Shedia

EN GR

26/06/2013

Παραδοξολογίες του Βαγγέλη Χερουβείµ

ΕΡΤογάν
 
Αμαρτία εξομολογημένη. Παρακολουθούσαμε από μακριά την εξέγερση στο Ταξίμ και τις δεκάδες πόλεις τις Τουρκίας. Κι ήμασταν έτοιμοι να ειρωνευτούμε την καθ’ ημάς Δύση των αντιστάσεων. Την εμπέδωση και καναπέδωση της βαρβαρότητας. Μέσα από την τηλεόραση τεχνολογήθηκε η αποδοχή της μοίρας μας, κυρίως. Η προσαρμογή μας στη ξηρασία. Η ιδιωτική τηλεόραση μας εγκλιμάτιζε με λεπτή μαεστρία και υψηλή μαγειρική. Αυτή ήταν η σύγχρονη ΥΕΝΕΔ- Υπηρεσία Ενημέρωσης Ενόπλων Διαπλεκομένων. Η δημόσια το έκανε άκομψα, ψυχαναγκασμένη, σαν τις εφημερίδες άλλοτε κατόπιν λογοκρισίας. Σαν το βαλτό απατεώνα που ελπίζει κατά βάθος να μην εξαπατήσει. Στα δελτία ειδήσεων αυτό. Αλλά η δημόσια ραδιοτηλεόραση δεν είναι μόνο δελτία. Στις συνειδήσεις παρέμενε πάντα πιο δική μας υπόθεση. Μια κιβωτός. Ήθελε  επισκευές, φροντίδα, σχεδιασμό, τόλμη, μεγαλύτερη ευρυχωρία, αναμόρφωση. Αλλά, παρέμενε στη ψυχή μας μια κιβωτός.
 
Ο πολιτισμός της, οι αθλητικές μεταδόσεις, οι ψυχαγωγικές παραγωγές, το ανεκτίμητο αρχείο της, τα μουσικά της σύνολα, οι περιφερειακές της οάσεις…
 
Παρασυρθήκαμε και μιλάμε σε χρόνο παρελθοντικό. Λάθος. Μπορεί ήδη να ‘ναι παρελθόν αυτοί που τη φαντάστηκαν κλειστή και τις οθόνες μας να δανείζονται χρώμα από την ψυχή τους. 
 
Βαγγέλης Χερουβείμ
 

ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ