Πατριδογευσία
«Η ζωή µου είναι στην Ελλάδα»
Έχοντας αποδράσει από τη γενικευµένη βία του Αφγανιστάν, ο Ρεζά θα ανοίξει µεζεδοπωλείο στο κέντρο της Αθήνας.
του Σπύρου Ζωνάκη
O Ρεζά άφησε πριν από περίπου δέκα χρόνια το ταραγµένο Αφγανιστάν της µετα-Ταλιµπάν εποχής για να αναγνωριστεί ως πολιτικός πρόσφυγας στη χώρα µας, ανοίγοντας, µόλις πρόσφατα, και το πρώτο αφγανικό µεζεδοπωλείο στην Ελλάδα.
«Γεννήθηκα το 1988 στην Καµπούλ. Έχω εννιά αδέρφια. Στο Αφγανιστάν κάνουν πολλά παιδιά, για να δουλεύουν στα χωράφια και να συντηρούν τους γονείς στα γεράµατά τους. Τα παιδικά µου χρόνια θα σηµαδευτούν από τη φτώχεια και τον εµφύλιο πόλεµο (1992-1996) µεταξύ των ένοπλων οµάδων των µουτζαχεντίν που διεκδικούσαν την εξουσία µετά την αποχώρηση των Σοβιετικών και την πτώση του κοµµουνιστικού καθεστώτος Νατζιµπουλάχ», µας αφηγείται.
«Το καθεστώς των Ταλιµπάν, που θα επικρατήσει το 1996, οδήγησε τη χώρα εκατό χρό-
νια πίσω. Τα περισσότερα σχολεία έκλεισαν, όλοι οι προοδευτικοί δάσκαλοι είτε φυλακίστηκαν είτε εκπατρίστηκαν, ενώ καταργήθηκε η εκπαίδευση για τις γυναίκες. Απαγορεύτηκε η µουσική, η τηλεόραση, η διασκέδαση, η κυκλοφορία µετά τις οκτώ το βράδυ. Το µόνιµο στοιχείο της καθηµερινότητάς µας ήταν ο φόβος. Οι Ταλιµπάν, που εκπροσωπούσαν τους πιο ακραίους ισλαµιστές της κυρίαρχης φυλής Παστούν, θα βάλουν στο στόχαστρο τις άλλες εθνότητες, τους Χαζαρά, τους Ουζµπέκους, τους Τατζίκους, όπου και ανήκω», συνεχίζει ο Ρεζά.
«Μοιραία, το 2000, θα καταφύγω στην πόλη Πεσαβάρ του Πακιστάν. Εκεί, παράλληλα µε το σχολείο, θα εργαστώ ως ράφτης. Το 2003, δύο χρόνια µετά την πτώση των Ταλιµπάν, θα επιστρέψω στην Καµπούλ. 'Οµως, η νέα κυβέρνηση Καρζάι διατηρούσε σε θέσεις εξουσίας τους ανθρώπους των Ταλιµπάν. Έτσι, θα ξαναφύγω το 2004 για το Ιράν, όπου θα εργαστώ ως ξυλοτεχνίτης. Το 2006, όµως, θα αναγκαστώ να το εγκαταλείψω λόγω της ρατσιστικής του πολιτικής απέναντι στους Αφγανούς».
Τότε, θα αποφασίσει να έρθει στην Ελλάδα. Ύστερα από ένα περιπετειώδες ταξίδι δύο µηνών, θα φθάσει µε βάρκα στη Μυτιλήνη.
«Θα µείνω για µια εβδοµάδα στο κέντρο κράτησης, όπου µου έδωσαν ένα υπηρεσιακό σηµείωµα τρίµηνης παραµονής στη χώρα. Όταν έφθασα στην Αθήνα, έκανα αίτηση ασύλου, ενώ ξεκίνησα και µαθήµατα ελληνικών στη Φιλοσοφική. Έχοντας αλλάξει πολλά επαγγέλµατα, θα βρω σταθερή εργασία σε ένα ξυλουργείο στο Μενίδι. Θα φοιτήσω και σε νυχτερινό λύκειο.
Ήθελα να µείνω οπωσδήποτε στην Ελλάδα. Όµως, εκκρεµούσε επί χρόνια η αίτηση ασύλου µου και φοβόµουν ότι θα απελαθώ. Παράλληλα, από το 2009, ειδικά στον Άγιο Παντελεήµονα, άρχισαν να κλιµακώνονται τα περιστατικά ρατσιστικής βίας µε θύµατα Αφγανούς. Οι περισσότεροι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την περιοχή και να κλείσουν τα µαγαζιά τους».
Τελικά, το 2011, θα του αναγνωριστεί το καθεστώς του πολιτικού πρόσφυγα. Ταυτόχρονα, θα δηµιουργήσει το Σύλλογο Ενωµένων Αφγανών. «Ονειρευόµουν ένα φορέα που να συσπειρώνει όλους τους Αφγανούς, ανεξαρτήτως γλώσσας και εθνότητας, και να λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος της αφγανικής κοινότητας µε την ελληνική κοινωνία. Εκδίδουµε τα έντυπά µας, έχουµε αναπτύξει και καλλιτεχνικές δράσεις».
Τον Ιούνιο, ο Ρεζά θα εγκαινιάσει και το πρώτο αφγανικό εστιατόριο στη χώρα, το «Folia», στα Εξάρχεια. «Φιλοδοξώ να µυήσω τους Έλληνες σε παραδοσιακά αφγανικά πιάτα, το κουκού, το ουλουβιέ, το µαντού. Μαγειρεύω εγώ ο ίδιος».
Ποια είναι τα σχέδιά του για το µέλλον; «Η ζωή µου είναι στην Ελλάδα. Θα κάνω αίτηση στο Ανοιχτό Πανεπιστήµιο να σπουδάσω Πληροφορική. Θα ήθελα κάποια στιγµή να κάνω και οικογένεια. Δεν ξέρω αν ποτέ θα επιστρέψω στο Αφγανιστάν», καταλήγει.
Μαντού (για 4 άτοµα)
Υλικά
500 γραµ. αλεύρι
500 γραµ. κοτόπουλο (στήθος)
2 κρεµµύδια ξερά
5 κ.σ. ελαιόλαδο
1 σκόρδο
2 ντοµάτες
100 γραµ. γιαούρτι
1 κ.σ τριµµένο βασιλικό
Εκτέλεση
Ανοίγουµε φύλλο και φτιάχνουµε στρογγυλές µικρές πίτες. Kόβουµε ένα κρεµµύδι και 3 σκελίδες σκόρδο σε µικρά κοµµάτια και τα τσιγαρίζουµε σε µια κατσαρόλα µε λάδι για 5'. Έχοντας βράσει το κοτόπουλο, το τσιγαρίζουµε µαζί µε το κρεµµύδι και το σκόρδο για άλλα 4'. Γεµίζουµε τις πίτες µε αυτό το µείγµα και τις κλείνουµε σε σχήµα µισοφέγγαρου, βράζοντάς τες για 5'. Kατόπιν, ανακατεύουµε το γιαούρτι, αραιωµένο µε νερό, µε τις υπόλοιπες σκελίδες σκόρδο, για 2', ενώ σε µια κατσαρόλα µε λάδι τσιγαρίζουµε τριµµένες ντοµάτες µε ένα κρεµµύδι, προσθέτοντας αλάτι. Σερβίρουµε απλώνοντας πρώτα τη σως γιαουρτιού, τις πίτες και από πάνω ρίχνουµε άλλη µια στρώση σως γιαουρτιού, τη σάλτσα ντοµάτας και τον τριµµένο βασιλικό.
ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ
- περιεχόμενα τεύχους #19
- Kόµικς: Λαβύρινθος
- Πίτσα αλά Μαφία
- «Success story» στη γη των Καζάκων
- Η µπάλα ως κίνητρο ζωής
- Στα γήπεδα της ελπίδας
- Συνέντευξη: «Μέσα απ’ όλη τη στενοχώρια, ανθίζει ένα λουλούδι»
- Συνέντευξη: «Το µελάνι ήταν το ναρκωτικό µου»
- Συνέντευξη: Αυτοδιαχείριση στο πεντάγραµµο
- Γελοιογραφία του Soloup
- Λόγια της πλώρης
- Γελοιογραφία του Πέτρου Ζερβού
- Παραδοξολογίες
- Για δυνατούς λύτες
- Συναντήσεις
- Επείγοντα Περιστατικά
- Εστιάζω
- Επικοινωνία. Οι αναγνώστες μας
- Γελοιογραφία του Βαγγέλη Χερουβείμ
- Αστικοί Μύθοι
- Γελοιογραφία του Δημήτρη Κορδαλή
- Φτηνός σκούφος
- Πατριδογευσία
- Street news
- Πρόσωπα
- Γελοιογραφία του Τάσου Αναστασίου
- Out & About
Newsletter