Shedia

EN GR

01/10/2014

Street news

της Αναστασίας Σιμιτσιάδη

 

 

 

«Ο νόµος της σφαίρας»

 

Ένας νέος νόµος, µε το όνοµα «Νόµος της Σφαίρας», που επιτρέπει στους αστυνοµικούς να χρησιµοποιούν πλαστικές σφαίρες και τους δίνει  την ελευθερία να ασκούν άµετρη βία κατά τη διάρκεια επεισοδίων έχει αρχίσει και εφαρµόζεται στην µεξικανική πολιτεία Πουέµπλα. Από την ηµέρα εφαρµογής του, οι κάτοικοι της οµώνυµης πόλης κατάλαβαν στο πετσί τους τις συνέπειές του. Ένα 13χρονο αγόρι νεκρό, ένα άλλο που έχασε τρία δάχτυλα, ένα µε σπασµένο σαγόνι και 37 ακόµη άνθρωποι τραυµατίστηκαν την ώρα που διαµαρτύρονταν για κάποιες σοβαρές αλλαγές που προγραµµάτιζε η κεντρική κυβέρνηση, οι οποίες αφορούσαν το δήµο τους. Διεθνείς οργανισµοί, όπως η  Διεθνής Αµνηστία, έχουν καταγγείλει αυτούς τους νόµους. Κανείς δεν έχει παραπεµφθεί στη Δικαιοσύνη για το θάνατο του αγοριού. 

ΠΗΓΗ: www.street-papers.org / IPS

 

«Οι ταινίες δεν αλλάζουν τον κόσµο»

 

«Η κρίση στη Γάζα είναι µια από τις χειρότερες εµπειρίες που έχω βιώσει ποτέ», λέει στη συνέντευξή του στο βρετανικό περιοδικό δρόµου «The Big Issue» ο Άρι Φόλµαν, σκηνοθέτης της αντιπολεµικής ταινίας «Βαλς µε τον Μπασίρ». «Οι ταινίες δεν µπορούν να αλλάξουν τον κόσµο. Πίστευα πως µε την ταινία µου οι µητέρες, εδώ στο Ισραήλ, θα έπειθαν τα παιδιά τους να σταµατήσουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο στρατό, συµµετέχοντας σ’ έναν ακόµη πόλεµο.

 

Μπορεί να πήρα πολλά βραβεία, αλλά δεν κατάφερα αυτό που ήθελα», επισηµαίνει ο ισραηλινός σκηνοθέτης. Ο ίδιος έχει σταµατήσει να είναι αισιόδοξος, ειδικά µετά την επιχείρηση του Ισραήλ κατά της Γάζας το 2009. Ωστόσο, όπως τονίζει, το γεγονός ότι δεν µπορείς να αλλάξεις τον κόσµο δεν σηµαίνει πως σταµατάς και να προσπαθείς. 

ΠΗΓΗ: The Big Issue UK

 

Άστεγοι υπό διωγµό

 

«Η ποινικοποίηση των αστέγων σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ µοιάζει να έχει πάρει τη µορφή επιδηµίας», αναφέρει σε άρθρο του το αµερικανικό περιοδικό δρόµου «Street Sheet». Ειδικά στο Σαν Φρανσίσκο, τα τελευταία 3 χρόνια,  απαγορεύεται να κάθεται κανείς στο πεζοδρόµιο από τις 7 π.µ. µέχρι τις 11 µ.µ., ενώ απαγορεύεται να κοιµάται κάποιος σε πάρκο. Από το 2013, πολλά από τα πάρκα κλείνουν τις πύλες τους από τα µεσάνυχτα µέχρι το πρωί, µε στόχο να µειωθεί ο αριθµός των αστέγων που βρίσκουν καταφύγιο σ’ αυτά.

 

«Χωρίς να υπάρχουν επαρκείς εναλλακτικές λύσεις για τους άστεγους στις πόλεις, πολλοί δήµοι επιλέγουν να κλείσουν και τους τελευταίους χώρους όπου οι άνθρωποι αυτοί µπορούσαν να διαµείνουν. Με τους νόµους αυτούς ποινικοποιούν τους άστεγους, χωρίς να κάνουν, όµως, κάτι για να λυθεί επί της ουσίας το πρόβληµα», τονίζει η Μαρία Φοσκαρίνις,  διευθύντρια του NLCHP, ενός ιδρύµατος που ασχολείται µε τη νοµοθεσία που αφορά τους άστεγους. 

ΠΗΓΗ: Street Sheet - USA

 

Το χαρούµενο κλάµα

 

Το να κάνει ένας µαγαζάτορας τους πελάτες του να κλαίνε και να νιώθει ευχαριστηµένος δεν είναι σίγουρα κάτι το συνηθισµένο. Ωστόσο, στο Νοσοκοµείο για Παιχνίδια, που λειτουργεί εδώ και 101 χρόνια στο Σίδνεϊ,  το κλάµα του πελάτη σηµαίνει πως οι άνθρωποι του νοσοκοµείου έκαναν καλά τη δουλειά τους. Στο παράξενο αυτό νοσοκοµείο έχουν επιδιορθωθεί από τότε που άνοιξε περισσότερες από 3 εκατοµµύρια κούκλες, αρκουδάκια και τροχήλατα παιχνίδια.

 

Σήµερα, οι 12 «χειρουργοί» του νοσοκοµείου σουλουπώνουν περισσότερα από 200 παιχνίδια το µήνα, ενώ, όπως λένε, οι πελάτες τους δεν είναι συνήθως παιδιά, αλλά ενήλικες που δεν θέλουν να πετάξουν στα σκουπίδια τις παιδικές τους αναµνήσεις ή, απλώς, θέλουν να αφήσουν τα αγαπηµένα τους παιχνίδια στα εγγόνια τους για να τα χαρούν όπως τα χάρηκαν οι ίδιοι. 

ΠΗΓΗ: www.street-papers.org / Reuters

 

Οι σούπερ ήρωες συνδικαλίζονται

 

Αποφάσισαν  να ιδρύσουν σωµατείο για να προστατέψουν τα δικαιώµατά τους  και, τελικά, τα κατάφεραν οι… ήρωες της Νέας Υόρκης. Οι άνθρωποι που φορούν τα κοστούµια του Μπάτµαν, του Μίκι Μάους, του Έλµο και πολλών άλλων ηρώων και φωτογραφίζονται στην πλατεία Τάιµς είχαν να αντιµετωπίσουν τον τελευταίο καιρό τη δυσφήµιση του επαγγέλµατός τους, λόγω κάποιων άσχηµων περιστατικών.

 

Πρωταγωνιστής ενός εξ αυτών ο Σπάιντερµαν, που έριξε µπούνια σε αστυνοµικό. Μάλιστα, οι αρχές της πόλης ξεκίνησαν να τους αντιµετωπίζουν ως τους πλέον ενοχλητικούς τύπους, µοιράζοντας φυλλάδια στον κόσµο που έγραφαν πως αν πετύχουν κάποιον απ’ αυτούς να ειδοποιήσουν την αστυνοµία. 

ΠΗΓΗ: www.street-papers.org / Reuters

 

Πόλεµος κατά της παιδικής φτώχειας

 

Ιδιαίτερα ανησυχητικά είναι τα αποτελέσµατα µιας έρευνας που διεξήγαγε η βρετανική Επιτροπή Κοινωνικής Κινητικότητας και Παιδικής Φτώχειας. Αν και η κυβέρνηση είχε προγραµµατίσει να µειώσει την παιδική φτώχεια στο 5% µέχρι το 2020 στο Ηνωµένο Βασίλειο, κάτι τέτοιο δεν είναι πλέον καθόλου εφικτό, εξαιτίας των µέτρων λιτότητας. Μάλιστα, επισηµαίνεται πως τα παιδιά που θα πληγούν θα φτάσουν τα 3,5 εκατοµµύρια µέσα στα επόµενα έξι χρόνια. Είναι χαρακτηριστικό πως µεταξύ 2007-2008 και 2011-2012 το µέσο εισόδηµα µιας οικογένειας της οποίας τα ενήλικα µέλη εργάζονται µειώθηκε κατά 6,4% και αναµένεται να µειωθεί περαιτέρω. 

ΠΗΓΗ:  The Conversation

 

Γυναικείο ποδόσφαιρο στην Ουγκάντα

 

Το ποδόσφαιρο στην Ουγκάντα ήταν µέχρι πρότινος ένα άθληµα που απευθυνόταν αποκλειστικά σε άντρες. Το τελευταίο, όµως, διάστηµα όλο και περισσότερες γυναίκες έχουν αρχίσει να εγγράφονται σε γυναικείους ποδοσφαιρικούς συλλόγους, οι οποίοι έχουν φτάσει αισίως τους 64. Ωστόσο, η κυβέρνηση προσπαθεί να διακόψει τις προσπάθειες για διεθνή εκπροσώπηση του γυναικείου ποδοσφαίρου, µειώνοντας τα κονδύλια που προορίζονται για την οµάδα. Μάλιστα, τα κονδύλια που τους αναλογούν δίνονται στο αντρικό ποδόσφαιρο. Οι γυναίκες που συµµετέχουν σε οµάδες ποδοσφαίρου διαµαρτύρονται για τις διακρίσεις που κάνει η κυβέρνηση και τονίζουν πως θα συνεχίσουν τις προσπάθειές τους, καθώς το ποδόσφαιρο σε πολλές περιπτώσεις δρα απελευθερωτικά. 

ΠΗΓΗ: www.street-papers.org / IPS