Shedia

EN GR

29/05/2013

ΦΘΗΝΟΣ ΣΚΟΥΦΟΣ, του Νίκου Φρούσου

«Κ» για Κάνιγγος και Κρήτη
 
Στην καρδιά της πόλης που αναζητά τη χαμένη της νιότη, ένα ρακάδικο εκλεκτό αντιστέκεται στην κρίση. Θα υπάρχει λόγος καλός, δίχως αμφιβολία.
 
Δεν είναι σωστό ότι ο ερχομός της άνοιξης τα κάνει όλα να μοιάζουν πιο φωτεινά και χαρούμενα. Όχι αυτά τα χρόνια της κρίσης, τουλάχιστον. Απόγευμα καθημερινής στην πλατεία Κάνιγγος και η μελαγχολία είναι διάχυτη. Και τα Σαββατοκύριακα κάπως έτσι είναι. Άσε που οι καθημερινές πλέον, σε σχέση με την κίνηση του κόσμου, μοιάζουν με Σαββατοκύριακα. Σαν να έχει κρυφτεί ο κόσμος. 
 
Από την άλλη ίσως να φταίει και η δική μου διάθεση. Αλλά και η ταπεινότητά μου κομμάτι αυτής της πόλης δεν είναι; Η κρίση έχει σαρώσει τους δρόμους, τα μαγαζιά, τους ανθρώπους της Αθήνας.
 
Είμαι εδώ όμως, σε αποστολή. «Οινομαγειρείον, ρακάδικο “Η Κρήτη”» είναι ο κωδικός της. Η αλήθεια είναι ότι ετούτη εδώ η στήλη κατά κανόνα αναζητεί καλές, φθηνές και ταπεινές λύσεις για ένα φαγητό σε λιγότερο γνωστά μέρη. Αλλά δεχθήκαμε ισχυρή πίεση(!) να επισκεφθούμε επιτέλους την «Κρήτη»! Κάτι η πίεση, λοιπόν, κάτι το ασφυκτικό deadline (αυτό κι αν είναι πίεση…) κι ανήμερα Κωνσταντίνου και Ελένης μπήκαμε στη μικρή στοά όπου εδρεύει η «Κρήτη». 
 
Απέναντι μια αληθινή ανδροπαρέα γιόρταζε έναν Κώστα και πίσω μου μια τετράς τουριστών αναζητούσε σανίδα σωτηρίας στα σπαστά αγγλικά του ευγενέστατου σερβιτόρου.
 
Η αλήθεια είναι ότι και οι τρεις κύριοι που πέρασαν από το τραπέζι μου για διάφορους λόγους ήταν εξαιρετικά εξυπηρετικοί. Τρία στα τρία είναι σχεδόν άπιαστο για μαγαζί που, γενικώς, έχει κίνηση.
 
Τα περί κίνησης δεν τα αρνήθηκε και ο γηραιότερος των τριών που μου πήρε και την παραγγελία. «Ε, τώρα που άνοιξε ο καιρός, έχει δουλίτσα».
 
Μία κρητική λύρα, ο Καζαντζάκης, ο Ξυλούρης, ο Ψαραντώνης, όλα κρέμονται στους τοίχους σαν να μην ήθελε ο άγνωστος διακοσμητής να αφήσει και την ελάχιστη αμφιβολία στον επισκέπτη για το που βρίσκεται. Στην Κρήτη της πλατείας Κάνιγγος.
 
Κάθομαι στο πρώτο τραπέζι στο διάδρομο. Η ώρα έχει πάει 7:00 μ.μ. και από το κομμάτι της πλατείας που ορίζεται από την είσοδο της στοάς περνάει ελάχιστος κόσμος. Στο νου μου έρχεται το imerologioanergou.gr και στους πωλητές της «σχεδίας» που έχει τύχει να γνωρίσω. Το έχω ακούσει τόσες φορές –άλλοτε εκφρασμένο με οργή, άλλοτε με θλίψη, μα πάντα χρωματισμένο με έντονα συναισθήματα– ότι η ανεργία και η φτώχεια κάνουν τους ανθρώπους… αόρατους.
 
Δεν τους βλέπεις. Κάποιοι τους ξεχνάνε κιόλας.
 
Παραγγέλνω κατσικάκι τσιγαριαστό (10,00€), ντοματίνια με πικάντικο τυρί (5,00€) και μια κόκα κόλα λάιτ (1,80€).
 
Το σέρβις σταθερά καλό. Τα παιδιά όλα ευγενάστατα.
 
Η ανδροπαρέα έφυγε με φιλιά, πειράγματα και ευχές. Είναι θαμώνες του μαγαζιού, φαίνεται. Άλλωστε, η τακτική πελατεία είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του μαγαζιού.
 
Ο λογαριασμός μου ήρθε στα 17,80€. Ξεφύγαμε. Ακριβά για «φθηνό σκούφο», αλλά το μαγαζί δεν παύει να είναι πολύ καλό.
 
Εκείνο που δεν μου άρεσε είναι ότι ενώ στο μενού το (γραμμένο με μολυβάκι) «κατσικάκι τσιγαριαστό» φαίνεται πως κοστίζει 10,00€, στο λογαριασμό που μου ήρθε έκανε 11,00€. Κάποιο λάθος θα έγινε.
 
*«Οινομαγειρείον, ρακάδικο “Η Κρήτη”»
Βεραντζέρου 5, τηλέφωνο: 210 3826998
 
Και λίγο από το μενού...
Ντοματοκεφτέδες 4,50
Ψαρονέφρι με λιαστές και χαλούμι 8,50
Απάκι 7,50
Πρασοτηγανιά 7,50
Σφακιανή πίτα 4,50
Σαγανάκι σπέσιαλ με μέλι και μαύρο σουσάμι 5,50
Ντοματάκια γεμιστά με πικάντικο τυρί 5,00
Ντάκος 4,50
Μανιτάρια ψητά ή με στάκα 5,00
Κατσικάκι τσιγαριαστό 11,00
 

ΑΡΘΡΑ ΤΕΥΧΟΥΣ