «γκολ στη φτώχεια».
Προπονητής της οµάδας είναι ο Σέργιος Μήλης και αρχηγός της αποστολής ο Χρήστος Αλεφάντης.
Η αποστολή αναχωρεί για το Πόζναν την Παρασκευή 9 Αυγούστου (παραµονή της τελετής έναρξης) και επιστρέφει την εποµένη της τελετής λήξης (Δευτέρα 19 Αυγούστου).
Ασχέτως µε το τι θα συµβεί εντός των γραµµών που ορίζουν τα ποδοσφαιρικά γήπεδα, το βέβαιο είναι ότι τα παιδιά της οµάδας θα έρθουν αντιµέτωπα µε νέες προκλήσεις και συγκλονιστικές εµπειρίες.
Εµπειρίες που θα τις «πάρουν µαζί τους» και ευχή (αλλά και στόχος) είναι να τις µετατρέψουν σε εφόδια ζωής. Για ένα καλύτερο αύριο.
Γκολ στη φτώχεια!
Το Παγκόσµιο Kύπελλο Αστέγων σε αριθµούς
• Το Παγκόσµιο Κύπελλο Αστέγων θεσµοθετήθηκε µε πρωτοβουλία του Διεθνούς Δικτύου Εφηµερίδων Δρόµου (International Network of Street Papers).
• Φέτος, το 11ο Παγκόσµιο Κύπελλο Αστέγων θα πραγµατοποιηθεί στο Πόζναν της Πολωνίας, από τις 10 ώς τις 18 Αυγούστου.
• Το 2014, η διοργάνωση θα φιλοξενηθεί στο Σαντιάγο της Χιλής.
• Στη Μελβούρνη διεξήχθη για πρώτη φορά ποδοσφαιρικό τουρνουά µε οµάδες αποτελούµενες αποκλειστικά από γυναίκες.
• Η Χιλή στους άνδρες και το Μεξικό στις γυναίκες κατέκτησαν το τρόπαιο του παγκόσµιου πρωταθλητή στην περσινή διοργάνωση.
• Στην πόλη του Μεξικού, στο 10ο Παγκόσµιο Κύπελλο, συµµετείχαν συνολικά 56 οµάδες.
ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ
- Περιεχόμενα τεύχους #6
- Υπάρχει αγάπη! της Μαρίας Μανωλέλη
- Διακοπές µε νόηµα, του Σπύρου Ζωνάκη
- Δια(σ)τροφική αλυσίδα, του Βασίλη Παπακριβόπουλου
- Μαζί τα τρώµε! του Βασίλη Παπακριβόπουλου
- Το µέγεθος µετράει, της Μαρίας Ψαρά
- Για το ράµφος σου µόνο! της Ελίνας Ιατρίδου
- Ο Αρίστος και τα χαµένα εµείς, του Δηµήτρη Βασιλόπουλου
- Η µπάλα στη σέντρα, του Γκολεαδόρ
- Μια µπάλα αλλάζει ζωές, του Γκολεαδόρ
- «Οι µισοί υπουργοί δεν κάνουν ούτε γι' αντιδήµαρχοι». Συνέντευξη του Δηµάρχου Πειραιά Β. Μιχαλολιάκου στη Μαρία Ψαρά
- Μαρµελάδα για µια καλύτερη κοινωνία! Συνέντευξη των David Burns & Austin Young στην J
- Γελοιογραφία του Μιχάλη Κουντούρη
- Λόγια της πλώρης του Χρήστου Αλεφάντη
- Γελοιογραφία του Τάσου Αναστασίου
- Επικοινωνία Οι αναγνώστες µας
- Γελοιογραφία του Βαγγέλη Χερουβείµ
- Παραδοξολογίες του Βαγγέλη Χερουβείµ
- Για δυνατούς λύτες της Αναστασίας Σιµιτσιάδη
- Συναντήσεις, του Σπύρου Ζωνάκη
- ΕΣΤΙΑΖΩ, της Μαρίας Μπουκαούρη
- Επείγοντα περιστατικά, του Γιώργου Μπαζίνα
- Aστικοί µύθοι, του Άγγελου Τσέκερη
- Out & About, του Νέστορα Πουλάκου
- Φθηνός σκούφος, του Χρήστου Κωστή
- Πατριδογευσία, του Νίκου Φρούσου
- StreetNews, της Αναστασίας Σιµιτσιάδη
- Πρόσωπα, του Γιώργου Αράπογλου
Newsletter