Shedia

EN GR

27/11/2013

Στον ίδιο αγώνα πρωταγωνιστές, του Γκολεαδόρ

Η ζωή δεν παύει να μας υπενθυμίζει πως, πολλές φορές, η απόσταση από το θρίαμβο ώς την τραγωδία είναι ασήμαντη.
 
Το έλεγε ο Περικλής Παπαπαναγής από την πρώτη μας συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων, τον Ιούλιο του 2007. Ο Περικλής ήταν ο προπονητής της Εθνικής Αστέγων που έκανε το ντεμπούτο της στη μεγάλη αυτή κοινωνική και αθλητική διοργάνωση. 
 
Είχε εκπλαγεί  με το ταλέντο πολλών εκ των συμμετεχόντων. «Εύκολα στέκονται σε οποιαδήποτε ομάδα της Α’ Εθνικής. Σε Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ, σε όλες…» σχολίαζε.
 
Τρία χρόνια αργότερα, το καλοκαίρι του 2010, γνώριζε την απόλυτη δικαίωση όταν ο Μπεμπέ, ένα «αστεράκι» της Εθνικής Αστέγων της Πορτογαλίας, υπέγραφε στη θρυλική Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ έναντι του αστρονομικού ποσού των 10.000.000 ευρώ! Ο καταγόμενος από την Ακτή Ελεφαντοστού Μπεμπέ ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά στο υποδειγματικό αθλητικό πρότζεκτ της οργάνωσης CAIS, που έχει έδρα τη Λισαβόνα. «CAIS» είναι και ο τίτλος του πορτογαλικού περιοδικού δρόμου, με τους ανθρώπους της οποίας η «σχεδία» έχει μια ιδιαίτερα στενή σχέση. Όπως ιδαίτερα στενή είναι και η σχέση με το ποδοσφαιρικό πρόγραμμα των Πορτογάλων, που κάθε χρόνο εντυπωσιάζει τους πάντες στο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων.
 
 
Από τον Μπεμπέ στον Ντάρλαν
 
Στο 11ο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων, που φιλοξενήθηκε τον περασμένο Αύγουστο στο Πόζναν της Πολωνίας, έλαμψε το άστρο του Ντάρλαν Μάρτινς. Ο Ντάρλαν, ένα ψιλόλιγνο αγόρι, με ένα σεμνό χαμόγελο μόνιμα καρφωμένο στα χείλη του, ήταν ο απόλυτος αρχηγός της Εθνικής Αστέγων της Βραζιλίας.
Μια ομάδα με απίστευτα καλά παιδιά, όχι μόνο ποδοσφαιρικά αλλά και ως χαρακτήρες. Στο διάβα της προς την κατάκτηση του τίτλου, με 13 νίκες σε 13 παιχνίδια, βρέθηκε και η δική μας ομάδα. Μας νίκησαν, αλλά το καταχαρήκαμε. Ήταν πραγματικά απόλαυση να τους… χαζεύεις στο γήπεδο, ακόμα και από τη θέση του αντίπαλου αμυντικού που –επί ματαίω– τους κυνηγά για να γλιτώσει κανά γκολ. Δέκα γκολ μας έβαλαν, σε έναν αγώνα που έκανε το ποδοσφαιρικό της ντεμπούτο και το πρώτο κορίτσι στην ιστορία της ελληνικής ποδοσφαιρικής ομάδας Αστέγων, η Ορθοδοξία!
 
Ο Ντάρλαν αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ και πολύτιμος παίκτης (MVP) της διοργάνωσης. Και πριν από λίγες μέρες, από τα επίσημα γραφεία του Παγκοσμίου Κυπέλλου Αστέγων μάς ήρθε η χαρμόσυνη είδηση: Ο Ντάρλαν Μάρτινς υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο σε μια από τις πιο ιστορικές ομάδες της Βραζιλίας, τη Φλαμένγκο! Άλμα ζωής!
 
 
Θα μας λείψει…
H συντάκτρια του δισέλιδου «Street News» με τις ειδήσεις από όλα τα περιοδικά δρόμου Αναστασία Σιμιτσιάδη (σελ. 64-65), ορθώς είχε επιλέξει την είδηση από το ιρλανδέζικο περιοδικό δρόμου «The Big Issue».  Αφορούσε στον Τζο Φάρελ, τον τερματοφύλακα της Ιρλανδίας στη διοργάνωση της Πολωνίας.
 
«Κέρδισε τον τίτλο του “Man of the Match” σε έναν από τους αγώνες στο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων, όμως, για να φτάσει μέχρι εκεί, έπρεπε να διανύσει έναν μακρύ και δύσκολο δρόμο. Ο Τζο Φάρελ άρχισε να πίνει αλκοόλ και να κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών από τα μαθητικά του χρόνια. Σύντομα, ο εθισμός τον οδήγησε σε μικροκλοπές, με αποτέλεσμα, κάποια στιγμή, να βρεθεί πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Υπήρξε άστεγος για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, γεγονός που, όπως λέει, ήταν ό,τι χειρότερο είχε ζήσει ποτέ. “Κοιτάχτηκα μια μέρα σε καθρέφτη και δεν αναγνώριζα τον εαυτό μου. Ποτέ δεν θα ξεχάσω εκείνη τη στιγμή”, λέει ο Φάρελ. Τότε ήταν που ζήτησε πρώτη φορά βοήθεια, και από κείνη τη μέρα του 2008 δεν έχει κάνει ξανά χρήση ναρκωτικών. “Χρειάστηκε χρόνος και πολύ μεγάλη προσπάθεια. Σε αυτό βοήθησε και η συμμετοχή μου στην ομάδα ποδοσφαίρου Αστέγων, που μου έδινε κουράγιο και κίνητρο να συνεχίσω”». Αυτή ήταν η είδηση.
 
Λίγο πριν πάει το τεύχος στο πιεστήριο, έπρεπε να την αντικαταστήσουμε. 
 
Από τα γραφεία του Παγκοσμίου Κυπέλλου Αστέγων, πάλι, μας ήρθε το θλιβερό νέο: «Με μεγάλη μας θλίψη σας πληροφορούμε ότι ο Τζο Φάρελ, τερματοφύλακας της Ιρλανδίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων της Πολωνίας έφυγε από τη ζωή. Στα 43 του χρόνια, ο Τζο ήταν ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης της εθνικής Ιρλανδίας. Θα μας λείψει…».
 
Την είδηση συνόδευε μια φωτογραφία του Φάρελ να δέχεται τη ζεστή αγκαλιά ενός υπέροχου ανθρώπου, του ελληνοαυστραλού διαιτητή Χάρη Μήλα. Είναι από τη στιγμή της απονομής του τίτλου του «Man of the Match». Μόλις τρεις μήνες πριν.
 
Δεν υπάρχουν λόγια.
 
Ο Τζο και ο Φάρελ είναι δύο πρωταγωνιστές του ίδιου αγώνα. Του αγώνα για μια καλύτερη ζωή. Ένας αγώνας που δεν έχει τέλος, παρά μονάχα όταν πέσει πάνω στο θάνατο.
 
 
Στο Challenge League
 
Η ελληνική ομάδα Aστέγων συνεχίζει τους δικούς της ατομικούς και συλλογικούς αγώνες. Από φέτος, εντάχθηκε και σε ένα ερασιτεχνικό πρωτάθλημα, αυτό της «Commercial League». Η ομάδα συμμετέχει στην κατηγορία «Challenge».
 
Στόχος της συμμετοχής σε ένα πρωτάθλημα είναι να ξεφύγουν τα παιδιά από τη γλυκιά ρουτίνα των προπονήσεων και του «οικογενειακού διπλού» και να αποκτήσουν νέους εβδομαδιαίους στόχους. Ένας «επίσημος» αγώνας, μια γνωριμία με έναν άλλο κόσμο, αλλά και μια νέου τύπου διαχείριση, αφού κάποιες από τις ομάδες που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε το… παραπαίρνουν σοβαρά το όλο πράγμα και, αντί για τη χαρά και τη διασκέδαση, σκέφτονται μονάχα τη νίκη και τη… νίκη.
 
Καλό θα μας κάνει.
 
 
Πάντως, η ομάδα μας ξεκίνησε… τρένο. Μία νίκη και δύο ισοπαλίες ήταν τα αποτελέσματα μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές. Εννοείται πως θα υπάρχει συνεχής ροή ενημέρωσης για τις νέες ποδοσφαιρικές μας περιπέτειες, ενώ οι πολυπληθείς φίλοι μας(!) μπορούν να ενημερώνονται για τις εξελίξεις απευθείας από την ιστοσελίδα της Λίγκας (www.commercial-league.gr).
 
Επί τη ευκαιρία, θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμώς τους υπευθύνους της «Commercial League», που όχι απλώς δέχθηκαν, αλλά αγκάλιασαν την ελληνική ομάδα Αστέγων. 
 
Το μόνο «κρίμα» είναι ότι οι κανονισμοί δεν επιτρέπουν τη συμμετοχή κοριτσιών στην ομάδα. Και έχουμε τις φοβερές μας παίκτριες να αδημονούν να αγωνιστούν!
 
 
Σαρωτική extreme team!
 
Η ομάς «ειδικών αποστολών» της «σχεδίας» και της καμπάνιας «Γκολ στη Φτώχεια» τα πήγε περίφημα και στα τρία αγωνίσματα που συμμετείχε, την Κυριακή 10 Νοεμβρίου. 
 
Τερμάτησαν όλοι!  Έχοντας «φορτώσει» καύσιμα-υδατάνθρακες στο «πάρτι με μακαρόνια» που είχε προηγηθεί (τι ωραία περάσαμε κι εκεί!), αγόρια και κορίτσια όλων των ηλικιών δεν αρκέστηκαν στο να δώσουν το «παρών» στο σημείο της εκκίνησης, αλλά διάνυσαν όλη τη διαδρομή. Ακολούθησαν οι πατροπαράδοτες μπίρες και πορτοκαλάδες σε γνωστό εντευκτήριο του κέντρου της Αθήνας. Εκεί όπου, μέσα στη γενικότερη ευφορία της συμμετοχής σε μια τόσο σπουδαία διοργάνωση και όμορφη παρέα, ανταλλάχθηκαν αμοιβαίοι όρκοι για καλύτερους χρόνους, του χρόνου! Ευχαριστούμε όλους και όλες όσους έτρεξαν με τη «φανέλα» της «σχεδίας» και της καμπάνιας «Γκολ στη Φτώχεια». Και του χρόνου, λοιπόν!
 
Να και τα αποτελέσματα.
 
Μαραθώνιος 
Πέντας Νίκος 3:30:01, Naegele Gabi 3:45:26, Τσίλης Γιάννης 4:08:00, Παπαστεργίου Βασίλης 4:15:55, Τσαούσης Αγγελος 4:21:36, Κωστάκης Γιάννης 4:31:01, Βάλατσος Νίκος 5:25:26, Μιχαλόπουλος Γιώργος 5:46:32, Αλεφάντης Χρήστος 5:48:58. 
 
Δέκα χιλιόμετρα
Gaare  Gorm 50:49:00, Δημητρούλια Μαρία 54:37:00, Ingeborg  Eliassen  57:19:00, Μπαϊμπάκη Μαρία  59:40:00, Berg Mikaela 1:01:23, Τριανταφύλλης Γιάννης 1:04:44, Δημητρίου Κωνσταντίνος  1:10:00, Δούκα Αιμιλία 1:10:42, Κώτσος Γιάννης 1:12:04, Σακέλλης  Γιώργος  1:13:58,  Δαμανάκη Ιωάννα 1:14:04.
 
Πέντε χιλιόμετρα
Τούντας Νικόλαος 27:40:00, Τσούμου Αλίνα 27:48:00, Μπαρμπαγιάννης Δημήτρης 30:39:00, Τεσσέρη Ασπασία 35:31:00, Μαρούλη Παναγιώτα 40:43:00, Ρήγας Ευάγγελος 40:49:00, Καλογιάννη Ελευθερία 42:07:00, Αθηναίου Αναστασία 42:08:00, Παξινού Ρένια 42:08:00
 

ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ