Shedia

EN GR

28/08/2013

Street News της Αναστασίας Σιµιτσιάδη

Σούπερ… φασόλια
 
Σε λιγότερο από 10 χρόνια, οι Βραζιλιάνοι καταναλωτές θα έχουν πρόσβαση σε οχτώ τουλάχιστον «υπερ-τρόφιμα», με τα οποία οι επιστήμονες της χώρας πειραματίζονται αυτή την περίοδο. Ο λόγος για τη δημιουργία αυτών των τροφίμων είναι η αντιμετώπιση της έλλειψης μικροστοιχείων από τις τροφές, κάτι το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές ασθένειες, όπως η τύφλωση, η αναιμία και η εξασθένιση του ανοσοποιητικού συστήματος. Το πιλοτικό πρόγραμμα για την ανάπτυξή τους, που «τρέχει» σε 15 κοινότητες της Βραζιλίας, έχει προκαλέσει αντιδράσεις. Τρόφιμα όπως το ρύζι, το καλαμπόκι, οι γλυκοπατάτες και τα φασόλια «ενισχύονται»  με έξτρα θρεπτικά στοιχεία, βάσει μεθόδων που αμφισβητούνται από μέρος της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας, αλλά και από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η αύξηση της περιεκτικότητας σιδήρου στα φασόλια, που από 50 mg ανά κιλό έχει φτάσει τα 90, ενώ στις γλυκοπατάτες, η βήτα-καροτίνη έχει εκτοξευθεί από 10 μικρογραμμάρια ανά κιλό σε 115 μικρογραμμάρια. Ήδη, περισσότερα από 8.000 παιδιά τρέφονται με τις συγκεκριμένες τροφές, μέσω εθνικών προγραμμάτων για την αντιμετώπιση του υποσιτισμού. 
 
 
Εφηβικά αδιέξοδα
 
 
Η Σιρίν Ακτάρ ήταν μόλις 13 χρονών όταν οι γονείς  της αποφάσισαν πως είχε φτάσει η ώρα να παντρευτεί.  Όντας η μεγαλύτερη κόρη μιας φτωχής οικογένειας στο Μπανγκλαντές, δεν είχε και πολλές επιλογές. Δεν είχε πάει ποτέ της σχολείο και δεν είχε καμία ελπίδα  να βρει δουλειά. Έτσι, ο 31χρονος ξάδερφός της έμοιαζε η καλύτερη διέξοδος για να ξεφύγει από μια ζωή απόλυτης φτώχειας. Όμως, τα σχέδια της Σιρίν ήταν άλλα, και με τη βοήθεια μια τοπικής ομάδας νέων αλλά και της UNICEF, η νεαρή κοπέλα κατάφερε να αποφύγει το γάμο και να ξεκινήσει να παρακολουθεί μαθήματα, μέσω ενός εκπαιδευτικού προγράμματος της τοπικής αυτής οργάνωσης. Σύμφωνα με την κυβέρνηση του Μπανγκλαντές, περίπου 7 από τις 13,7 εκατομμύρια έφηβες της χώρας θα αποκτήσουν παιδιά πριν από τα 19 τους χρόνια. Μάλιστα, σχεδόν το 80% από αυτές τις γέννες θα πραγματοποιηθεί στο σπίτι, χωρίς την παρουσία κάποιου ειδικού. 
 
 
 
Ταξίδι στον κόσμο της πορνείας
 
 
Υπήρξε άστεγη, εθισμένη στα ναρκωτικά και πόρνη. Η Ρέιτσελ Μόραν από την Ιρλανδία έκανε το μεγάλο άλμα, αλλάζοντας τα πάντα στη ζωή της, και σήμερα αγωνίζεται να αλλάξει ο νόμος της χώρας για την πορνεία, με την επιβολή κυρώσεων στον «αγοραστή» και όχι στις ιερόδουλες. Στο βιβλίο της Paid For: My Journey Through Prostitution περιγράφει τα δύσκολα παιδικά της χρόνια, τη ζωή στο δρόμο, την οποία θέλει να ξεχάσει, αλλά και τη μεγάλη της αλλαγή. Θέλοντας να προσφέρει στο γιο της μια φυσιολογική ζωή, η Ρέιτσελ εγκατέλειψε το Δουβλίνο και σπούδασε δημοσιογραφία, όπου και διέπρεψε. «Προσπαθούσα να ενταχθώ στην κοινωνία, όμως δεν μπορούσα. Η πορνεία σε διαχωρίζει όχι μόνο κοινωνικά αλλά και ψυχολογικά. Ήθελα να ακουστεί όχι μόνο η δική μου φωνή αλλά και όλων των γυναικών που από ανάγκη έγιναν ιερόδουλες», λέει η Ρέιτσελ. «Στη Σουηδία ο νόμος για την πορνεία έχει αλλάξει, και αυτός που τιμωρείται είναι ο πελάτης. Ως αποτέλεσμα, η ζήτηση έχει μειωθεί κατά 50-80%. Όμως, δεν αρκεί μόνο αυτό. Πρέπει να υπάρξει πρόνοια για όλες αυτές τις γυναίκες που δεν έχουν άλλη εναλλακτική λύση στη ζωή τους. Για αυτό παλεύω σήμερα», συμπληρώνει η ίδια. 
 
 
Μαθήματα σκέιτμπορντ
 
 
Ένα φιλόδοξο και, αν μη τι άλλο, πρωτότυπο πρόγραμμα «τρέχει» εδώ και τέσσερα περίπου χρόνια στο  Αφγανιστάν. Στόχος του είναι να δώσει ελπίδα στα 80.000 περίπου παιδιά που ζουν και δουλεύουν στους δρόμους της Καμπούλ. Ο Όλιβερ Πέρκοβιτς, υπεύθυνος του προγράμματος, σκέφτηκε πως για να το κάνει αυτό έπρεπε να βρει έναν έξυπνο και διασκεδαστικό τρόπο. Η ιδέα του τελικά τον οδήγησε στο σκέιτ και στη δημιουργία της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Skateistan». Σήμερα, περισσότερα από 400 παιδιά παρακολουθούν τα μαθήματα του προγράμματος, που δεν περιλαμβάνουν μόνο το πώς να ισορροπούν στο πατίνι. «Όλοι στα μαθήματα είμαστε ίσοι και οι όποιες θρησκευτικές ή άλλες διαφορές παύουν να υπάρχουν. Μάλιστα, οι περισσότεροι μαθητές μας είναι κορίτσια», εξηγεί ο Όλιβερ, που το 2011 θρήνησε το χαμό καθηγητών και μαθητών που έπεσαν θύματα βομβιστικής επίθεσης αυτοκτονίας. 
ΠΗΓΗ: The Big Issue – UK
 
Μποξέρ κατά της έλλειψης στέγης
 
 
Ο γνωστός Αμερικανός μποξέρ Μάθιου Σαάντ Μοχάμεντ επιστρέφει δυναμικά όχι όμως στα ρινγκ, αλλά στη μάχη για την εξάλειψη της έλλειψης στέγης. Έχοντας ζήσει και ο ίδιος για ένα χρονικό διάστημα στο μεγαλύτερο καταφύγιο αστέγων στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, έγινε το κεντρικό πρόσωπο της καμπάνιας  «Knock Out Homelessness». Μέχρι να ενηλικιωθεί, ο Μοχάμεντ ζούσε σε ανάδοχες οικογένειες και ιδρύματα, γιατί η οικογένεια του τον εγκατέλειψε κυριολεκτικά στο δρόμο. Έχοντας αυτές τις εμπειρίες, όπως λέει ο ίδιος, έγινε ένας από τους καλύτερους μποξέρ γιατί έμαθε από τη ζωή να σηκώνεται ξανά όταν πέφτει. «Θέλω να θυμάστε όλοι κάτι. Οι άστεγοι δεν είναι τεμπέληδες, δεν είναι κακοί άνθρωποι, δεν είναι χαζοί. Έχουν χάσει την ελπίδα τους. Έχουν σταματήσει να μάχονται για τη ζωή. Έπεσαν και νομίζουν πως δεν μπορούν να ξανασηκωθούν», είπε χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του. 
ΠΗΓΗ: One Step Away – USA
 
Το γκέτο στις παρυφές
 
 
Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Μπρούκινγκς και της Ελίζαμπεθ Νίμπον, τα τελευταία χρόνια, λόγω της οικονομικής ύφεσης όλο και περισσότεροι άνθρωποι εγκαταλείπουν τα αστικά κέντρα, αδυνατώντας να τα βγάλουν πέρα με τα έξοδα, και γι’ αυτό επιλέγουν τα προάστια. Στις περιοχές αυτές, τα ακίνητα είναι πιο φθηνά, όπως εξίσου χαμηλοί είναι και οι μισθοί. Σύμφωνα με την ίδια, το μέλλον που προδιαγράφεται για αυτές τις περιοχές είναι ζοφερό, και τα ποσοστά που έχει καταγράψει το Ινστιτούτο αναμένεται να αυξηθούν αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα. Γύρω από τις πόλεις, θα αυξηθούν οι γκετοποιημένες περιοχές όπου θα καταφεύγουν όσοι δεν μπορούν να επιβιώσουν σε αυτές.«Πρέπει να προσαρμοστούμε στα νέα γεωγραφικά δεδομένα της φτώχειας, ενισχύοντας κοινωνικά και οικονομικά τα προάστια, ώστε να μην συνεχιστεί η περιθωριοποίηση αυτών των ανθρώπων, κάτι που έχει ήδη ξεκινήσει», τονίζει η Νίμπον.  
ΠΗΓΗ: Street Roots – USA
 
 
Άστεγοι και προκατάληψη
 
 
Μια  διαφήμιση διάρκειας μόλις 30 δευτερολέπτων αρκεί για να αλλάξει κάποιος την εικόνα που έχει για τους άστεγους; Με αυτό το ερώτημα, μαθητές από το Μάντσεστερ στη Μ. Βρετανία ένωσαν τις δυνάμεις τους και τις ιδέες τους μαζί με τους άστεγους, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μικρών ιστοριών. Οι αρχικές τους ιδέες βασίστηκαν στα στερεότυπα που υπάρχουν σε σχέση με τους ανθρώπους που ζουν στο δρόμο (εθισμός, έλλειψη καθαριότητας, επαιτεία). Όμως, στην πορεία του πρότζεκτ, η επαφή τους με τους ίδιους τους άστεγους άλλαξε τόσο τις ιδέες τους για τα φιλμάκια όσο και την ίδια τους τη συμπεριφορά. Μήνυμά τους: «Χτυπήστε την προκατάληψη. Το να είσαι άστεγος δεν είναι στίγμα. Είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στον καθένα μας». 
ΠΗΓΗ: The Big Issue in the North –UK
 

ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ


ΓΙΝΕ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ

©ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΜΚΟ - ΝΙΚΙΟΥ 2 - 10560 ΑΘΗΝΑ

Τηλ: +30 213 023 1220 Email: info@shedia.gr

DotByDot